Po shkruaj këtë artikull pak pasi festuam Ditën e Babait, e cila përkoi edhe me ditëlindjen e babait tim të ndjerë. Këto ditë kam bërë shumë reflektime mbi atë se çfarë do të thotë të jesh baba. Prej 30 vitesh jam baba i nëntë fëmijëve, dhe kjo më ka dhënë shumë përvoja—por edhe shumë gabime e mësime të rëndësishme që i kam mësuar gjatë rrugës.

Një nga gjërat më të rëndësishme që kam kuptuar si baba është se dashuria shpesh shkruhet në formën e kohës—K-O-H-E. Nuk ka rëndësi sa shumë i dua, i mbroj apo kujdesem për fëmijët e mi, më së shumti, ata e vlerësojnë kohën që kaloj me ta. Këto janë momentet që kujtojnë dhe çmojnë më gjatë.

Një nga kujtimet e mia më të hershme për babain tim është se çdo natë para se të flinim, ai na tregonte histori nga jeta dhe fëmijëria e tij. Sipas rrëfimit të tij, ai kishte qenë një fëmijë disi i pabindur, dhe si i rritur kish kaluar një periudhë të vështirë para se Jezusi ta ndryshonte. Një pjesë e madhe e historive të tij ishin për gabime që kishte bërë. Ai fliste me sinqeritet për to dhe na shpjegonte pasojat negative të veprimeve të tij. Pa e kuptuar atëherë, ai më dha një shembull të madh përulësie. Ai nuk tregonte histori për t’u lavdëruar apo për të qenë heroi, por për të na mësuar diçka të vlefshme ose për të dëshmuar mirësinë dhe mëshirën e Zotit në jetën e tij.

Si të krishterë, ne e kuptojmë Perëndinë si Atin tonë. Por përpara mësimeve të Jezusit, koncepti i Tij si një Atë i dashur dhe personal nuk ishte aq i theksuar në Dhiatën e Vjetër. Kur Jezusi i mësoi dishepujt e Tij të luteshin, Ai u tha që ta thërrisnin Perëndinë si “Atë.” Madje Ai përdori fjalën Abba, e cila është një mënyrë e përzemërt dhe intime për ta thirrur një baba, e ngjashme me fjalët “Babi” apo “Papa.”

Jezusi na mësoi se, si ndjekësit e Tij, ne kemi privilegjin ta njohim Perëndinë në një mënyrë të afërt dhe personale:

“Të gjithë atyre që e pranuan dhe i besuan, Ai u dha të drejtën të bëhen fëmijët e Perëndisë.” (Gjoni 1:12)

Dhe si Atë, Zoti na jep një model të përkryer se si duhet të jetë një baba për fëmijët e tij.

Ja disa nga cilësitë e Atit tonë qiellor:

  • Ai na tregon hir dhe mëshirë. “Jini të mëshirshëm, ashtu siç është i mëshirshëm Ati juaj.” (Luka 6:36)
  • Ai kujdeset për ne dhe na furnizon me atë që kemi nevojë. “Nëse ju, që jeni të papërsosur, ju jepni gjëra të mira fëmijëve tuaj, sa më shumë Ati në qiell do t’u japë të mira atyre që i kërkojnë!” (Mateu 7:11)
  • Ai na do si fëmijët e Tij. “Shikoni ç’dashuri të madhe na ka dhënë Ati, që të quhemi fëmijë të Perëndisë! Dhe të tillë jemi.” (1 Gjonit 3:1)
  • Ai na disiplinoi për të mirën tonë. “Kur i përballoni sprovat, kujtoni se Perëndia po ju trajton si fëmijët e Tij.” (Hebrenjve 12:7)

Një nga cilësitë më të bukura që një baba mund të ketë, dhe që shihet bukur në dashurinë e Perëndisë për ne, është gatishmëria për të bërë gjithçka për të na sjellë përsëri pranë Tij—edhe kur e kemi harruar apo jemi larguar prej Tij për shkak të mëkateve tona.

Kjo shpjegohet në mënyrë të mrekullueshme në shëmbëlltyrën e Birit Plangprishës. Djali i vogël mori trashëgiminë nga babai i tij dhe shkoi në një vend të largët ku e shpërdoroi gjithçka. Mbeti pa asgjë dhe kishte shumë uri. Së fundmi, vendosi të kthehej në shtëpi, me shpresën se mund të shërbente thjesht si një nga punëtorët e të atit. Por sapo babai e pa djalin e tij nga larg, u prek aq shumë, sa vrapoi drejt tij, e përqafoi dhe e priti me gëzim. Përpara se djali të mund të kërkonte falje, babai e mbuloi me dashuri, dhe ata festuan. (Shihni Luka 15:11-32.)

Në të njëjtën mënyrë, Ati ynë qiellor na pret gjithmonë me duar hapur, pavarësisht sa larg mund të kemi shkuar. Dashuria e Tij është pa kushte—Ai është gjithmonë i gatshëm të na falë dhe të na ripërtërijë.

Le të përpiqemi të pasqyrojmë dashurinë e pastër e të pakushtëzuar të Atit tonë qiellor, duke treguar dhe ne të njëjtën dashuri për njerëzit në jetën tonë dhe ata që takojmë çdo ditë.

Ndoshta nuk e ke përjetuar ende këtë dashuri të madhe të Perëndisë në jetën tënde. Por mund ta bësh tani duke i hapur zemrën tënde Jezusit. Ai tha:

“Unë jam udha, e vërteta dhe jeta. Askush nuk vjen te Ati, përveçse nëpërmjet meje.” (Gjoni 14:6)

Nëse dëshiron ta pranosh këtë dhuratë të mrekullueshme, thjesht lutu kështu:

I dashur Jezus, besoj se Ti je Biri i Perëndisë dhe se vdiqe në kryq për mua, që përmes flijimit Tënd të mund të jetoj përgjithmonë me Ty në qiell. Të lutem, më fal për mëkatet e mia. E hap zemrën dhe jetën time për Ty. Mbushi me Frymën Tënde të Shenjtë dhe më ndihmo të jetoj në një mënyrë që të nderon Ty. Udhëhiqe jetën time dhe më ndihmo të të ndjek. Në Emrin Tënd lutem. Amen.

Nëse e bërë këtë lutje, dije se je tani pjesë e familjes së Perëndisë! Ai është Ati yt i dashur, dhe Ai do të jetë gjithmonë me ty, tani dhe përgjithmonë.