Një nga pjesët e historisë së lindjes së Krishtit, që më duket më e bukura dhe më me kuptim, është ajo kur engjëlli iu shfaq barinjve dhe lajmëroi lindjen e Jezusit, i ndjekur nga një turmë mikpritësish që i thurnin lavde Zotit. Një hyrje shumë e përshtatshme për lindjen e Birit të Zotit:
“Tani në po atë krahinë, ishin disa barinj që rrinin jashtë, në fusha, dhe natën ruanin kopenë e tyre. Dhe ja, një engjëll i Zotit iu paraqit atyre dhe lavdia e Zotit shkëlqeu rreth tyre e ata i zuri një frikë e madhe. Por engjëlli u tha atyre: “Mos druani, sepse unë po ju lajmëroj një gëzim të madh për të gjithë popullin; sepse sot në qytetin e Davidit lindi për ju një Shpëtimtar, që është Krishti, Zoti!’” 1
Engjëlli lajmëroni lindjen e Shpëtimtarit, por nuk mbaroi me kaq: “Dhe menjëherë engjëllit iu bashkua një shumicë e ushtrisë qiellore, që lëvdonte Perëndinë, duke thënë: ‘Lavdi Perëndisë në vendet më të larta, dhe paqe mbi tokë njerëzve mbi të cilët qëndron mirëdashja e tij.’” 2
Kjo lidhje mes Shpëtimtarit dhe paqes është parë edhe në profecitë e Dhiatës së Vjetër; për shembull, në librin e Isaias, ku na thuhet: “Sepse na ka lindur një fëmijë, një djalë na është dhënë. Mbi supet e tij do të mbështetet perandoria dhe do të quhet Këshilltar i admirueshëm, Zot i fuqishëm, Atë i përjetshëm, Princ i Paqes.” 3
Si në Dhiatën e Re dhe në të Vjetrën, Mesia, Shpëtimtari, kishte një lidhje me paqen. Megjithatë, kur shohim botën sot, apo thuajse çdo periudhë të historisë, paqja është gjëja e fundit që shohim. Luftërat mes vendeve dhe ato civile janë sëmundje endemike për njerëzimin. Për fat të keq, nuk ka pasur paqe të përhershme në tokë, dhe sigurisht që nuk ekziston as tani. Pra, pse Jezusi quhet Princi i Paqes? Pse engjëjt kur lavdëruan lindjen e Jezusit, folën për paqe?
Fjala që përdoret më shumë kur flitet për paqe në Dhiatën e Vjetër është shalom. Ndërsa kjo fjalë është përdorur ndonjëherë në Shkrimet e Shenjta për të përkufizuar paqen si mungesë lufte, ka gjithashtu edhe kuptime të tjera. Domethënia e rrënjës ka të bëjë me të qenit i plotë ose i shëndetshëm. Flet për plotësinë, shëndetin, sigurinë, shëndetin dhe begatinë, kënaqësinë, qetësinë, harmoninë, paqen e mendjes, mungesën e ankthit dhe stresit. Ajo gjithashtu i referohet miqësisë mes individëve, si dhe paqen dhe miqësinë mes individëve dhe Zotit.
Fjala greke më e përdorur në Dhiatën e re për paqen, eirēnē, nganjëherë përdoret për të nënkuptuar një gjendje qetësie kombëtare dhe përjashtimin nga shkatërrimi i luftës. Megjithatë, përdoret më shpesh për të shprehur mbrojtjen, sigurinë, begatinë, harmoninë dhe vullnetin e mirë midis individëve. Ajo gjithashtu i referohet gjendjes së qetë të një shpirti që është i sigurt për shpëtimin e saj.
Teksa bota një ditë do të njohë paqen në kuptimin e mungesës së luftës pas ardhjes së dytë të Jezusit, paqja për të cilën shpesh flitet në Fjalën e Zotit, i referohet tërësisë së përgjithshme të individëve, si fizikisht ashtu edhe shpirtërisht. Shkrimet e Shenjta vazhdimisht thonë se një plotësi, qetësi dhe shalom i tillë vjen duke pasur lidhjen e duhur me Zotin, një lidhje e bërë e mundur përmes Shpëtimtarit, lindjen e të cilit engjëjt ia njoftuan barinjve atë natë mbi dy mijëvjeçarë më parë.
Jeta, vdekja dhe ringjallja e Jezusit sollën pajtim mes Zotit dhe njeriut. Përmes besimit te Jezusi, te Princi i Paqes, ne arrijmë të jemi në paq. “Por Zoti e tregon dashurinë e tij ndaj nesh në atë që, kur ende ishim mëkatarë, Krishti vdiq për ne. Në fakt, ndërsa ishim armiq, u pajtuam me Zotin nëpërmjet vdekjes së Birit të tij, akoma më shumë tani, që jemi pajtuar, do të shpëtohemi nëpërmjet jetës së tij.” 4
Përmes Princit të Paqes, harmonia dhe lidhja mes Zotit dhe të gjithë atyre që e përqafojnë Jezusin si Shpëtimtarin e tyre mund të rikthehen. Ne mund të zotërojmë shalom-in në tërësi: plotësinë, shëndetin, sigurinë, kënaqësinë, qetësinë, harmoninë dhe paqen e mendjes, që janë burim i paqes së brendshme në mes të stuhive dhe sfidave me të cilat të gjithë përballemi gjatë gjithë jetës sonë.
Jezusi, Lordi i Paqes, na sjell paqen që tejkalon çdo gjë që mund të kuptojmë, siç thuhet në hebraishten origjinale, shalom shalom. Përsëritja e një fjale ishte mënyra hebraike për të shprehur një shkallë më të lartë; në këtë rast, nuk ishte thjesht paqe, por paqe e përsosur. Ne gjejmë paqe te Shpëtimtari, paqe kur e duam Fjalën e Zotit, paqe kur Atij i pëlqejnë rrugët tona, paqe me anë të pranisë së Shpirtit të Shenjtë, paqe në besim dhe paqe kur Krishti sundon në zemrat tona.
Engjëjt që lëvdonin Zotin në natën e lindjes së Jezusit po shpallnin paqen që Zoti po sillte me anë të lindjes së Shpëtimtarit, paqja me Zotin që vjen nëpërmjet shpëtimit, paqja e brendshme që vjen nga lidhja jonë me Zotin, paqen që kemi duke e ditur se Perëndia na do dhe na ka shtruar një rrugë për të qenë me Të përgjithmonë.