A keni qenë ndonjëherë duke lexuar me kënaqësi një libër të këndshëm kur papritmas një fjali ju godet drejt e në mes syve? Në The Furious Longing of God (Dëshira e Furishme e Zotit), 1 Brennan Manning shkruan:
Kam vendosur që nëse do ta jetoja përsëri jetën time, jo vetëm që do të ngjitja më shumë male, do të notoja më shumë lumenj dhe të shikoja më shumë perëndime dielli; nuk do të tregoja vetëm shishen time me ujë të nxehtë, mushamanë, ombrellën, parashutën dhe trapin lundrues; nuk do të ecja zbathur vetëm në pranverë dhe do të qëndroja jashtë vonë edhe në vjeshtë; por nuk do t’i kushtoja as një minutë më shumë monitorimit të rritjes sime shpirtërore. Jo, jo një.
Më pëlqeu pjesa e parë, sepse në vitet e mia më të vjetra soditëse, shijova këngën e thurura për gjërat e thjeshta të jetës. Por fraza e tij për “nuk i kushtoj as një minutë më shumë monitorimit të rritjes sime shpirtërore. Jo, jo një ”- çfarë do të thotë kjo?
E rilexova fjalinë disa herë ngadalë derisa fjala hir të erdhi në mend. Ecja me Perëndinë është një udhëtim shpirtëror që do të zgjasë këtë jetë dhe më gjerë. Zoti nuk duket se po nxiton dhe ndërsa shkojmë së bashku, Ai më ndihmon të nxjerr mësime. Ndonjëherë e nxë herën e parë, dhe herë të tjera duket sikur Ai duhet ta përsërisë mësimin disa herë para se të marr pikët. Ashtu siç bëjnë prindërit me fëmijët e tyre.
Por jeta jonë nuk ka për qëllim të ngjitet në një shkallë për të arritur në majën e fushës sonë të ekspertizës shpirtërore, duke shpresuar se mund të fitojmë pikë shtesë ose më shumë bekime nëse përpiqemi mjaftueshëm. Jezusi tha që nëse kërkojmë së pari mbretërinë e Tij, atëherë gjithçka tjetër do të bjerë në vend. 2
A duhet të punoj drejt diçkaje apo jo? Autori e mbaroi mendimin e tij duke shkruar:
Çfarë do të bëja nëse do të kisha mundësinë ta jetoja jetën përsëri? … Thjesht do të merrja hapin e radhës në dashuri.
Unë mendoj se nëse jetoj nën hijen e hirit dhe dashurisë së Tij, atëherë gjithçka tjetër në jetën time do të bjerë në vend.