Ka shumë gjëra që ne mund të festojmë në Krishtlindje, gjëja më thelbësore është dhurata e marrëdhënies sonë me Zotin përmes Birit të Tij, Jezusit. Për të parafrazuar një premtim të bukur në librin e Danielit, sa më shumë t’i afrohemi Atij, aq më shumë mençuria e Tij do të “shkëlqejë si shkëlqimi i kupës qiellore tek ne,” dhe drejtësia e Tij përmes nesh “si yjet përherë e përgjithmonë.” 1 Të kujtohemi të ndalojmë dhe të veçojmë këto momente për të pranuar Atë dhe lejuar Shpirtin e Tij të lundrojë i lirë në jetët tona dhe zëvendësojë stresin dhe sforcimet që mbysin gëzimin tonë. E vetmja gjë që duhet të bëjmë është ta lejojmë atë paqe të na pushtojë dhe falë Tij do t’ia rrezatojmë atë të tjerëve.

Krishtlindjet shënojnë fillimin e marrëdhënies më të mrekullueshme dhe më të rëndësishme që do të kemi ndonjëherë. Nuk bëhet fjalë vetëm të dish për foshnjën e lindur në koritë. Ka të bëjë me marrëdhënien tonë me një mik i cili të qëndron më afër se një vëlla, me atë që na ka bërë pjesë të familjes së Zotit. Bëhet fjalë për lidhjen që kemi me heroin tonë që na shpëtoi nga vdekja, i cili na dhuron gjithçka që është e Tija. Bëhet fjalë për atë që është mentori, udhëzuesi dhe mbrojtësi ynë, të cilit mund t’i besojmë gjithmonë dhe të mbështetemi, pavarësisht gjithçkaje!

Kjo marrëdhënie ndryshon se kush je ti në thelb. Për këtë është vërtet Krishtlindja, madje, i gjithë viti.

Për të festuar Jezusin këtë Krishtlindje unë do të doja të ndaja disa reflektime për citatet e mia të preferuara për Krishtlindjen.

Krishtlindja është fryma e dhënies pa menduar për të marrë. Është lumturi sepse ne shohim gëzim te njerëzit. Është të harrosh vetveten dhe të gjesh kohë për të tjerët. Është të hedhësh poshtë vlerat e pakuptimta dhe të theksosh vlerat e vërteta. — Thomas S. Monson

Dashuria e Jezusit ishte në qendër të gjithçkaje që Ai bëri për njerëzimin. Jeta e Tij ishte një jetë për të dhënë. Ai hoqi dorë nga jeta e Tij në parajsë për të ardhur në këtë botë. Ai hoqi dorë nga pasuritë e paimagjinueshme të mbretërisë së Tij për të jetuar në tokë pa as një vend për ta thirrur të Tijën. Ai i dha kohën, forcën dhe reputacionin e Tij në mesin e shumë prej gjoja të drejtëve për të kërkuar të drejtat e lypësve, të dëbuarve, të sëmurëve dhe personave duke vdekur të cilët nuk mund t’i ofronin kurrë asgjë nga kjo botë në këmbim të gjithçkaje që Ai u ofroi. Ai e dha jetën e Tij me qëllim që të na shpëtojë nga kurthet e mëkatit, dhe Ai e bëri atë thjesht nga dashuria për ne.

Pse e bëri atë? Për të na ndihmuar të kuptojmë se cili është thelbi i Zotit. Ai na dha shembullin se si ta zhvillojmë atë natyrë tek ne, si me hirin e Tij mund të bëhemi bij të Më të Lartit. Ndërsa zbulojmë gëzimin e ndihmës për të sjellë dashurinë e Tij tek të tjerët, ne e rritim mbretërinë e Tij. Ne provojmë një prekje nga gëzimi i Zotit kur praktikojmë dhënien e Tij zemërgjerë pa kërkuar asgjë në këmbim. Në moment mund të duket se do të humbasim, por në fund, fitojmë shumë më tepër.

Ai që nuk i ka Krishtlindjet në zemrën e tij, nuk do t’i gjejë kurrë nën pemë.—Roy L. Smith

Ndonjëherë mund të tundohemi t’i kushtojmë shumë rëndësi traditave të Krishtlindjes, si pemët, muzika dhe festimet. Edhe dhënia e dhuratave dhe bërja e veprave të mira duhet të ketë mirënjohje në thelbin e vet ose e humbet vlerën e vet më të madhe. Jezusi zgjodhi të jetojë për ne, për të sakrifikuar jetën e Tij për ne dhe për të kapërcyer vdekjen për ne. Ai ishte dhurata e fundit, e dhënë nga dhënësi i dhuratës përfundimtare, Zoti. Ai na dha një shembull të gjallë, që merrte frymë, të prekshëm për t’u ndjekur; ilustrimi më i përsosur i dashurisë së pakushtëzuar, të pakufizuar, gjithëpërfshirëse.

Pra, le ta ndjekim shembullin e Tij.

Krishtlindja është dita që na mban së bashku.—Alexander Smith

A keni menduar ndonjëherë pse Jezusi erdhi në tokë në atë periudhë? Pyes veten nëse mund të ketë qenë për të ilustruar se Ai është qendra e gjithçkaje. Ai sjell kuptim nga gjithçka që erdhi para jetës së Tij në tokë, dhe Ai sjell premtimin e gjithçkaje që ne pretendojmë përmes Tij. Ai në fillim eci me Adamin në kopsht dhe më vonë, eci me njerëzimin kur erdhi si njeri në këtë botë. Ai do të vijë përsëri për të bashkuar fëmijët e Tij në mbretërinë e Tij të përjetshme. Krishtlindja është një kujtesë se Ai është pika qendrore e ekzistencës sonë.

Biri i Zotit u bë njeri në mënyrë që njerëzit të mund të bëhen bijtë e Zotit.—C. S. Lewis

Kur njerëzit shikojnë historinë e një foshnje në një koritë dhe engjëj që këndojnë dhe burrat e mençur që vizitojnë, pyes veten nëse ata kuptojnë me të vërtetë se çfarë do të thotë kjo ngjarje për njerëzimin. Jezusi, i cili kishte gjithçka, i dha gjithçka njerëzimit dhe lindja e Tij shënoi fillimin e shndërrimit nga ekzistenca tokësore, e kufizuar nga koha, e prirur për mëkate të kësaj jete të përkohshme në çudinë e mbinatyrshme, të përjetshme, të pakalueshme dhe bukurinë e përjetësisë. Një ekzistencë e zhytur në gëzimin, qëllimin dhe unitetin e pakufizuar me Mbretin e të gjithëve! Kjo shënon ardhjen e dhuratës së dashurisë së përsosur.

Jezusi ishte Zoti dhe njeriu në një person, që Zoti dhe njeriu të mund të ishin përsëri të lumtur së bashku.—George Whitefield

Jezusi ishte personifikimi i kujdesit të Zotit për njerëzimin. Ai ishte oferta e mëshirshme e Zotit për të shpëtuar një botë që mbytet në marrëzi. Ai ishte një demonstrim i gjallë se deri ku është e gatshme të shkojë dashuria e Zotit, madje edhe deri në atë pikë sa të shfaqet në një formë të cilën ne mund ta kuptojmë.

Unë lutem që jeta juaj të jetë e mbushur me Frymën e Zotit këtë Krishtlindje dhe që bekimet e tij të shumta të mrekullueshme të jenë tuajat në vitin e ardhshëm.

  1. Përshtatur nga Daniel 12:3.↑