Ne të gjithë duhet të marrim një pafundësi vendimesh gjatë jetës, përfshirë edhe ato që mund ta ndryshojnë rrjedhën e saj – ku do të jetojmë, me kë do të martohemi, çfarë karriere do të ndjekim, si do t’i përkushtohemi besimit dhe si do të marrim pjesë në veprën e Perëndisë. Çdo periudhë sfidash, sprovash dhe vështirësish mund të jetë gjithashtu një kohë kyçe për të marrë vendime. Por si mund të marrim vendime të mençura që do të sjellin rezultatet më të mira dhe do të prodhojnë fryte të mira në jetën tonë?

Një nga misteret e planit të Perëndisë për njerëzimin është se, si qenie të krijuara sipas shëmbëlltyrës së Tij, Ai na ka dhënë një dhuratë të jashtëzakonshme – vullnetin e lirë (Zanafilla 1:26–27). Kjo përfshin si aftësinë për të marrë vendime, ashtu edhe përgjegjësinë për pasojat e tyre. Një pjesë e rritjes tonë shpirtërore si të krishterë është të mësojmë si ta dallojmë vullnetin e Perëndisë dhe si të marrim vendime të perëndishme përmes marrëdhënies tonë personale me Të, njohjes së Fjalës së Tij dhe dashurisë për Të dhe për të tjerët.

Gjatë gjithë jetës, do të përballemi vazhdimisht me zgjedhje – mes të mirës dhe së keqes, së drejtës dhe së gabuarës, mes shërbimit ndaj Perëndisë apo ndjekjes së interesave tona. Në këtë proces, ne mësojmë vlerën e dashurisë për Perëndinë, e ndërtimit të jetës sipas Fjalës së Tij dhe e adhurimit dhe mirënjohjes për dashurinë dhe mirësinë e Tij. Si fëmijë mirënjohës të Atit tonë qiellor, kemi privilegjin të besojmë dhe të kemi besim tek Ai dhe Fjala e Tij, duke përjetuar bekimet e Tij teksa përpiqemi të ecim sipas vullnetit të Tij dhe ta lartësojmë Atë përmes jetës sonë (Romakëve 10:9–10).

Pranimi i Jezusit si Shpëtimtar dhe marrja e dhuratës së shpëtimit është vendimi më i rëndësishëm që mund të marrim në këtë jetë, pasi përcakton marrëdhënien tonë të përjetshme me Perëndinë dhe mbretërinë e Tij. Por, pasi i dorëzojmë jetën Krishtit, përballemi me një sërë vendimesh të tjera çdo ditë.

Për të krishterët, marrja e vendimeve fillon me të mësuarit se si të dallojmë vullnetin e Perëndisë – atë që Ai e di që është zgjedhja më e mirë në një situatë të caktuar. Vetëm Perëndia e di çfarë do të ndodhë dhe vetëm Ai e shikon të gjithë panoramën—të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen. Ai na ka premtuar në Fjalën e Tij se do të na udhëzojë dhe drejtojë: “Unë do të të udhëzoj dhe do të të mësoj rrugën që duhet të ndjekësh; unë do të të këshilloj dhe do të të mbaj nën vëzhgimin Tim plot dashuri” (Psalmi 32:8 NIV).

Dallimi i vullnetit të Perëndisë është një proces që bazohet te marrëdhënia jonë me Të. Tek Isaia lexojmë: “Ejani tani dhe të arsyetojmë bashkë, thotë Zoti” (Isaia 1:18), duke na treguar dëshirën e Perëndisë për të komunikuar me ne. Hapi i parë për të gjetur vullnetin e Perëndisë dhe për të marrë vendime të mira është t’i besojmë Atij gjithçka. “Ki besim te Zoti me gjithë zemrën tënde dhe mos u mbështet në mendjen tënde. Njih Atë në të gjitha rrugët e tua dhe Ai do të drejtojë shtigjet e tua” (Fjalët e Urta 3:5–6 NKJV). “Dorëzoja rrugën tënde Zotit, ki besim tek Ai dhe Ai do të veprojë” (Psalmi 37:5).

Nëse përpiqemi të jetojmë në një marrëdhënie të afërt me Perëndinë, në bindje ndaj Biblës dhe kërkojmë me të vërtetë vullnetin e Tij, mund të besojmë se Ai do të na drejtojë dhe do të vendosë dëshirat e Tij në zemrën tonë. Bibla thotë: “Kënaqu te Zoti dhe Ai do të të japë dëshirat e zemrës sate” (Psalmi 37:4). Por gjithçka nis me respektin për Perëndinë dhe dëshirën për vullnetin e Tij mbi gjithçka. Duhet t’i afrohemi vendimmarrjes me të njëjtin mendim që pati Jezusi kur u lut: “Jo vullneti Im, por Yti, le të bëhet” (Luka 22:42).

Një nga mësimet bazë për të kuptuar vullnetin e Perëndisë gjendet tek Romakëve 12:2: “Mos u përshtatni me këtë botë, por shndërrohuni me anë të ripërtëritjes së mendjes suaj, që të mund të dalloni vullnetin e Perëndisë—atë që është e mirë, e pranueshme dhe e përkryer.” Gjithçka fillon me Fjalën e Perëndisë, sepse ajo na mëson si të jetojmë sipas udhëzimeve të Tij. Psalmi 119:105 tregon: “Fjala jote është një llambë për këmbët e mia dhe një dritë për shtigjet e mia.”

Kur përpiqemi të jetojmë sipas mësimeve të Biblës, Ai ka premtuar se do të na japë mençuri për të marrë vendime të mira. “Nëse dikush nga ju i mungon mençuria, le t’ia kërkojë Perëndisë, që u jep të gjithë pa përçmim, dhe do t’i jepet” (Jakobi 1:5). Ndonjëherë Perëndia na flet përmes një vargu biblik që duket sikur është shkruar pikërisht për situatën tonë. Ndonjëherë, Ai flet përmes një “zëri të butë dhe të lehtë” në zemrën tonë, duke na udhëhequr në të vërtetën e Tij (1 Mbretërve 19:11–13 NKJV).

Mund të ndodhë që brenda teje të kesh një bindje të thellë se diçka është vullneti i Perëndisë. Fjala e Tij thotë: “Veshët e tu do të dëgjojnë pas teje një zë që do të thotë, ‘Ky është rruga, ec në të’” (Isaia 30:21 NIV). Përveç kësaj, ndonjëherë Perëndia mund të na flasë përmes ëndrrave ose vargjeve biblike për të na dhënë një drejtim të qartë.

Kur kërkojmë vullnetin e Perëndisë, është shpesh e mençur të kërkojmë këshillë nga të tjerët. “Pa këshilltarë, planet dështojnë, por me shumë këshilltarë, ato realizohen” (Fjalët e Urta 15:22). Sigurisht, është e rëndësishme të peshojmë këshillat dhe të kërkojmë konfirmim për të qenë të sigurt.

Nëse diçka është vullneti i Perëndisë, Ai shpesh do të hapë rrugën për ta bërë të mundur. Ndonjëherë Perëndia na drejton duke mbyllur një derë dhe duke hapur një tjetër.

Çfarë kënaqësie të dimë se mund të dallojmë vullnetin e përkryer të Perëndisë! (Romakëve 12:2). Kur ecim në vullnetin e Tij, jemi në vendin më të sigurt. Edhe në mes të stuhive të jetës, mund të kemi paqen dhe mbrojtjen e Tij.

Perëndia të bekoftë! Dhe sigurisht do ta bëjë, teksa studion Biblën, kërkon të marrësh vendime të perëndishme, ecën në vullnetin e Tij dhe e ndjek Atë me gjithë zemrën, shpirtin dhe mendjen tënde (Mateu 22:37).