Bibla na tregon se ne shohim turbull përmes një xhami. Kjo i referohet aftësisë sonë të kufizuar për të mbërthyer të gjitha realitetet shpirtërore të parajsës, por unë besoj se perceptimi ynë i kufizuar gjithashtu ndikon në aftësinë tonë për të kuptuar plotësisht zemrat e të tjerëve që takojmë këtu, tani. Shpesh, dështojmë t’i shohim të tjerët siç i shihte Jezusi, si të dashurit e Tij, i cili do të paguante çfarëdo lloj çmimi për ta. Ai sheh në ta shpirtin e bukur që Ai ka krijuar dhe sheh çfarë mund të bëhen tek Ai.

I shohim shumë herë të tjerët dhe shohim të metat e tyre, cilësi si inati, egoizmi, krenaria, në vend të pikëllimit, vuajtjes dhe ndjenjën e pamundësisë që mund të jenë duke përjetuar. Ne shpesh shohim pamjen e jashtme në vend të nevojave të mëdha të një personi të humbur dhe të vetmuar, i cili kërkon shpresë dhe mbështetje. Ne shpesh nuk shohim dritëzën e përjetshme të jetës, atë pjesë të Zotit që digjet brenda tyre, siç padyshim ndriçon në zemrat tona.

Kur mendojmë për stallën modeste në Betlem, le të kujtojmë që aty ka një mori “stallash” që strehojnë jetë të panumërta pikërisht aty ku jemi sot. Krishti fëmijë mund të ndikojë te secili prej nesh për të ndriçuar me dritën e Tij në errësirën tonë, njësoj si ardhja e Tij ndriçoi atë stallë të hershme.

Jezusi do që ne të shohim te çdo person një shpirt të paçmueshëm, për të cilin Ai vdiq dhe tek i cili, ai strehohet për ta bekuar me paqen dhe shpëtimin e Tij. Ai na kërkon t’i mbështesim në pikëllimin, depresionin dhe pamundësinë e tyre, në mënyrë që Ai të mund të ndriçojë jetën dhe dashurinë e Tij në zemrat e tyre.

Ai u largua, dhe kjo na çoi në mbretërinë e Tij. Maria pa përtej rrethanave në stallë, kujtoi premtimet e engjëllit dhe pa dhuratën e Zotit për të gjithë njerëzimin, që po përmbushej para syve të saj. Mikpritësit e engjëjve panë realitetin përtej fillimeve të vështira të Birit të Njerëzimit në tokë dhe parajsat nuk e përmbanin dot gëzimin e tyre!

Le ta lejojmë shkëlqimin e Tij të ndriçojë pamjen e errët të perceptimeve tonë tokësore, që të mund të shohim zemrat e tyre që Ai na udhëzon të duam dhe të përkujdesemi. Ai e kaloi guaskën tonë të njerëzimit dhe arriti të na bashkonte me shkëlqimin e Shpirtit të Tij. Mund të bëjmë sadopak për Atë që hoqi dorë nga gjithçka të Tijën për ne?