Οι περισσότεροι από εμάς βιώσαμε τη συσωρευτική επίδραση της πανδημίας ΚΟΒΙΝΤ σε καθημερινή βάση τα τελευταία λίγα χρόνια. Για μερικούς από εμάς, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ελαττώσουμε τις καθημερινές μας δραστηριότητες, ενώ για άλλους, είχε σαν αποτέλεσμα έναν μεγαλύτερο φόρτο εργασίας ή και επιπρόσθετες ευθύνες. Μια και επηρεάσθηκαν πολλές απ’ τις ευκαιρίες για δραστηριότητες ή επικοινωνία με τους άλλους, ευκαιρίες οι οποίες προσφέρουν ανακούφιση και προσδίδουν φρεσκάδα στην καθημερινή μας ρουτίνα, το αποτέλεσμα ήταν πολλοί από εμάς να νοιώσουμε κάποια βαρεμάρα ή ακόμα και κάποια πλήξη. Κάποιος με τον οποίο επικοινωνούσα για μια παρατεταμένη περίοδο του λόκνταουν, περιέγραψε την κατάσταση κάπως έτσι:
Μερικές φορές αισθάνεσαι λες και η χαρά έχει εξαφανιστεί απ’ τη ζωή σου και όλα τώρα καθοδηγούνται από τον αυτόματο πιλότο και συμβαίνουν από μόνα τους μηχανικά τη μία μέρα μετά την άλλη. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, όμως δεν θέλεις να το κάνεις. Δεν έχεις όρεξη. Είσαι στις μαύρες σου. Δεν νοιώθεις την παρότρυνση να πας μπροστά. Νοιώθεις κακόκεφος και απαισιόδοξος για τον εαυτό σου και αναρωτιέσαι αν θα νοιώσεις ξανά χαρά στη ζωή σου.
Πρόσφατα αντιλήφθηκα ότι η βαρεμάρα μπορεί να γίνει συνήθεια. Τη συνηθίζεις και κατά κάποιο τρόπο παραδίδεσαι σε ένα βαρετό τρόπο ύπαρξης. Μετά παύεις να προσπαθείς. Η φλόγα του ενθουσιασμού σου αρχίζει να τρεμοσβήνει, σε σημείο που πάει να σβήσει. Νοιώθεις λες και αργοπεθαίνεις εσωτερικά.
Όταν νοιώθεις κατ’ αυτό τον τρόπο, είναι εύκολο να ξεπέσεις σε διαθέσιμες, άνετες ευχάριστες δραστηριότητες περασμένων εποχών, ακόμα και σε ανούσιες απολαύσεις και σπατάλη του χρόνου σου με την τηλεόραση, τα βιντεοπαιχνίδια, κτλ. Μετά από λίγο, πιάνεις τον εαυτό σου να σπαταλά περισσότερο χρόνο σε αυτού του είδους τις δραστηριότητες, όμως παρ’ όλα αυτά δεν νοιώθεις καλύτερα μέσα σου.
Ίσως να μπορείτε να συσχετιστείτε με αυτού του είδους τις περιγραφές, ίσως και όχι. Αυτού του είδους τα συναισθήματα είναι κατανοητά, όμως τα καλά νέα είναι ότι ανεξάρτητα απ’ τις περιστάσεις μας και τις απώλειες που έχουμε υποστεί, μπορούμε να ανακαλύψουμε ξανά τη χαρά στη ζωή μας!
Είναι σημαντικό να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι ο Ιησούς είναι η πηγή της χαράς μας. Αυτό που μπορεί να εμφυσήσει τη χαρά μέσα μας δεν εξαρτάται απ’ τις φυσικές μας συνθήκες, αλλά από το να γνωρίζουμε Αυτόν, να παραμένουμε κοντά σ’ Αυτόν και τον Λόγο Του, να είμαστε πλήρεις με το Άγιο Πνεύμα και να ακολουθάμε υπάκουα το κάλεσμά μας.
Διαβάζουμε στον Ψαλμό 43:3, «Στείλε το φως Σου και την αλήθεια Σου· αυτά ας με οδηγούν· ας με φέρουν στο βουνό τής αγιότητάς Σου, και στα σκηνώματά Σου». [Ο ψαλμωδός] αναζητούσε τον Θεό, κατόπιν αποφάσισε να Τον εξυμνεί και να Τον εμπιστευτεί όπως και να έχει, το οποίο διαβάζουμε στο επόμενο εδάφιο, «Τότε, θα μπω μέσα στο θυσιαστήριο του Θεού, στον Θεό, — την ευφροσύνη τής αγαλλίασής μου· και θα Σε δοξολογώ με κιθάρα, ω Θεέ, ο Θεός μου! (Ψαλμός 43:4)
Παρόλο τον πόνο του και το συναισθηματικό του φόρτο, ο ψαλμωδός θυμήθηκε ότι ο Θεός ήταν η μοναδική του βοήθεια και ότι ο ΘΕΟΣ ήταν πάντα δίπλα του και ποτέ δεν τον εγκατέλειψε ακόμα και αν ένοιωθε εγκαταλελειμμένος κάπως.
Εάν νοιώθετε ξεχασμένοι απ’ τους άλλους ή τον Θεό, ενδυναμώστε την ελπίδα σας και τη χαρά σας με το να πιστεύετε σκόπιμα, ότι ο Θεός ποτέ δεν θα σας εγκαταλείψει και ότι είναι πάντα δίπλα σας. Πάρτε την απόφαση να εστιάσετε στην παρουσία του Θεού και τις ευλογίες που σας έχει δώσει και κάνετε τον Θεό την πηγή της χαρά σας. 1.
Οι μαθητές γέμισαν χαρά και με το Άγιο Πνεύμα. — Πράξεις 13:52
Η χαρά του Κυρίου είναι η δύναμή σας. — Νεεμία 8:10
Μεγαλεία έκανε ο Κύριος για μας και γεμίσαμε από χαρά. — Ψαλμός 126:3
Εκτός από το να επικεντρώνουμε τη ζωή μας στον Θεό και τον Λόγο Του και να αναζητάμε την πλήρωση με το Άγιο Του Πνεύμα, υπάρχουν επίσης και πρακτικές που ενισχύουν την χαρά — πρακτικοί τρόποι που μπορούμε να εφαρμόσουμε για να επαυξήσουμε ή να αναβιώσουμε τη χαρά μας. Ας δούμε μερικούς τρόπους για να το κάνουμε αυτό. Βέβαια αυτή η λίστα δεν είναι οπωσδήποτε και πλήρης και αν θέλετε να βρείτε τον χρόνο να σκεφτείτε και να προσευχηθείτε γι’ αυτό, ο Θεός μπορεί να σας δώσει ιδέες που θα φέρουν καλό αποτέλεσμα για εσάς προσωπικά.
Παρατηρείτε τα απλά πράγματα.
Προσπαθήστε να δώσετε προσοχή ακόμα και στις πιο σύντομες στιγμές που δίνουν χαρά που μπορεί να είναι αποτέλεσμα απλών πραγμάτων. Βρείτε τον χρόνο να ευχαριστήσετε συνειδητά τον Θεό για τα απλοϊκά θαύματα που σας εμπνέουν. Όταν διαπιστώσετε ποια είναι τα πράγματα εκείνα που αποφέρουν χαρά, σκεφτείτε για το πώς μπορείτε σκόπιμα να δημιουργήσετε περισσότερες τέτοιες στιγμές στη ζωή σας.
Θα μπορούσαν να είναι πράγματα όπως το να ακούτε ένα μωράκι να γελάει, να βλέπετε μια όμορφη πεταλούδα ή ένα παιχνιδιάρικο κουταβάκι, να γελάτε με ένα ανέκδοτο, να τρώτε ένα γευστικό επιδόρπιο, να ακούτε όμορφη μουσική, να νοιώθετε αναζωογονημένοι μετά από έναν περίπατο ή μια άσκηση που κάνετε, να δημιουργείτε ή να εκτιμάτε ένα έργο τέχνης και ούτω καθεξής. Δώστε την ευκαιρία στα απλά πράγματα να σας δώσουν χαρά!
Πολλοί άνθρωποι έχουν αποσυνδεθεί τόσο πολύ από τη χαρά, ώστε να μην μπορούν στην πραγματικότητα να γνωρίζουν το πώς αισθάνεται κάποιος τη χαρά στο σώμα του ή ποιου είδους πράγματα τους δίνουν χαρά. Μια καλή αρχή να κάνετε, είναι να αρχίσετε να γράφετε ένα ημερολόγιο χαράς: Δώστε προσοχή για μια ή δύο βδομάδες σε όλες εκείνες τις στιγμές που πιάνετε τον εαυτό σας να χαμογελάει ή να γελάει ή να νοιώθετε να σας πλημμυρίζει ένα αίσθημα χαράς. Παρατηρείστε πού βρίσκεστε, με ποιον είστε μαζί ή το τι κάνετε — όλα τους μπορεί να είναι ενδείξεις για εκείνα τα πράγματα που ίσως σας αποφέρουν περισσότερη χαρά. … Στόχος είναι να τα παρατηρήσετε και αφού παρατηρήσετε τι τα προξενεί, μπορείτε να αναδημιουργήσετε αυτές τις συνθήκες στη ζωή σας. 2
Αφιερώστε χρόνο κάνοντας αυτό που σας δίνει χαρά.
Ίσως μερικά από τα πράγματα που απολαμβάνετε, να μην φαίνονται αρκετά σημαντικά για να τους αφιερώσετε χρόνο. Πιθανόν να φαίνονται σαν χάσιμο χρόνου σε τρυφηλότητες ή σαν παρεκτροπές από τους πιο σημαντικούς σας στόχους. Όμως είναι σημαντικό να βρίσκετε συνειδητά τον χρόνο και τον χώρο για να απολαμβάνετε τη ζωή όπως μπορείτε.
Σκεφτείτε για λίγο τι συνηθίζατε να αγαπάτε να κάνετε και βρείτε έναν τρόπο να το επαναλάβετε. Αν τα πράγματα είναι διαφορετικά τώρα ή ανακαλύψετε ότι δεν «σας δίνουν χαρά» πια, προσπαθήστε κάτι άλλο. Όταν ο νους σας νοιώθει βαρεμάρα, συχνά δεν μπορείτε να σκεφτείτε κάτι να σας κάνει να νοιώσετε καλύτερα, όμως μην αφήνεστε σ’ αυτή τη νοοτροπία. Ανασκουμπωθείτε, χαρίστε στον εαυτό σας λίγο χρόνο, βρείτε κάτι που σας αρέσει να κάνετε και απολαύστε το!
Κάνετε τη διαφορά.
Ανεξάρτητα από το πόσο περιορισμένες είναι οι συνθήκες σας, πάντα υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε τα πράγματα. Και η βελτίωση αυτή μπορεί να σας δώσει ένα αίσθημα εκπλήρωσης και απόλαυσης. Με το να κάνετε κάτι για κάποιον άλλον, έστω και κάτι απλό, μπορεί να αποφέρει και στους δύο σας χαρά. Παρακάτω είναι μια ιστορία, η οποία νομίζω ότι το απεικονίζει αυτό αρκετά καλά. Γράφει ο συγγραφέας:
Μόλις είχα διαβάσει το «Ο Γουίλι και η Πεντάλεπτη Χάρη» από την Άιρις Ρίτσαρντ (στην Κένυα) στο περιοδικό Activated του Ιουλίου το 2021. Το άρθρο ήταν εμπνευσμένο από κάτι που είχε διαβάσει στο ίντερνετ. 3
Με άγγιξε τόσο πολύ αυτή η ιστορία ώστε αποφάσισα να αρχίσω να εφαρμόζω στη ζωή μου την ιδέα αυτή της «πεντάλεπτης χάρης». Δεν ζω στην Αφρική, ούτε έχω υπηρεσία με τους πολύ φτωχούς, όμως σκέφτηκα να το δοκιμάσω. Χρειαζόμουν μια νέα πρόκληση μια και ένοιωθα βαρεμάρα.
Αφότου αποφάσισα να το κάνω, πήγα στο παντοπωλείο. Να πως έχει η ιστορία: Σε προηγούμενη επίσκεψή μου σε αυτό το κατάστημα πριν μια βδομάδα, είχα προσπαθήσει να επιστρέψω κάτι που είχα αγοράσει. Είχα δυσκολία με τη συναλλαγή καθώς δεν φορούσα τα γυαλιά μου και έβαζα λάθος PIN. Παρατήρησα όμως, πως με παρακολουθούσε ο διευθυντής του καταστήματος. Το κατάστημα είχε πολλή δουλειά και ενώ αυτός προσπαθούσε να με βοηθήσει, πάρα πολλά άλλα άτομα τον πλησίαζαν συνεχώς — πελάτες, εργαζόμενοι, προμηθευτές, κτλ., όμως αυτός ήταν ευγενικός με τον καθέναν. Συνέχιζε να χαμογελά και καθώς γύρισε προς το μέρος μου, με ευγενική φωνή μου είπε, «Να ξαναδοκιμάσουμε την κάρτα σας;» Δεν έδειχνε να χάνει την ψυχραιμία του ούτε για μια στιγμή, ούτε φαινόταν καθόλου ενοχλημένος.
Έτσι την επόμενη φορά που πήγα στο κατάστημα και συνάντησα τον ίδιο άνθρωπο, σκέφτηκα μέσα μου, Α, να η ευκαιρία για μια πεντάλεπτη χάρη. Όμως σκέψεις του τύπου, μα βιάζομαι και εκτός αυτού, αυτός δείχνει να είναι απασχολημένος με εμπόδιζαν να το κάνω.
Όμως σταμάτησα, γύρισα πίσω και πήγα προς το μέρος του και τον ρώτησα, «Εσείς είστε ο διευθυντής;» Η γαλήνια έκφρασή του άλλαξε αμέσως και το πρόσωπό του έδειξε προβληματισμό σαν να έλεγε, Όχι πάλι, τι έγινε αυτή τη φορά;!
Του υπενθύμισα την προηγούμενη συνάντησή μας και στη συνέχεια του είπα, «Απλά ήθελα να σας συγχαρώ για την ευγένειά σας. Κάνετε τη διαφορά στη ζωή του καθενός που έρχεται εδώ, με την υπομονή σας και το ενδιαφέρον που δείχνετε και με το συνεχές χαμόγελο στο πρόσωπό σας».
Έμεινε κυριολεκτικά άφωνος! Μετά από λίγες στιγμές, το μόνο που μπορούσε να πει ήταν, «Ουάου! Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια».
Αυτό ήταν. Χρειάστηκαν λίγα λεπτά, όμως έκαναν τη διαφορά όχι μόνον γι’ αυτόν αλλά και για μένα, επίσης. Ένοιωσα μεγάλη χαρά και με ενθουσιασμό το είπα και στους φίλους μου. Συνιστώ ανεπιφύλακτα την «πεντάλεπτη χάρη».
Κάνετε μια λίστα με ό,τι σας απομυζάει τη χαρά.
Η ευτυχία μπορεί να είναι περιστασιακή και φευγαλέα, η χαρά όμως είναι ένα δώρο από τον Θεό και μπορούμε να έχουμε χαρά ακόμα και στις πιο δύσκολες περιστάσεις. «Η χαρά του Κυρίου είναι η δύναμή σας». 4 Όμως είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ποια είναι εκείνα τα πράγματα στη ζωή μας που μας στερούν τη χαρά. Να ένα απόσπασμα από ένα άρθρο που ίσως βοηθήσει:
Η ζωή, ακόμα και για τους καλύτερους από εμάς, έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, όμως υπάρχει ένας τρόπος να κάνουμε τα «πάνω» της πολύ πιο συχνά από τα «κάτω» της. Το μυστικό είναι να επιδιώκουμε τη χαρά μάλλον και όχι την ευτυχία.
Η διαφορά ανάμεσα στα δύο είναι σημαντική. Η ευτυχία βασίζεται στις περιστάσεις. Εάν τα πράγματα πάνε καλά, είμαστε ευτυχισμένοι, εάν όχι, είμαστε δυστυχισμένοι. Δυστυχώς όμως, οι περιστάσεις στον σημερινό κόσμο συνήθως είναι άσχημες, έτσι η ευτυχία μας διαφεύγει όλο και περισσότερο.
Η χαρά απ’ την άλλη, δεν εξαρτάται απ’ τις περιστάσεις. Αντίθετα, είναι εκείνη η θετική εμπιστοσύνη που νοιώθει κάποιος όταν γνωρίζει και εμπιστεύεται τον Θεό, ανεξάρτητα απ’ τις περιστάσεις. Η χαρά είναι το συστατικό-κλειδί σε αυτά που αποκαλούνται «καρποί του Πνεύματος», στην προς Γαλάτες επιστολή, κεφάλαιο 5. Είναι ένα δώρο απ’ τον Θεό, όμως κι εμείς πρέπει να προετοιμάσουμε την καρδιά μας να το δεχθεί, με το να αναγνωρίζουμε εκείνα τα πράγματα στη ζωή μας που μας στερούν τη χαρά και να τα αφαιρούμε. Τρία πράγματα είναι αυτά που μας στερούν τη χαρά: Η εγωιστικότητα, η μνησικακία και ο φόβος. 5
Είναι σημαντικό να αποφεύγουμε να αφήνουμε αρνητικά συναισθήματα, σκέψεις ή τάσεις για κακή διάθεση να παίρνουν τον έλεγχο της ζωής μας. Όλα αυτά που μας στερούν τη χαρά — η εγωιστικότητα, η μνησικακία και ο φόβος — μπορούν να χειροτερέψουν με το πέρασμα του χρόνου και να μετατραπούν σε συνήθειες ή αυτόματες αντιδράσεις. Εάν τα έχετε αφήσει να ριζώσουν στη ζωή σας, βρείτε τον χρόνο να προσευχηθείτε και να συνδεθείτε με τον Θεό, μέσω του Λόγου Του στη Βίβλο. Μπορείτε να κάνετε μια νέα αρχή, ξεκινώντας από σήμερα!
Όταν η καρδιά μου βρίσκεται σε αμηχανία, οι δικές Σου παρηγοριές μου δίνουν χαρά. — Ψαλμός 94:19
Να θυμάστε πως η πηγή της χαράς μας είναι ο Ιησούς.
Στον κόσμο, η ευτυχία συχνά συσχετίζεται με την εμφάνιση, τον πλούτο, τις σχέσεις, την περιουσία, κτλ. Το μήνυμα που εκπέμπει ο κόσμος είναι, ότι η ευτυχία προέρχεται από έξω από εμάς. Βομβαρδιζόμαστε με μηνύματα του τύπου, ότι οι περιστάσεις είναι αυτές που ελέγχουν το αίσθημα της χαράς μας. Στην πραγματικότητα όμως, η χαρά μας προέρχεται από τον Ιησού.
- Τρέισι Μάιλς, «Νοιώθω Ξεχασμένος», Υπηρεσίες Παροιμιών 31, 23 Νοεμβρίου 2018↑
- Ίνγκριντ Φέτελ Λι όπως αναφέρει στο «How to Rediscover Joy—and Eliminate Killjoys», Goop↑
- Δείτε https://www.huffpost.com/entry/five-minute-favor-adam-rifkin_n_3805090.↑
- Νεεμία 8:10↑
- Δείτε το «Υπάρχουν Πράγματα στη Ζωή Σας Που Σας Στερούν τη Χαρά;» Gilroy Dispatch, 4 Νοεμβρίου, 2006.↑