“Ndërsa fryti i Frymës është dashuria, gëzimi, paqja, durimi, mirësia, mirëbërësia, besnikëria, butësia, përmbajtja; kundër të tillave nuk ka ligj.” (Galatianëve 5:22–23)
Më kujtohet shtëpia e parë ku kam jetuar dhe që kishte pemë frutore. Ishim në një vend tropikal, ndaj në oborr kishim pemë guave, mollë sheqeri dhe papaje. Të gjithë fëmijët e lagjes e dinim se cilat pemë jepnin frutat më të mira dhe në cilët muaj mund t’i prisnim. Kur shihnim një tufë guavash në majë të një peme, bashkoheshim për të organizuar një “operacion vjeljeje” – sepse, po të mos i merrnim ne frutat, do t’i hanin zogjtë.
Kur një pemë jep fruta, nuk është diçka e fshehtë. Fillimisht çel lule, pastaj lulet shndërrohen në fara dhe më pas në fruta. Filli janë të vegjël, por me kohën piqen dhe shtohen derisa degët të mbushen plot. Frutat tërheqin zogj e insekte, dhe në çdo mënyrë është e qartë që pema është e gjallë dhe në rritje.
Por ndonjëherë, për arsye të ndryshme, një pemë mund të japë më pak fruta ose të ndalojë fare së dhëni. Edhe kjo është e dukshme, veçanërisht nëse e krahasojmë me pemët e tjera që prodhojnë me bollëk. Pra, kur një pemë jep fruta, të gjithë e vënë re – fëmijët e lagjes, zogjtë, dhe kushdo që kalon aty pranë.
E njëjta gjë vlen edhe për frytin e Frymës së Shenjtë. Kur jeta jonë reflekton dashurinë, gëzimin, paqen dhe të gjitha cilësitë e tjera të përmendura në Galatianëve, është e dukshme. Nuk mund të pretendojmë se jemi të mbushur me Frymën e Shenjtë më shumë sesa një pemë molle mund të shtiret sikur po prodhon mollë, nëse, në të vërtetë, nuk ka asnjë fryt.
Mendoj se kjo është mënyra e Perëndisë për të na ndihmuar të kuptojmë nëse po ecim me Frymën e Shenjtë: a po prodhojmë fryt? Nëse një pemë nuk po jep fruta, është relativisht e lehtë për ta kuptuar problemin — mos vallë i mungojnë lëndët ushqyese, dielli, uji apo polenizimi? Po merr diçka që nuk i bën mirë? Sapo të rregullohet problemi, pema do të fillojë të japë fryt përsëri.
E njëjta gjë ndodh me ne. Nëse nuk po tregojmë frytin e Frymës në jetën tonë, duhet të pyesim veten: cilat kushte duhen ndryshuar? A kemi nevojë për më shumë kohë në lutje? Duhet t’i kërkojmë Perëndisë të “shkurtojë” diçka nga jeta jonë? Apo ndoshta thjesht duhet të kemi më shumë durim për të parë rritjen që po ndodh brenda nesh?
Është kaq e mrekullueshme që Perëndia na jep shembuj nga natyra — ritme dhe procese që mund t’i kuptojmë dhe t’i zbatojmë në jetën tonë shpirtërore. Mjafton të mbështetemi tek Ai dhe të sigurohemi se jemi në kushtet e duhura për të rritur frytin e Frymës në jetët tona.