Unë isha ulur në një karrocë në hollin e spitalit, duke pritur që të vinte taksia. Shpatulla ime ishte akoma e fryrë nga operacioni dhe i gjithë krahu im ishte mbushur me njolla të zeza dhe blu.
Për t’i vënë kapakun, po binte edhe shi, duke iu shtuar gjendjes sime të errët. Mrekulli! Shi! Mendova. Fiks ç’kisha nevojë!
Pastaj sytë e mi u kthyen në çatinë pleksiglase të hyrjes së hollit, ku binin pikat e shiut dhe po mblidheshin në pishina të vogla para se të dilja nga çatia. Fjalët shiu e mbuloi me bekime më erdhën ndërmend dhe për një çast, ai varg biblik e rikonturoi situatën time.
Lum ata që e vënë forcën e tyre te ti dhe kanë në zemër rrugët e tua! Kur kalojnë luginën e Bakas, e shndërrojnë atë në një vend burimesh, dhe shiu i parë e mbulon me bekime. Ata kalojnë nga një forcë te tjetra. — Psalmet 84:5–7
Po, kisha rrëshqitur dhe rënë. Po, kisha thyer shtatë kocka në krahun e sipërm. Po, tani kisha një pllakë metalike në krah dhe më prisnin dy muaj fizioterapi.
Po kaloj në Luginën e Bakas! Është koha ime e sprovës.
Lugina e Bakas në Bibël ishte një vend real. Ishte një luginë e ngushtë e e thatë nëpër të cilën hebrenjtë duhej të udhëtonin për të arritur në Jeruzalem për të adhuruar në tempullin e tyre. Fjala hebraike “baca” do të thotë “të qash” dhe “Lugina e Bakas” nënkupton një kohë të vështirë dhe të pikëlluar.
Ajo që po thotë Zoti është se të gjithë ata që përjetojnë pikëllimin – dhe ata që jo?— mund të gjejnë forcë përmes besimit. Përmes mbajtjes së syve drejt Tij dhe zemrave tona të fiksuara në Fjalën e Tij, Lugina e Bakas bëhet një vend tjetër. Në vend që të jetë një luginë e ashpër, e thatë e të qarit dhe pikëllimit, Ai mund ta kthejë atë një vend të rritjes dhe bollëkut.
Jeta na çon nëpër kohë vështirësish dhe vuajtjesh, por me besim te Jezusi, këto periudha të vështira mund të bëhen gurë nga ku mund të «kalojmë nga forca në forcë».” Mund të përballemi me këto vështirësi duke e ditur që rezultati përfundimtar po na afron me Zotin.
Si banorë të huaj në këtë botë, ne mund ta gjejmë forcën tonë tek Zoti, gjë që do të na lejojë të vazhdojmë me dhimbje dhe pengesa. Lugina e Bakas mund të shndërrohet në një pranverë bekimi përmes hirit të Zotit duke na fuqizuar.
Boria e taksisë më befasoi nga ëndërrimi im. “Jam rrugës!” Unë bërtita ndërsa rrotulloja karrocën time drejt stendës së taksisë me një buzëqeshje.
“Kam për t’ia dalë mbanë!”