Μόλις είχαμε ολοκληρώσει τη διανομή 50 πακέτων, σε πτωχούς ανθρώπους, το κάθε πακέτο με δέκα κιλά τρόφιμα – οι περισσότεροι απ’ αυτούς χήρες ή ανήμπορα άτομα – σε μία απ’ τις μεγαλύτερες παραγκουπόλεις της Ανατολικής Αφρικής.
Μόλις τελειώσαμε τη διανομή, μια συνεργάτης μου, η Σάλι, κρατώντας το τελευταίο πακέτο στα χέρια, μου είπε, «Πριν φύγουμε, ας πάμε να δώσουμε αυτό το πακέτο στον Γουίλι, που ζει πάνω στον λόφο και δεν μπορεί να κατέβει για να το πάρει».
Ήμουν κουρασμένη, ιδρωμένη και η πλάτη μου πονούσε. «Πάνω στον λόφο» ακουγόταν εύκολο, όμως μια και είχε βρέξει, το μονοπάτι μέσα απ’ τη παραγκούπολη ήταν γεμάτο λάσπη και θα έπρεπε να περάσουμε πάνω από πέτρες και σκουπίδια για να φτάσουμε στο καλύβι του.
Σκεφτόμουν να το αναβάλουμε για κάποια άλλη φορά, όταν θυμήθηκα τον νέο στόχο μου για τη χρονιά για τις «πεντάλεπτες χάρες» κάτι που είχα διαβάσει στο διαδίκτυο και το οποίο ήθελα να κάνω πράξη:
Θέλετε να κάνετε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος, απ’ ότι είναι; … Σκεφτείτε αυτή την ιδέα για την πεντάλεπτη χάρη που είναι τόσο απλή, όσο και η επωνυμία της: Δώστε πέντε λεπτά απ’ τη μέρα σας για να κάνετε κάτι που θα ωφελήσει κάποιον άλλον. … Δεν θα σας κοστίσει πολύ, όμως θα κάνει μεγάλη διαφορά στη ζωή κάποιου άλλου.
Ο Άνταμ Γκραντ, απ’ το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, είναι άλλος ένας υποστηρικτής αυτής της πεντάλεπτης προσφοράς. Εφαρμόζει μια αναζωογονητικά όμορφη προσέγγιση στη ζωή και την επιτυχία, η οποία τυπικά δεν θα ταίριαζε σε καθηγητή οικονομικών επιστημών. Η εργασία του εστιάζεται στο πώς, με το να είσαι «δοτικός» – με το να προσφέρεις βοήθεια στους συναδέλφους σου – στην πορεία θα σου αποφέρει περισσότερη επιτυχία και σεβασμό, απ’ το να είσαι απλά ένας «αποδέκτης». Έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο πάνω σε αυτό το θέμα και χρησιμοποιώντας μια έρευνα που έκανε, όσον αφορά πωλητές που είχαν σπουδαία αποτελέσματα στις πωλήσεις τους, ανακάλυψε ότι τα πάνε «ασυνήθιστα καλά … από την επιθυμία τους να θέλουν να ωφελήσουν τους άλλους».
Η γενναιοδωρία στον τόπο εργασίας είναι μια πολύ καλή ιδέα, όμως ένα κόλλημα που έχουν πολλοί με αυτή τη φιλοσοφία είναι το εξής – ‘μα σου μένει χρόνος να το κάνεις;’ Ο Γκραντ κάνει επίσης ξεκάθαρο, το ότι η κάθε πράξη προσφοράς δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα.
Αφού το σκέφτηκα για λίγο, υπέθεσα πως εκτός του ότι προσφέρεις ευτυχία, με το να είσαι γενναιόδωρος, βελτιώνει επίσης και τον τρόπο που νοιώθουμε για τον εαυτό μας και τη ζωή γενικά. Μερικοί πάνε ακόμα παραπέρα, με το να λένε ότι ωφελεί στη μακροζωία. Έτσι κι αλλιώς, στο δόσιμο βασίζεται και η πολύ γνωστή αλήθεια: «Δίνετε, και θα σας δοθεί! Αυτό που δίνετε θα σας ανταποδοθεί πλήρες και με το παραπάνω και ακόμα περισσότερο. Με όποιο μέτρο, δίνετε εσείς – είτε λίγο, είτε πολύ – θα χρησιμοποιηθεί ως μέτρο επιστροφής προς εσάς». 1
Πίσω στον Γουίλι ξανά. Λοιπόν, ανεβήκαμε τον λόφο και μόλις μπήκαμε στο μικρό του καλύβι, ήξερα πως η προσπάθειά μας άξιζε τον κόπο. Τον είδαμε να κάθεται σ’ ένα ξεχαρβαλωμένο κρεβάτι, τη μόνη επίπλωση που του είχε απομείνει, αφότου η πρόσφατη πλημμύρα είχε παρασύρει ό,τι είχε και δεν είχε όταν ξεχείλισαν τα βρώμικα νερά του ποταμού που περνούσε μέσα απ’ την παραγκούπολη. Μόλις πρόλαβαν να τον διασώσουν και να τον μεταφέρουν στο μικρό του δωματιάκι πάνω στο λόφο.
Μάθαμε πως ο Γουίλι ήταν κάποτε βοηθός στους παίκτες του γκολφ σε μια τοπική λέσχη και, ενώ μια μέρα πήγαινε για δουλειά εκεί, τον κτύπησε ένα αυτοκίνητο. Αυτό του κόστισε το ένα του πόδι. Ο οδηγός διέφυγε και, όταν τον συλλάβανε αργότερα, αποδείχτηκε ότι δεν είχε ασφαλίσει το αυτοκίνητό του, με αποτέλεσμα ο Γουίλι να μην μπορέσει να λάβει αποζημίωση για το ατύχημα.
Λόγω της αναπηρίας του, ο Γουίλι έχασε τη δουλειά του. Δεν μπορούσε να πληρώσει το ενοίκιο και φοβόταν μήπως του κάνουν έξωση. Σκεπτόταν να αρχίσει μια μικρή επιχείρηση, πουλώντας απορρυπαντικά, μπροστά απ’ το καλύβι του, στους γείτονές του ή τους περαστικούς, όμως του έλειπαν τα χρήματα για να ξεκινήσει κάτι τέτοιο.
Ο Γουίλι πήρε το πακέτο που του προσφέραμε με ένα μεγάλο χαμόγελο. «Ο Θεός σας έστειλε!», μας είπε, ενώ ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό του.
Αυτό που κάναμε, μας πήρε λίγο περισσότερο από πέντε λεπτά, όμως έκανε μια μεγάλη διαφορά στη ζωή αυτού του ανθρώπου, επειδή όχι μόνο τον βοηθούσε με τις άμεσες ανάγκες του, αλλά έδωσε επίσης και μια νέα ευκαιρία στον Γουίλι. Μετά την επίσκεψη αυτή, μπορέσαμε να βρούμε μερικούς ανθρώπους που ήταν πρόθυμοι να τον βοηθήσουν. Μέχρι τώρα, έχουμε βρει άτομα που του έχουν πληρώσει το ενοίκιο για τρεις μήνες, ενώ κάθε μήνα του πηγαίνουν και τα τρόφιμα που χρειάζεται.
«Είστε η αιτία που ανακάλυψα ελπίδα και σκοπό», είπε ο Γουίλι, όταν κάποιοι του προσέφεραν τα προϊόντα που χρειαζόταν για να ξεκινήσει την επιχείρηση που ήθελε!
Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί, τι σπουδαία αποτελέσματα μπορεί να αποφέρει μια πεντάλεπτη χάρη στην πορεία μιας κανονικής ημέρας, είτε η χάρη αυτή γίνει στον τόπο εργασίας είτε στον δρόμο μας.
- Λουκά 6:38↑