Bibla regjistron shumë raste të lutjes së Jezusit. Ndonjëherë ai lutej gjithë natën (Luka 6:12). Herë të tjera Ai u ngrit para agimit për t’u lutur vetëm (Marku 1:35). Me raste Ai u lut para ndjekësve të Tij si një shembull për ta (Gjoni 11:41–42).
Ai u lut për dishepujt e Tij dhe për të gjithë ne që do ta njihnim gjatë gjithë epokave (Gjoni 17:21–22). Ai ofroi lutje lavdërimi dhe falënderimi për Atin e Tij (Luka 10:21). Ai gjithashtu u lut në kohë ankthi dhe vështirësie personale (Luka 22:41–44).
Një ditë, dishepujt e Jezusit i kërkuan Atij t’i mësonte ata të luteshin, kështu që Ai u mësoi atyre këtë lutje të thjeshtë që ka qenë një model për të krishterët e panumërt që nga ajo kohë.
Ati ynë që je në qiell, u
shenjtëroftë emri
yt. Ardhtë mbretëria
jote. U bëftë vullneti yt
mbi tokë si në qiej.
Bukën tonë të përditshme, na e jep sot.
Na i fal fajet tona, ashtu
siç i falim
ne fajtorët tanë. Mos na lër të biem në tundim,
por na liro nga i ligu.
Sepse jotja është mbretëria, fuqia dhe lavdia përjetë. Amin.
-Mateu 6:9–13