Όταν πήγαινα γυμνάσιο, στο μάθημα φιλολογίας, μελετήσαμε το έργο «Κεκλεισμένων των Θυρών» του Ζαν Πολ Σαρτρ, στο οποίο οι κάτοικοι της κόλασης είναι έγκλειστοι σε ένα δωμάτιο και δεν έχουν τίποτα να κάνουν εκτός απ’ το να εμπλέκονται σε ατελέσφορες και ανούσιες συζητήσεις.
Μια φορά διάβασα ένα άλλο άρθρο για την κόλαση, όπου η κόλαση απεικονίζεται ως ένα πεντακάθαρο κτίριο όπως ένα νοσοκομείο, με δωμάτια γεμάτα ανθρώπους που ασχολούνται κατά πολύ με την ίδια εργασία που έκαναν και στη γη, χωρίς όμως καμία ελπίδα να επιτύχουν κάτι αξιόλογο. Οι επιστήμονες εμπλέκονται σε ατελείωτα πειράματα που δεν αποφέρουν κανένα αποτέλεσμα, οι στρατιώτες δίνουν ατελείωτες μάχες, τα τρένα ποτέ δεν φθάνουν στον προορισμό τους και οι πύραυλοι ποτέ δεν απογειώνονται απ’ το έδαφος. Τίποτα δεν ολοκληρώνεται. Στο πρώτο μέρος του επικού έργου του Δάντη «η Κόλαση», στο ποίημα του «Η Θεία Κωμωδία», μέρος της κόλασης εικονίζεται σαν μια ατελείωτη οροσειρά από βουνά, στα οποία πρέπει να ανεβαίνει κάποιος συνέχεια χωρίς σταματημό, από τη μία κορφή μετά στην άλλη.
Όμως ο επουράνιος κόσμος είναι εντελώς το αντίθετο. Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο επουράνιος κόσμος θα είναι ένα μέρος αιώνιας ειρήνης, ομορφιάς, αποδοτικής εργασίας και εκπλήρωσης. Θα βιώνουμε τέλεια χαρά καθώς θα ζούμε στην παρουσία του Θεού, κάνοντας συντροφιά μαζί με άλλους πιστούς. 1 Αυτή είναι μια ακραία αντίθεση στην παρεξήγηση που υπάρχει, για το ότι οι ευλογημένοι θα περνάνε την αιωνιότητα πάνω σε σύννεφα παίζοντας αργόσχολα άρπες.
Και η χαρά την οποία προσβλέπουμε στον ουρανό, μπορεί να αρχίσει από τώρα. Στην Κυριακή Προσευχή, ο Ιησούς προσεύχεται στον Θεό και Πατέρα, «Ας έρθει η βασιλεία σου· ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και επάνω στη γη». 2 Και μια άλλη φορά, όταν ρωτήθηκε πότε θα έλθει η βασιλεία του Θεού, Αυτός είπε, «Δεν έρχεται η βασιλεία τού Θεού έτσι, ώστε να παρατηρείται, επειδή, προσέξτε, η βασιλεία τού Θεού είναι μέσα σας». 3 Με άλλα λόγια, βρίσκεται ήδη μέσα μας — ή μπορεί να βρεθεί.
Στη έκδοση του Λεξικού Ουέμπστερ του 1828, η λέξη «ζωή» ορίζεται ως: «Οι απολαύσεις ή οι ευλογίες της παρούσας ζωής. Υπέρτατη ευδαιμονία. Αιώνια ευτυχία στον παράδεισο». Ξανά, είναι τόσο εδώ και τώρα, όσο εκεί και τότε.
Ο απόστολος Ιωάννης της δίνει ένα περισσότερο προσωπικό νόημα, όταν λέει, «Αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν Εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και [Εκείνον] τον οποίον Εσύ απέστειλες, τον Ιησού Χριστό». 4
Το να γνωρίζουμε τον Ιησού προσωπικά, είναι μια γεύση από τον ουρανό.
Υπάρχει μια διέξοδος απ’ τη ματαιότητα και την αβεβαιότητα. Ο Ιησούς μπορεί να σου δώσει νέο νόημα και σκοπό, τα οποία αρχίζουν όταν εσύ Τον προσκαλείς στη ζωή σου:
Αγαπημένε Ιησού, σε παρακαλώ συγχώρεσέ με για όλες μου τις αμαρτίες. Πιστεύω ότι Εσύ πέθανες για μένα. Ανοίγω την πόρτα της καρδιάς μου και προσκαλώ Εσένα στη ζωή μου. Σε παρακαλώ, γέμισέ με, με την αγάπη Σου και το Άγιο Πνεύμα Σου. Βοήθησέ με να γνωρίσω Εσένα και οδήγησέ με στην οδό της αλήθειας.