Të bësh një kryevepër

“Sepse ne jemi kryevepra e Zotit.Ne në fakt jemi vepra e tij, e krijuar në Krishtin Jezus për veprat e mira që Zoti përgatiti që më parë, që ne të ecim në to. (Efesianëve 2:10).

Kur jeta e një ndjekësi të Jezusit jetohet ashtu siç Jezusi synonte të ishte, ajo bëhet një gjë e bukur. Të jesh i krishterë dhe të kesh një marrëdhënie me Zotin duhet të jetë diçka që përshkon përvojat tona të përditshme, është e integruar në vendimet tona dhe ndriçon perceptimet tona për veten, të tjerët dhe këtë jetë.

Ashtu si një pikturë e bukur, lavdia më e madhe e një të krishteri shpesh përbëhet nga gjëra të vogla të panumërta. Globet e vogla me ngjyra në pikturë që duken kaq të parëndësishme kur shihen nga afër bëhen jashtëzakonisht të bukura, kur shihen në tërësinë e tyre. Në të njëjtën mënyrë, shprehjet e panumërta të dashurisë së Zotit të ndara me të tjerët gjatë jetës së një të krishteri ndonjëherë mund të duken të parëndësishme në vetvete, megjithatë Zoti i sheh ato në kontekstin e një jete që e përlëvdon Atë.

Ndërsa jeta jonë bëhet më e përqendruar rreth Zotit, Ai na jep më shumë forcë në dobësinë tonë dhe më shumë hir në kohë vështirësish, humbjesh ose vuajtjesh. Ndërsa varësia jonë nga Ai rritet, Ai rrit gëzimin e Frymës së Tij që kapërcen pikëllimin tonë.

Sa më shumë që jemi të vendosur të forcojmë ecjen tonë me Jezusin dhe sa më shumë që dëshirojmë një lidhje më të thellë shpirtërore me Të, aq më shumë Ai do të jetë në gjendje të shfaqë Frymën e Tij përmes nesh. Pali lavdëroi disa të krishterë të hershëm duke thënë: “Ata madje bënë më shumë nga sa kishim shpresuar, sepse veprimi i tyre i parë ishte t’i jepnin veten Zotit dhe neve, ashtu si Zoti donte që ata të bënin” (2 Korintasve 8:5 NLT).

Kur besimi juaj luan një pjesë integrale në vlerat, qëllimet dhe vendimet tuaja, dashuria që e shtyu Zotin të krijojë universin mund të nxisë zemrën tuaj për të parë nevojën rreth jush. Do të të çojë në veprim. Nëse Zoti tregon dashurinë e Tij për ne në bukurinë e një luleje të vogël, si dhe në madhështinë e pamatshme të ardhjes së Tij për të jetuar dhe vdekur për ne, kjo na mëson se ka edhe shumëllojshmëri të madhe në mënyrat se si jeta jonë mund t’i tregojë dashurinë dhe të vërtetën e Tij kësaj bote.

Zoti dëshiron të mbushë jetën tonë me Frymën e Tij. Ne jemi puna e Tij. Ndërsa e lejojmë Atë të përziejë ngjyrat e dashurisë dhe mëshirës së Tij dhe të zhvillojë bukurinë e formës që Ai synonte për ne, ne bëhemi kryevepra e Tij që do t’u flasë zemrave të të tjerëve.