I dashur Atë, Ti na shpëtove përmes vdekjes sakrifikuese të Birit Tënd dhe na birësove në familjen Tënde, kështu që tani ne të kemi Ty, një mbi të gjithë të tjerët, Krijuesin e të gjitha gjërave, si Ati ynë. Ndërsa të njohim Ty dhe dashurinë, fuqinë dhe shenjtërinë Tënde, duam të të japim nderimin që Ti e meriton me gjithë zemër.

Ti je Zoti, i shenjtë, i pranishëm dhe i drejtë, dhe Ti meriton lavdërimin dhe adhurimin tonë. Le t’u shtojmë zërat tanë atyre që janë në qiell që nuk pushojnë kurrë të thonë, “I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë është Zoti Perëndi, i Plotfuqishmi, që ishte, që është dhe që do të vijë!” (Zbulesa 4:8). Dhe mund t’u bëjmë jehonë fjalëve të atyre në Bibël që hodhën kurorat e tyre para fronit tënd, duke thënë: “Ti je i denjë, o Zot, të marrësh lavdinë, nderimin dhe fuqinë, sepse ti i krijove të gjitha gjërat, dhe nëpërmjet vullnetit tënd ekzistojnë dhe u krijuan”. (Zbulesa 4:10–11)

Mund të mbretërosh në jetën tonë dhe në të gjithë botën dhe mund të jemi besnikë për të ndarë lajmin e gëzueshëm të shpëtimit me të tjerët. Na mëso të jetojmë sipas parimeve të mbretërisë Tënde; na ndihmo të jemi të vetëdijshëm për to në zgjedhjet dhe vendimet tona, në mënyrë që të mund të reflektojmë Ty dhe rrugët e Tua.

Puno në jetën e të gjithë atyre që besojnë në Ty, në mënyrë që sa më shumë të jetë e mundur të të njohin Ty dhe të jetojnë në një mënyrë që pasqyron jetën në mbretërinë Tënde. Sepse është mbretëria jote, dhe fuqia dhe lavdia përgjithmonë. Amin.

***

Kur mendoj se si ta përmbledh se kush është Zoti në një frazë të vetme, më vjen në mendje “dashuria e pakushtëzuar”. Sigurisht, Perëndia është shumë gjëra dhe nuk mund të kufizohet në një frazë ose term, por siç e dimë nga 1 Gjoni 4:8, Perëndia është dashuri. Kjo është vetë natyra e Tij. Natyra e dashurisë së Perëndisë, pakushtëzueshmëria dhe universaliteti i saj, është me të vërtetë një gjë e mrekullueshme. Shumë shpesh, dashuria që shohim në shoqëri parashikohet nga vlera që ofron personi tjetër, dhe kur ajo vlerë pushon ose nuk është më e nevojshme, dashuria zbehet me të. Jo me dashurinë e Zotit. Ai kënaqet në shoqërinë tonë dhe dëshiron të miqësohet me ne. Dashuria e thellë dhe e qëndrueshme e Perëndisë motivon thirrjen e Tij të vazhdueshme për çdo qenie njerëzore që Ai ka krijuar, duke i ftuar ata në marrëdhënie me Të. – Peter Amsterdam