Një ditë do të lexoni në gazeta se D.L. Moody, nga East Northfield, ka vdekur. Mos u besoni asaj fjale. Në atë çast, do të jem më gjallë se kurrë më parë. Thjesht do të kem shkuar më lart – kaq është. Nga ky trup prej balte në një shtëpi të pavdekshme, në një trup që vdekja s’mundet ta preki. —Dwight L. Moody, ungjilltar amerikan (1837–1899)
Parajsa, me gjithë madhështinë e saj, mund të përmblidhet në një fjalë: Krishti. Ai është drita e krijimit, gëzimi i çdo jete dhe, më e rëndësishmja, dashuria më e thellë e shpirtit tonë. Ta përqafosh Atë, do të thotë të përqafosh kuptimin e jetës dhe fuqinë e përjetshme të Zotit. —Bettie J. Eadie, e mbijetuar nga eksperienca e vdekjes klinike dhe autore e “Përqafuar nga Drita”
Lëri pas gjërat që janë thjesht të mira, për të fituar ato që janë të përjetshme. —Fjalë e urtë spanjolle
Vdekja nuk është asgjë më shumë se të kalosh nga një dhomë në një tjetër. Por për mua ka një dallim, e di. Sepse në atë dhomën tjetër do të jem në gjendje të shoh. —Helen Keller, shkrimtare dhe aktiviste amerikane, e verbër dhe e shurdhër që nga foshnjëria (1880–1968)
Gëzimet e parajsës padyshim që do t’i kompensojnë dhimbjet e jetës në tokë. Vdekja është thjesht një përrua i ngushtë dhe shumë shpejt do ta kalosh. Koha—sa e shkurtër është! Përjetësia—sa e gjatë! Vdekja—sa e rrufeshme! Pavdekësia—pa fund! —Charles Spurgeon, predikues dhe autor anglez (1834–1892)