Shumë vite më parë, isha shumë e dëshpëruar nga një abort të sapondodhur. Kisha injoruar shenjat paralajmëruese dhe isha zemërthyer për humbjen e fëmijës tim të parë. Rashë në një humnerë dyshimesh dhe dëshpërimi dhe isha veçanërisht e ndjeshme sa herë që dikush përmendte shtatzëninë time të humbur.
Një ditë, isha duke hipur në një autobus për t’u takuar me burrin tim dhe e gjeta veten të zhytur në pikëllim dhe të mërzitur me Zotin që solli këtë humbje në jetën time. Fillova të numëroj arsyet për të mos i besuar Atij. Mund ta ndieja Atë duke u përpjekur të më ngushëllonte, por i rezistova dëshirës për ta lejuar.
Ngrita sytë. Disa vende para meje një foshnjë u ngrit në prehrin e nënës së tij. Ai më pa dhe më buzëqeshi teksa sytë tanë u takuan. Buzëqeshja e tij ishte aq e madhe, e ngrohtë dhe e dashur, saqë ndieva dashurinë e Zotit përmes tij dhe menjëherë shpresa ime u ripërtëri. U luta dhe paqja më mbushi zemrën. Më pak se një vit më vonë, mirëprita djalin tim në jetën time, por kurrë nuk e kam harruar atë foshnjë në autobus.
Më kujtohet një ditë kur mbesa ime 16-muajshe u fut në prehrin tim dhe më puthi në fytyrë. Ishte kaq e ëmbël, kaq e pastër, kaq e dashur. Kisha kaluar një ditë të vështirë dhe kisha luftuar për të buzëqeshur. Puthja e saj ma ndryshoi ditën. E gjithë dashuria që i kisha treguar asaj gjatë 16 muajve të fundit m’u kthye kur kisha më shumë nevojë.
Bibla thotë: “do të udhëhiqen nga një fëmijë.”1 Fëmijët e vegjël na mësojnë mësime të bukura besimi. Ata na tregojnë se kur japim me bollëk, do të marrim me bollëk. Ato na ndihmojnë të përqendrohemi në gjërat e thjeshta të jetës. Ne kënaqemi me këngët dhe tregimet e tyre të pafajshme dhe kjo na kujton një kohë më pak të komplikuar. Një buzëqeshje e vogël mund të ndryshojë jetën tonë.
Unë jam mirënjohëse për bekimet që kam marrë duke u kujdesur për të vegjlit që më kanë mësuar të qëndroj e thjeshtë, të jem mirënjohëse, të qëndroj pozitive dhe të kem besim tek Ati im në qiell.
- Isaia 11:6↑