Kur isha shumë e ri në jetën e besimit, kalova ca kohë në Nova Friburgo, në malet e Rio de Janeiro, së bashku me dy misionarë të tjerë. Është një qytet i bukur me arkitekturë gjermane dhe zvicerane, i vendosur mes disa prej maleve më të larta në shtet.
Shkonim në sheshin kryesor për të biseduar me pronarët e dyqaneve. Një grua e re me emrin Sara tërhoqi vëmendjen time. Ajo sapo ishte çliruar nga varësia nga droga dhe kishte Biblën e saj në banak, përveç byzylykëve dhe gjerdanëve të saj shumëngjyrësh. Ajo tha: “Kjo është shpata ime tani”. Besimi i saj ishte aq i sinqertë sa nxiti besimin tim.
Një ditë, Sara pyeti nëse mund të vinim në shtëpinë e saj për t’u lutur për djalin e saj. “Ai ka një ethe kokëfortë dhe bronkit,” tha ajo, “por unë e di që nëse lutesh për të, ai do të shërohet!”
Më vonë atë pasdite, ecëm me të dy blloqe për në shtëpinë e thjeshtë ku jetonte me prindërit e saj dhe djalin një vjeçar, i cili ishte shtrirë i qetë në një djep të vogël. Ajo e ngriti në krahë dhe e solli tek ne. Vura re që miqtë e mi nuk ishin të sigurt se çfarë të bënin, por unë nuk doja ta lëkundja besimin e Sarës, kështu që fillova të lutem për fëmijën.
Isha lutur disa herë më parë për shërim, por vetëm për veten time. Ndërsa vura duart mbi atë trup të vogël me ethe, e dija se duhej një mrekulli. Fillova të kërkoja mëshirën e Zotit dhe citova disa vargje biblike për shërimin, që i kisha mësuar përmendësh.
Kur hapëm sytë, djali i vogël i Sarës po përpiqej të largohej nga krahët e saj dhe menjëherë filloi të vraponte nëpër shtëpi si një fëmijë normal një vjeç me një shëndet të përsosur. Ethet e tij ishin zhdukur dhe Sara filloi të lëvdonte Zotin.
Vendi ku po qëndronim ishte gjysmë ore ecje në kodër, larg dritave të qytetit dhe ishte një nga netët më me yje që kam parë ndonjëherë. Ndërsa ecja, fola me Zotin tim të dashur dhe e falënderova për mrekullinë që kishte bërë dhe Ai më buzëqeshi me mijëra dritat e vogla, që shkëlqenin mbi ne. Aty, më pas, kuptova gruan që preku cepin e rrobës së Tij. Kur ajo u shërua, Jezusi i tha: “Merr zemër, o bijë; besimi yt të ka shëruar!” 1
- Shih Mateu 9:20–22. ↑