Faqet e historisë dhe fantazisë janë populluar nga mundimet, sakrificat dhe veprat heroike të burrave dhe grave të panumërta që u shpërblyen në mënyra të ndryshme, duke filluar nga prosperiteti material deri te dashuria e shpërblyer, fitorja e lavdishme në betejë dhe madje edhe pavdekësia. Bibla është zbukuruar gjithashtu me referenca për shpërblim, nga Zoti që i tha Abramit se Ai do të ishte “shpërblimi i tij jashtëzakonisht i madh”, 1 deri te përshkrimet e Jezusit në Predikimin e Tij në Malin e spektrit të shpërblimeve që ndjekësit e Tij mund të prisnin.2
“Shpërblimi” në shumicën e rasteve i referohet ose pagesës për shërbimet e kryera, ose shpagimit për gabimet ose pengjet.3 Drejtësia e Zotit shpesh pohohet në Shkrime nga besnikëria e tij për të shpërblyer secilin sipas veprave të tij.4
Përderisa thuhet se besimtarët janë trashëgimtarë të përbashkët me Krishtin,5 Unë mendoj se shpërblimet që i atribuohen Atij janë me interes të veçantë. Tek Hebrenjve 12:2 6 thuhet që “për gëzimin që iu vu përpara, [Jezusi] duroi kryqin,” dhe lexojmë diçka të ngjashme tek Isaia 53:11 7: “Dhe kur ai të ketë parë gjithçka që është bërë nga ankthi i tij, ai do të jetë i kënaqur.”
Jezusi përdori dhimbjet e imazhit të lindjes tek Gjoni 16:21, kur po përgatiste dishepujt e tij për vdekjen e Tij të ardhshme, dhe Pali në mënyrë kozmike e zgjeroi metaforën: “Ne e dimë se gjithë krijimi rënkon dhe vuan së bashku dhimbjet e lindjes deri tani. Dhe jo vetëm kjo, por edhe ne vetë, duke pasur frytet e para të Shpirtit, edhe ne vetë psherëtijmë brenda vetes, duke pritur me padurim birësimin tonë si bij, shpengimin e trupit tonë.”8
Ndërsa mrekullitë e mjekësisë moderne mund t’u mundësojnë prindërve në pritje të shohin një imazh me ultratinguj të foshnjës së tyre të palindur dhe të parashikojnë jetën e re që po zhvillohet, kështu ne mund të shikojmë në Fjalën e Zotit dhe të mendojmë, “si reflektime të mistershme në pasqyrë,”9 gëzimi që do të jetë yni kur mundimet e të gjithë besimtarëve të realizohen.10 Atë ditë, ne do të hyjmë në gëzimin e Zotit tonë 11 dhe do t ‘i bashkohemi festës së Tij, si prindërit që mposhten nga çudia, lehtësimi dhe falënderimi i ngazëllyer kur ata më në fund mbajnë në krahët e tyre jetën e re që ndihmuan të krijohej.