Τα Χριστούγεννα μπορούν να παρομοιαστούν σαν ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο, του οποίου δότης είναι ο Θεός, το δώρο είναι ο Ιησούς και αποδέκτης είναι τόσο όλος ο κόσμος, όσο και ο καθένας μας προσωπικά. Όλο το μήνυμα των Χριστουγέννων βασίζεται στο εδάφιο Ιωάννης 3:16. Πιθανόν, το περισσότερο γνωστό και πιο σημαντικό εδάφιο στη Βίβλο. Το εδάφιο αυτό το άκουσα πολλές φορές στο πέρασμα του χρόνου και το έχω χρησιμοποιήσει κι εγώ ο ίδιος, όμως το ακόλουθο email από την Paloma Sridhar στη Μπανγκαλόρ της Ινδίας, του έδωσε μια απρόσμενη ερμηνεία:

Μόλις είχα αρχίσει να μαθαίνω το Ιωάννης 3:16 στη μικρότερή μου αδελφή, τη Ρόζυ, έξη ετών, όμως έμεινα εμβρόντητη από αυτό που ανακάλυψα. Η συζήτησή μας πήγε κάπως έτσι:

«Ξέρεις, Ρόζυ, πως χρειάζεται μόνο ένα εδάφιο από τη Βίβλο για να εξηγήσεις στους ανθρώπους πως μπορούν να είναι σίγουροι ότι θα πάνε στον ουρανό όταν πεθάνουν;»

«Ποιο;» ρώτησε η Ρόζυ.

«Ιωάννης 3:16. Άκουσέ το – ‘Επειδή τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο ώστε έδωσε τον Υιό Του τον μονογενή (begotten)…’»

«Μα το ξέρω αυτό!» με διέκοψε λέγοντάς μου η Ρόζυ.

«Λοιπόν, μπορείς να μου το πεις;»

«Επειδή τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο ώστε έδωσε τον Υιό Του τον ξεχασμένο (forgotten αντί για begotten), ώστε όποιος πιστεύει σε Αυτόν να μη χαθεί αλλά να έχει ζωή αιώνια. Ιωάννη 3:16».

«Πολύ καλά! Όμως ο Θεός δεν έχει έναν ξεχασμένο…»

Στα μέσα της πρότασης σταμάτησα. Πόσο εύκολο είναι να καταπιαστούμε με τις καθημερινές ασχολίες ώστε να μη σκεφτούμε ούτε τόσο δα τον Ιησού!

Πόσο αληθινό – και πόσο λυπηρό, ειδικά στα γενέθλια Του! Απλά σκέψου πώς θα ένοιωθες και εσύ, όταν στα γενέθλια σου ο καθένας γιόρταζε και έδινε δώρα στους άλλους ενώ εσύ ήσουν μόνος και ξεχασμένος σε μια γωνιά. Αυτά τα Χριστούγεννα, ας θυμηθούμε να ευχαριστήσουμε τον Θεό για το απαράμιλλο δώρο που έκανε στον κόσμο, τον Ιησού.

* * *

Υπάρχουν μερικοί από εμάς … που λένε [από] μέσα τους, Αν μόνο ήμουνα εκεί! Πόσο πρόθυμα θα πήγαινα να βοηθήσω το Βρέφος. Θα είχα πλύνει τα ρουχαλάκια Του. Πόση χαρά θα μου έδινε να πάω με τους βοσκούς να δω τον Κύριο στη φάτνη! Ναι, θα το κάναμε. Αυτό το λέμε επειδή γνωρίζουμε πόσο σπουδαίος είναι ο Χριστός, αν όμως είχαμε βρεθεί εκεί και τότε, δεν θα είχαμε κάνει τίποτα περισσότερο από τους κατοίκους της Βηθλεέμ. … Όμως γιατί δεν το κάνουμε τώρα; Ο Χριστός ζει στον γείτονά μας. — Μαρτίνος Λούθηρος (1483 – 1546)