Kur kërkoni Jezusin për inkurajim për çdo vështirësi që ju (ose një nga miqtë ose të dashurit tuaj) mund të përjetoni, Zoti na kujton jetën që do të vijë. Kur rishikoj disa nga shkrimet e shenjta mbi lavdinë e qiellit, krahasuar me dhimbjen, pikëllimet dhe problemet e kësaj jete, është një siguri e mrekullueshme të dish se, siç thotë kënga e vjetër:

Pas rraskapitjes dhe vapës së ditës,
Pasi problemet e mia të kenë kaluar,
Pasi dhimbja të largohet,
Më në fund do ta shoh Jezusin!

Pasi të pushojnë dhimbjet dhe psherëtimat,
Pas shpërthimit të dimrit të ftohtë,
Pas konfliktit vjen paqja e lavdishme:
Më në fund do ta shoh Jezusin
!1

Ne kemi një të ardhme të mrekullueshme përpara! Le të mos përqendrohemi aq shumë në vështirësitë e së tashmes sa të mos arrijmë ta mbajmë parajsën në mendje. Zoti e dinte se fëmijët e Tij kishin nevojë t’i siguronte për një të ardhme qiellore, për t’u dhënë shpresë. Fjala e tij na thotë të “mendojmë për gjërat e mira, për gjërat e vërteta, për gjërat e pastra, për gjërat e bukura, për ato gjëra që janë të shkëlqyera dhe të lavdërueshme dhe ruajnë një raport të mirë”.Shih Filipianëve 4:8.]] Çfarë përshkrimi i përshtatshëm i qiellit!

Gjoni na tregoi për qiellin e ri dhe tokën e re dhe mendoj se ia vlen të përsëritet kur na duhet të rregullojmë fokusin tonë lart.

“Dhe pashë një qiell të ri dhe një dhe të ri; sepse qielli i parë dhe dheu i parë kishin shkuar, dhe deti nuk ishte më.

“Pashë qytetin e shenjtë, Jeruzalemin e ri, që zbriste nga qielli, nga Perëndia, që ishte bërë gati si nuse e stolisur për burrin e vet. Dhe dëgjova një zë të madh nga qielli që thoshte: “Ja tabernakulli i Perëndisë me njerëzit! Dhe ai do të banojë me ta; edhe ata do të jenë populli i tij dhe vetë Perëndia do të jetë bashkë me ta, Perëndi i tyre.

Dhe Perëndia do të thajë çdo lot nga sytë e tyre; dhe vdekja nuk do të jetë më; as brengë, as klithma, as mundim, sepse gjërat e mëparshme shkuan”. Dhe ai që rrinte mbi fron tha: “Ja, unë i bëj të gjitha gjërat të reja”. Dhe më tha: “Shkruaj, sepse këto fjalë janë të vërteta dhe besnike”.2

“Pas këtyre gjërave, pashë një turmë të madhe, të cilën askush nuk mund ta numëronte, prej të gjitha kombeve, fiseve, popujve dhe gjuhëve; këta qëndronin në këmbë përpara fronit dhe përpara Qengjit, të veshur me rroba të bardha dhe me palma në duart e tyre.”3

Në këtë botë ne nuk kemi qytet të qëndrueshëm, por po kërkojmë: “qytetin që ka themelet, mjeshtër dhe ndërtues i të cilit është Perëndia.”4

Si përfundim, do të arrijmë në “një atdhe më të mirë, domethënë qiellor” që dëshirojmë dhe kërkojmë. “Asnjë sy nuk ka parë, as vesh nuk ka dëgjuar, as zemra e njeriut nuk ka imagjinuar atë që Zoti ka përgatitur për ata që e duan atë.”5

Jezusi tha: “Në shtëpinë e Atit tim ka shumë banesa; përndryshe do t’ju thosha. Unë po shkoj t’ju përgatis një vend.Dhe kur të shkoj e t’ju përgatis vendin, do të kthehem dhe do t’ju marr pranë meje, që aty ku jam unë, të jeni edhe ju.”6

Ne mund t’i bëjmë premtimet e Zotit për qiellin një pjesë të themelit të besimit tonë, ashtu siç kemi bërë me njohurinë e shpëtimit tonë. I qëndrojmë këtyre premtime gjatë kohëve kur gjërat duken të zymta. Zoti nuk kishte pse na tregonte paraprakisht për realitetet e jashtëzakonshme që na presin në parajsë. Mund ta kishte lënë surprizë. Por Ai e dinte se ky vizion i së ardhmes do të na motivonte dhe do të na ndihmonte të vazhdonim të kapërcejmë vështirësitë e jetës së përditshme me të cilën përballemi.

Sado të bekuar të jemi nga shpëtimi i Tij dhe sado vital të jetë vendi ynë në këtë botë sa lajmëtarët e Tij, sigurisht që mund të presim sfida, telashe, por edhe mundime. Por, edhe në këtë, nuk jemi vetëm. Ai na mbulon me bekimet e Tij ndërsa na udhëzon nëpër vështirësitë e kësaj jete. Ai është gjithmonë më i madh se hallet tona.

Kur keni nevojë për rinovim, kur ndiheni të lodhur, vazhdoni t’i kujtoni vetes realitetet e parajsës. Pastaj, kujtojini vetes se çfarë po bën Ai në këtë tokë dhe rëndësinë e qëllimit dhe vendit tuaj si një nga fëmijët e Tij. Përballoni vështirësitë tuaja me besim dhe kurajë, duke e ditur se nëpërmjet shembullit tuaj ju mund t’u jepni të tjerëve mundësinë për të gjetur shpresën te Jezusi dhe të vërtetën për të cilën janë të uritur.


  1. “After (Më pas), nga NB Vandall, 1932
  2. Zbulesa 21:1–5
  3. Zbulesa 7:9
  4. Hebrenjve 11:10
  5. Hebrenjve 11:16; 1 e Korintasve 2:9
  6. Gjoni 14:2–3