Nëse sot do të ishte dita juaj e fundit e jetës dhe ju e dini atë, sa kohë do të shpenzonit për gjëra që janë të parëndësishme në fushën e përjetësisë? Minutat tuaja do të ishin jashtëzakonisht të vlefshme dhe ju do të zgjidhnit t’i shpenzonit ato në gjërat që ishin më të rëndësishme për ju.
Do të doje t’i doje ata që janë më të dashur për ty dhe të siguroheshe që ata të dinin se sa shumë të rëndësishëm ishin për ty. Nëse keni qenë ndonjëherë ballë për ballë me vdekjen ose keni qenë me një të dashur përmes një sëmundjeje kërcënuese për jetën dhe keni parë përparësitë e tyre të rindërtohen, ka të ngjarë ta keni përjetuar këtë nga afër. Gjithçka bëhet shumë e qartë në ato momente. Ti e kupton se dashuria është ajo që ka vërtet rëndësi – të duash Zotin me gjithë mendjen, zemrën dhe shpirtin tënd dhe të duash të tjerët (Mateu 22:37–39).
Në kohë të mira dhe kohë sfiduese, gëzimi dhe shpresa e përjetshme që ofron Jezusi janë vite drite përtej çdo gjëje që bota mund të ofrojë. Përmbushja, paqja, dashuria, kënaqësia, njohuria, e vërteta, nuk ka asgjë në botë që mund të konkurrojë me Të në ato fusha. Bibla thotë: “Bota po kalon bashkë me dëshirat e saj, por kushdo që bën vullnetin e Zotit, mbetet përgjithmonë” (1 Gjonit 2:15–17).
Duhet disiplinë e mendjes dhe trupit për të mësuar të çmosh gjërat e përjetshme të Zotit mbi kënaqësitë kalimtare që bota ka për të ofruar. Asgjë që ofron kjo jetë e përkohshme nuk mund të kënaqë me të vërtetë dëshirat më të thella të shpirtit. Vetëm Jezusi mund të kënaqë me të vërtetë. Ai është “rruga, e vërteta dhe jeta” (Gjoni 14:6).