Këtu është një burrë që ka lindur në një fshat të errët, fëmija i një gruaje fshatare. Ai u rrit në një fshat tjetër të errët. Ai punoi në një zdrukthëtari derisa u bë tridhjetë vjeç dhe pastaj për tre vjet Ai ishte një predikues shëtitës.
Ai kurrë nuk shkroi një libër. Nuk pati kurrë një zyrë. Nuk zotëroi kurrë një shtëpi. Nuk pati kurrë një familje. Nuk shkoi kurrë në kolegj. Nuk shkeli kurrë ndonjë qytet të madh. Nuk udhëtoi kurrë 300 km nga vendi ku lindi. Nuk bëri kurrë asnjë nga gjërat që shoqëria bashkëkohore do t’i konsideronte një shenjë madhështie. Nuk kishte kredenciale përveç Vetes së Tij. Ai nuk kishte asgjë nga kjo botë, vetëm fuqinë e burrërisë së Tij hyjnore. Ndërsa ishte ende i ri, vala e opinionit popullor u kthye kundër Tij.
Shokët e tij ia mbathën. Njëri prej tyre e mohoi; një tjetër e tradhtoi. Ai iu dorëzua armiqve të Tij. Ai kaloi përmes talljes së një gjyqi. Ai u gozhdua në një kryq midis dy hajdutëve. Ndërsa Ai po vdiste, ekzekutuesit e Tij luajtën kumar për pjesën e vetme të pasurisë që Ai kishte në tokë, pallton e Tij. Kur Ai vdiq, u çua poshtë dhe u vendos në një varr të huazuar nga keqardhja e një miku.
Njëzet shekuj kanë ardhur dhe ikur, dhe sot Ai është qendra e racës njerëzore, burimi më i madh i udhëzimit dhe frymëzimit hyjnor. Unë jam larg asaj shenje kur them se të gjitha ushtritë që marshuan ndonjëherë, të gjitha marinat që u ndërtuan ndonjëherë, të gjitha parlamentet që u ulën ndonjëherë, dhe të gjithë mbretërit që mbretëruan ndonjëherë, të mbledhur së bashku, nuk kanë ndikuar në jetën e njeriut në këtë tokë aq fuqishëm sa ajo jetë e vetme, Jezusi!
Pse Jezusi dha jetën e Tij?
Pse Lordi i universit, Zoti në mish, do ta lejonte Veten të kapej, të akuzohej në mënyrë të rreme, të gjykohej dhe të dënohej, të rrihej me kamzhik, të zhvishej dhe të gozhdohej në kryq si një kriminel i zakonshëm? Përgjigjja është e thjeshtë: Sepse Ai më deshi mua dhe ty!
Të gjithë ne ndonjëherë kemi bërë gabim dhe nuk jemi treguar të dashur dhe të sjellshëm ndaj të tjerëve. Bibla thotë, “Të gjithë mëkatuan dhe u privuan nga lavdia e Zotit” (Romakëve 3:23). Gjëja më e keqe në lidhje me mëkatet tona është se ato na ndajnë nga Zoti, i cili është absolutisht i pamëkatë dhe i përsosur. Për të na sjellë te Zoti, Jezusi, Biri i pamëkatë i Zotit, mori mbi vete mëkatet e të gjithë njerëzimit. Ai mori dënimin për mëkatet tona dhe vuajti dhimbjen e tmerrshme të vdekjes me kryqëzim. Ai vdiq si mëkatar që përmes sakrificës së Tij, të mund të gjenim falje dhe liri nga mëkatet tona.
Njihu me Njeriun
Nëse nuk e keni takuar ende Jezusin ose nuk keni marrë faljen dhe dhuratën e Tij të jetës së përjetshme, ju mund ta pranoni personalisht Jezusin në zemrën dhe jetën tuaj duke bërë sinqerisht këtë lutje:
I dashur Jezus, të lutem më fal për të gjitha mëkatet e mia. Unë besoj se Ti je Biri i Zotit dhe se Ti vdiqe për mua dhe të kërkoj të vish në jetën time. Unë e hap derën dhe të ftoj Ty në zemrën time. Të lutem më mbush me Frymën Tënde të Shenjtë dhe më ndihmo t’u tregoj të tjerëve për Ty, në mënyrë që edhe ata të Të njohin. Amin.