Si ndjekës të Jezusit, “mirënjohës” duhet të jetë mjedisi ynë i paracaktuar kur konsiderojmë se Jezusi vdiq për të na shpenguar nga një përjetësi e të qenit të ndarë nga Zoti. Kjo duhet të vendosë një sustë në hapin tonë dhe të bëjë që të gjitha gjërat jo aq të mëdha të hidhen si të parëndësishme. Por unë prirem t’i nënshtrohem reagimeve më pak mirënjohëse, sepse, e po, trafiku, rrëmuja, stresi, shumë pak nga kjo, shumë nga ajo. Ti e di se si shkojnë gjërat.

Megjithatë, e di se në panoramën e madhe të gjitha detajet e përditshme kanë shumë pak rëndësi, dhe unë dua të kem gëzim në zemrën time. Më lejoni të ndaj me ju tre fusha në të cilat jam përqendruar në mënyrë që të jem më pozitiv në reagimet dhe perspektivat e mia.

Ji mirënjohës për gjërat më të vogla. Po mësoj të vërej gjërat më të vogla që sjellin gëzim dhe lista është e pafundme: lindja e diellit, perëndimi i diellit, një filxhan i madh kafeje, ajri i freskët i mëngjesit, të qeshurat e fëmijëve, krahët e fortë të burrit tim, një libër i mirë, jastëku im, e kështu me radhë në listë. Kam zbuluar se mbajtja e një vargu të gjatë gëzimesh të vogla në mendje mund të bëjë mrekulli për thithjen e ndikimit të disa prej gjërave më të vështira që jeta më hedh.

Mos u lidh fort pas ndonjë rezultati të veçantë. Kjo është e vështirë! Ka raste kur kam pasur ndjenja shumë të forta për atë që besoja se rezultati duhet të ishte, por kishte gjëra në lojë që nuk mund t’i kontrolloja. Shpesh është e vështirë për mua të them, “Sido që të jetë do të jem mirënjohës”, sepse kush dëshiron të jetë mirënjohës për një diagnozë të keqe ose një aplikim të refuzuar për punë? Por kam mësuar se mirënjohja ime nuk ka për qëllim të bazohet në rezultatin, por më tepër në faktin se Zoti është i mirë. Gjithmonë. Edhe kur mirësia e Tij është përtej të kuptuarit tim.

Kujto mirësinë e Zotit. Të gjitha shqetësimet e mia, të gjitha pikat e ngushta, të gjitha udhëtimet e vështira, a nuk i kam kaluar mirë? Asnjë nga vështirësitë nuk më ka shkatërruar krejtësisht. Kurrë nuk kam arritur në një vend ku dashuria e Zotit nuk mund të më gjente. Siç thotë Pali: “Qëndrueshmëria zhvillon forcën e karakterit dhe karakteri forcon shpresën tonë të sigurt” (Romakëve 5:4 NLT). Kur ndalem për të kujtuar mirësinë e Zotit, zemra ime mbushet me atë të vërtetë dhe perspektiva ime përsëri mund të bëhet mirënjohëse.