Çfarë mund të bësh kur stuhitë e jetës janë më të mëdha se ti, kur erërat dhe valët përplasen në shpresat dhe ëndrrat e tua dhe të lënë të copëtuar, deri në pikën ku ndihesh sikur ke goditur një mur dhe nuk ke ku të kthehesh?

Jeta ka tendencë të na sjellë në situata ku ne nuk e zgjedhim betejën, por ajo na zgjedh ne! Përvoja të tilla zakonisht na paraqesin një zgjedhje, të luftojmë për fitore, një rreze shprese, besimi për të kapërcyer ose për t’u dorëzuar ndaj hidhërimit, depresionit, zemërimit ose dëshpërimit.

Disa vite më parë, papritmas, një nga djemtë tanë u diagnostikua me leucemi, një goditje që më çoi në limit. Pas gati dy vjet kimioterapie erdhi përfundimi mjekësor se trajtimi nuk ishte efektiv dhe djali ynë po humbiste luftën kundër leucemisë. Atij iu dhanë gjashtë javë për të jetuar. Ishte 16 vjeç.

“Me kalimin e kohës do ta kalosh”, thanë ata. “Mendo vetëm mendime pozitive.” “Përpiqu ta mbash veten të zënë.” “Gjej dikë me të cilin të flasësh.”

E dija që këto ishin komente me qëllim të mirë, por shpejt kuptova se vazhdimi në autopilot, e punuara më fort ose përpjekja për t’i futur emocionet e mia në cepin më të largët të mendjes sime nuk do të më ndihmonte të përballoja dhimbjen. Vetëm kur pranova se nuk isha aq i fortë sa të shëroja vuajtjen dhe t’i jepja fund spirales së mendimeve vetë-mposhtëse, një rreze shprese filloi të shfaqej në horizontin e dëshpërimit tim.

U gjunjëzova dhe i kërkova Zotit një strategji, një plan të prekshëm për të më ndihmuar ta kapërcej. Pastaj kur mjegulla më në fund u ngrit, fillova të kopjoj premtimet nga Bibla në ditarin tim ose t’i postoj ato në pasqyrën time.

Ishte një proces, por shpejt përjetova efektin shërues të Fjalës së Zotit dhe fillova t’i shoh gjërat në një dritë të re. Shpresa shpërtheu dhe unë madje fillova të gjej mundësi në fatkeqësitë dhe humbjet e mia, të tilla si dhurata e dhembshurisë për të tjerët që përballen me humbje. Besoj se kjo luginë, dhe të tjerët si ajo, forcuan besimin tim dhe më sollën një hap më afër për t’u bërë personi që Zoti më krijoi të jem.