Tek Filipianëve 4:6–7, apostulli Pal udhëzon besimtarët: “Mos u shqetësoni për asgjë, por, në çdo gjë, ia parashtroni kërkesat tuaja Perëndisë me anë lutjesh dhe përgjërimesh, me falënderim. Dhe paqja e Perëndisë, që ia tejkalon çdo zgjuarsie, do të ruajë zemrat tuaja dhe mendjet tuaja në Krishtin Jezus. “1
Arritja e lehtësimit nga ankthi, shqetësimi, stresi dhe presioni është një përparësi e lartë për shumicën e njerëzve sot. Ne jetojmë në një botë me një ritëm gjithnjë e më të shpejtë të ndryshimit dhe ndryshimi sjell pasiguri. Pasiguria ka tendencë të sjellë shqetësim, stres dhe një ndjenjë të përgjithshme të të qenit i pështjelluar. Një mik i imi e shprehu kështu: “Kur ndihem i pështjelluar, ndihem i shqetësuar, sikur diçka do të shkojë keq, ose sikur po humbas diçka të rëndësishme. Shpesh përfshin një të panjohur, një rrezik dhe sjell një ndjenjë të përgjithshme pështjellimi, batice.”
Ndonjëherë zgjohesh vetëm duke u ndier i pështjelluar ose i shqetësuar, por nuk mund ta përcaktosh arsyen. Herë të tjera e dini ose keni një arsye intuitive pse ndiheni në këtë mënyrë, dini me çfarë rrethane ose vendim ka lidhje. Mund të jetë që ti po e lë mënjanë marrjen e një vendimi të rëndësishëm, por të vështirë. Ndoshta jeni duke përjetuar konflikt në një marrëdhënie dhe duhen bërë ndryshime. Ndoshta ka ardhur koha për një ndryshim në jetën tuaj të karrierës, vendndodhjes, prindërimit, përparësive ose brenda rrethit tuaj të miqve dhe ndërsa e dini se ndryshimi është i nevojshëm, do t’ju kushtojë personalisht ta bëni ndryshimin, kështu që ndiheni ngurrues ose të frikësuar, dhe si rezultat, shmangni bërjen e çdo gjëje që mendoni se duhet të bëni. Ose ndoshta po ndërmerrni hapa drejt një ndryshimi në jetën tuaj dhe ndiheni të pështjelluar sepse nuk e dini se si do të shkojnë gjërat.
Ndjenja e pështjellimit, shqetësimit dhe ankthit ka tendencë të shuajë gëzimin dhe besimin tuaj. Këto ndjenja të frikës ose “mosnjohjes” mund të hedhin një batanije të lagur në perspektivën tuaj ose shpresën për të ardhmen, dhe mund t’ju pengojnë të bëni përparim të qëndrueshëm në jetën tuaj. Ajo ndjenja e kërcëllitjes së shumë skajeve të lirshme, vendimet e zgjatura që duhet të merren, gjërat që mund t’i harroni ose thjesht nuk mund t’i arrini, mund t’ju lënë të bëjnë të ndiheni të brishtë, nervozë, të shpërqendruar dhe të rraskapitur emocionalisht.
Ka disa premtime të mrekullueshme në Bibël mbi këtë temë të cilat japin këshilla si shpirtërore ashtu edhe praktike. Për shembull:
Hidh mbi Zotin barrën tënde, dha ai do të të mbajë; ai nuk do të lejojë kurrë që i drejti të lëkundet. 2
Gjithë merakun tuaj hidheni mbi të, sepse ai merakoset për ju. 3
Mendjes që pushon te ti, ti i ruan një paqe të përsosur, sepse kjo ka besim te ti. 4
Paqen po ta lë ty, paqen time po ta jap ty. Jo ashtu siç ta jep bota, siç ta jap unë ty. Zemra juaj mos u trondittë dhe mos u frikësoftë. 5
Mësimi për “t’ia parashtruar kërkesat tuaja Perëndisë” dhe për “t’u mos shqetësuar për asgjë”6 është një proces që kërkon hapa praktikë nga ana jonë. Ne duhet të bëjmë një përpjekje të vetëdijshme për t ‘i dhënë barrën tonë Perëndisë. Ne duhet të angazhohemi të kalojmë rregullisht kohë me Jezusin. Duhet të mësojmë t ‘i dorëzojmë frikërat dhe shqetësimet tona tek Ai. Duhet të meditojmë mbi Fjalën e Perëndisë dhe të përqendrojmë qëllimisht mendimet tona në gjëra që janë të lavdërueshme, fisnike, të mira, të vërteta, të nderuara dhe të drejta. 7Duhet të bëjmë një përpjekje të vetëdijshme për të zëvendësuar zakonet e këqija me ato të mira që na çojnë në një mënyrë jetese të shëndetshme.
Disa njerëz supozojnë se sapo të bëhesh i krishterë, Zoti automatikisht të mbron nga gjërat e këqija. Nuk funksionon kështu. Besimi në Zot nuk eliminon problemet, stresin ose vështirësitë që mund të lindin, por na siguron një themel të fortë për besimin tonë dhe një prizë për ankthin tonë: Vetë Zotin.
Më duket e dobishme të rishikoj premtimet e Zotit për t’i kujtuar vetes dashurinë e Tij të pakushtëzuar për mua. Ai kujdeset. Ai do të më ndihmojë. Më ka premtuar se do të kujdeset për mua. Kur e vendosim veten dhe të dashurit tanë në duart e Tij, mund ta dimë se është vendi më i mirë i mundshëm.
Ka edhe disa sugjerime praktike të dobishme, të cilat do t’i përfshij disa më poshtë.
Shkruani shqetësimet dhe ankthet tuaja. Kjo është veçanërisht e dobishme nëse keni shumë gjëra në mendje. Vetëm listimi i të gjithave mund të sjellë pak qartësi dhe lehtësim. Shkruaj brengat e tua dhe jepja Jezusit.
Pasi ta shkruani gjithçka që ju peshon në shpatulla, ajo listë do të bëhet një listë për lutjet dhe planifikimet. Nëse mund të veproni në disa gjëra, edhe nëse ato janë më të vogla, do të hiqni disa gjëra nga lista, çka do t’ju japë një ndjenjë progresi.
Bisedoni me dikë, bashkëshortin/en tuaj, një mik/e, këshilltar/e, mentor/e. Kjo mund t’ju ndihmojë të flisni përmes situatës suaj dhe të kërkoni këshilla të mira.
Ruaju nga “zoti i opsioneve”. Ky term përfaqëson numrin dërrmues të zgjedhjeve në dispozicion sot. Shumë informacion mund të rezultojë në paralizë të vendimit, për të mos përmendur kohën e humbur.
Jini të vëmendshëm dhe të disiplinuar; kërkoni informacionin që ju nevojitet për të marrë një vendim, pa u kapur në rrjedhën e pafundme të informacionit dhe opsioneve të reja.
Hidhni hapat një e nga një. Nëse po përballeni me një numër çështjesh që kanë nevojë për zgjidhje, mos u përpiqni t’i trajtoni të gjitha përnjëherë. Zgjidhni një, mendojeni dhe lutuni. Konsideroni argumentet pro dhe kundër, me qëllimin përfundimtar për të marrë një vendim.
Dhe vendosni. Bëjeni! Kini besim. Përsëriteni. Pasi të merrni një vendim lutës, mos vazhdoni të bëni kërkime krahasimi ose të bëni zgjedhjen tuaj të dytë. Besoni se keni marrë një vendim që është mjaft i mirë.
Lexoj një citat mbi temën e dyerve të hapura dhe mundimin që ne, si të krishterë, shpesh përballemi kur bëjmë zgjedhje jete ndërsa kërkojmë vullnetin e Zotit. Autori shkroi, “Zoti mund të përdorë edhe atë që duket si ‘dera e gabuar’ nëse e kaloj atë me zemrën e duhur.” 8Besoj se kjo është e vërtetë dhe është thellësisht ngushëlluese, sepse ne kurrë nuk do të marrim çdo vendim 100% të drejtë. Kjo është pjesë e përvojës jetësore.
Nëse arrijmë të mbajmë një perspektivë më qiellore, do të shijojmë më shumë udhëtimin e jetës. E dimë, problemet me të cilat përballemi në jetë nuk janë “të lehta”. Por Jezusi premton të na japë forcë për të na mundësuar t’i bartim ato probleme. Thotë: “Sepse zgjedha ime është e ëmbël dhe barra ime është e leht lehtë.” 9 Kur mbështetemi në forcën e Tij, mund të kemi paqe në mes të një stuhie dhe gëzimi të thellë edhe në rrethana të vështira.
Jezusi është burimi ynë i paqes. Emri i tij “është një kullë e fortë”, të cilën ne “mund ta hasim dhe të jemi të sigurt.” 10