Kur isha fëmijë, “dashuri” ishte një nga fjalët e mia të preferuara. E mbaj mend që gjithmonë përfundonja letrat me diçka si “Të dua shumë shumë shumë!” E ndjeja dashurinë nga familja ime, shoqet e mi, dhe kisha ndjesinë e dashurisë edhe nga kisha. Për mua, dashuria ishte ndjenja e të qenit në siguri dhe e kujdesur.
Por ndërsa u rrita, kuptova që ka edhe një lloj tjetër dashurie—atë që përmendet në Fjalët e Urta 27:6: “Besnikëria e plagëve të një miku.” E kuptova se dashuria nuk është gjithmonë vetëm kujdes dhe mirësi; ndonjëherë është edhe të ndihmosh dikë të kuptojë se ku mund të ketë mangësi.
Kur isha adoleshente, mora një zakon të keq: fillova të shpërtheja shpesh në fjalë të pahijshme. Filloi si diçka e vogël, por me kalimin e kohës bëhej një gjë që thjesht më dilte nga goja pa e vënë re. Një ditë, një mik i ngushtë më mori anash dhe më tha: “Mendoj se shpërthen shumë me fjalë të këqija. Nuk është aspak bukur t’i dëgjosh.” Në fillim, u ndjeva e shokuar dhe mbrojta veten, por thellë brenda vetes e kuptova që ai kishte të drejtë. E dija që ai po më thoshte këtë sepse kujdesej për mua dhe donte më të mirën për mua, jo sepse donte të më bënte të ndihem keq. Ai vërtet donte të më ndihmonte të bëhesha një person më e mirë.
Me ndihmën dhe inkurajimin e tij, fillova të studioja atë që Bibla thotë për fjalët që themi. Gjeta vargje si:
- “Në gojën e njeriut është fuqia e jetës dhe e vdekjes” (Fjalët e Urta 18:21).
- “Sepse goja flet nga zemra e plotë” (Luka 6:45).
- “Ata që mendojnë se janë fetarë dhe nuk i mbajnë mirë gojët, mashtrojnë veten dhe feja e tyre është e kotë” (Jakobi 1:26).
Pas një kohe, mësova të kontrolloja fjalët dhe të shprehesha për habi ose zhgënjim në një mënyrë më pozitive. Jam shumë falënderuese tani që miku im nuk hezitoi të më thoshte këtë, edhe pse jam e sigurt që nuk ishte e lehtë për të. Që atëherë, kam marrë shumë korrigjime nga familja dhe miqtë, dhe ndonëse nuk është kurrë e këndshme të të rregullojnë, e di që e bëjnë sepse kujdesen për mua.
Korrigjimi mund të na dhembë krenarinë, por nëse kërkojmë kuptim nga Zoti dhe punojmë për të ndryshuar për më mirë, atëherë kjo është për dobinë tonë. Siç thotë Hebrenjve 12:11: “Qortimet aty për aty duket se sjellin trishtim dhe jo gëzim, por më vonë, ata që janë ushtruar me qortimin do të shijojnë fryte paqtimi e drejtësie.”