Jezusi tha: “Ku është thesari juaj do të jetë edhe zemra juaj.”1 Disa njerëz e citojnë si “Aty ku është zemra juaj, aty do të jetë edhe thesari juaj.” Por kjo nuk është mënyra se si është regjistruar në Shkrim. Lordi tha “ku është thesari juaj do të jetë edhe zemra juaj”.
Dhe Mateu 6:19–21 thotë: “Mos mblidhni për vete thesare mbi tokë, ku i brejnë tenja dhe ndryshku, dhe ku vjedhësit shpërthejnë dhe vjedhin; përkundrazi mblidhni për vete thesare në qiell, ku as tenja as ndryshku nuk prishin dhe ku vjedhësit nuk shpërthejnë dhe nuk vjedhin. Sepse ku është thesari juaj do të jetë edhe zemra juaj.”
Unë nuk mendoj se Zoti i jep ndonjë përparësi varfërisë, as pasuria nuk e mbyll derën e qiellit, megjithëse Krishti tha: “Sa e vështirë është që të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë ata që mbështeten te pasuria.”2 Vini re Ai tha se është e vështirë për njerëzit që besojnë në pasuri. Ky është çelësi, ku vendosni besimin.
Tek Luka 12, njeriu i pasur me shumë hambarë quhej i pamend, sepse nuk ishte i pasur ndaj Zotit, jo sepse kishte pasuri. Duke e quajtur i pamend, Jezusi tha: “Kështu i ndodh atij që grumbullon thesare për vete dhe nuk është i pasur ndaj Perëndisë”3 Këtu është thelbi i gjithë çështjes: “Nuk është i pasur ndaj Perëndisë”.
Unë kam kërkuar zemrën time për të parë nëse jam thellësisht, me të vërtetë i pasur ndaj Perëndisë. Po ti? A po e vini theksin te gjërat e duhura, gjërat e përjetshme, duke pasur një marrëdhënie me Jezusin dhe duke përmbushur planin e Tij për jetën tuaj? Apo jeni duke e zënë gjithë kohën dhe mendimin tuaj mbi gjërat materiale? Nëse po, atëherë nuk jeni të pasur ndaj Perëndisë. Ju nuk po grumbulloni thesare në parajsë. Pali tha: “Dhe me të vërtetë i konsideroj të gjitha këto një humbje në krahasim me vlerën e lartë të njohjes së Jezu Krishtit, Zotit tim, për shkak të të cilit i humba të gjitha këto dhe i konsideroj si pleh, që unë të fitoj Krishtin.”4