W drugiej połowie rozdziału 6 Ewangelii wg św. Mateusza Jezus skupia się na naszej relacji z rzeczami materialnymi. Zaczyna od nauczania na temat właściwych priorytetów i postaw względem dóbr materialnych:
Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się, i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.1
W Palestynie za czasów Jezusa, ludzie przechowywali swoje kosztowności (dobra albo pieniądze) w skarbcach w swoich domach,2 albo ukrywali pod podłogą, lub w innym miejscu.3 Bogaci posiadali też wytworną odzież, która była formą majątku. Ale metale szlachetne mogły korodować, albo padać łupem złodziei, mole mogły niszczyć wytworną odzież, a zboża przechowywane w stodołach mogły zostać zjedzone przez gryzonie, chodzi o to, że dobra doczesne są tymczasowe i krótkotrwałe; nie przetrwają, ani nie przejdą z nami do życia pozagrobowego.
Ta kwestia została też poruszona w Starym Testamencie:
O bogactwo się nie ubiegaj i odstąp od twojej chytrości! Gdy utkwisz w nim wzrok – już go nie ma, bo skrzydła sobie przyprawi – jak orzeł, co odlatuje ku niebu.4 Nie trwa na wieki bogactwo.5
Ważne jest by zrozumieć co Jezus potępia, kiedy mówi nam, abyśmy nie gromadzili skarbów na ziemi. Zacznijmy od spojrzenia na to, czego Jezus nie dezaprobuje. On nie wypowiada się przeciwko posiadaniu dóbr. Pismo Święte wychwala mrówki za gromadzenie żywności na zimę,6 i udziela reprymendy tym, którzy nie dbają o swoje rodziny.7 Pismo Święte mówi nam też, abyśmy korzystali z rzeczy, które Bóg stworzył.8 A więc, Jezus nie występuje przeciwko posiadaniu dóbr, przygotowywaniu się na przyszłość, oraz korzystaniu z darów, które Bóg nam dał.
Więc, przeciwko czemu wypowiada się tu Jezus? John Stott ujął to w natępujący sposób:
Jezus zabrania Swoim uczniom egoistycznego gromadzenia dóbr (nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi); rozrzutnego i lusksusowego życia; bezwzględności, która nie rozumie olbrzymich potrzeb ludzi biednych; głupiego myślenia, że życie człowieka sprowadza się do obfitości jego dóbr; oraz materializmu, który przywiązuje nas do tej ziemi. … Jednym słowem, „gromadzić skarby na ziemi” nie oznacza bycie przezornym (rozsądne przygotowywanie się na przyszłość), lecz bycie chciwym (jak sknerzy, którzy gromadzą, oraz materialiści, którzy zawsze chcą więcej). To jest prawdziwa pułapka, przed którą Jezus tutaj ostrzega.9
Jezus wypowiada się przeciwko miłości do dóbr, przeciwko skupianiu się na ich gromadzeniu, oraz przeciwko czynieniu gromadzenia dóbr źródłem naszej radości. Pieniądze nie są złe, ale „korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy.”10
Istnieje wiele rzeczy do których możemy dążyć, ale jeśli dążymy do nich ze złych powodów, są one sprzeczne z nauczaniem Jezusa. Jeśli odciągają nas od wartości królestwa Bożego, są to niewłaściwe skarby. Dlatego, ważne jest aby nasze skarby były niebiańskie, oraz abyśmy sumiennie zestrajali nasze serca i umysły z Bożymi wartościami. Jak powiedział kiedyś George Müller, „Gromadzenie skarbów w niebie pociągnie serce w górę.”
Apostoł Paweł wyraził się w podobny sposób:
Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.11 Bogatym na tym świecie nakazuj, by nie byli wyniośli, nie pokładali nadziei w niepewności bogactwa, lecz w Bogu, który nam wszystkiego obficie udziela do używania, niech czynią dobrze, bogacą się w dobre czyny, niech będą hojni, uspołecznieni, odkładając do skarbca dla siebie samych dobrą podstawę na przyszłość, aby osiągnęli prawdziwe życie.12
Następnie, Jezus przeszedł do tematu nie służenia dwóm panom: Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie.13
Grecki termin mamōnas tłumaczy się jako mamona, pieniądze, albo bogactwo. Jezus mówi nam, że nasza miłość, lojalność, oraz oddanie musi być skierowane w pierwszej kolejności do Boga ponad wszelkie rzeczy materialne. Mamy pokładać nasze zaufanie w Bogu; nie w naszych finansach, dobrach, ani innych rzeczach matrialnych. W pieniądzach samych w sobie nie ma nic złego, ale nie możemy pozwolić na to, aby pieniądz zawładnął naszym życiem.
- Ewangelia wg św. Mateusza 6:19–21 ↑
- Patrz Ewangelia wg św. Mateusza 13:52 ↑
- Patrz Ewangelia wg św. Mateusza 13:44 ↑
- Księga Przysłów 23:4–5 ↑
- Księga Przysłów 27:24 ↑
- Patrz Księga Przysłow 6:6–8 ↑
- Patrz 1 List do Tymoteusza 5:8 ↑
- Patrz Księga Koheleta 3:13; 1 List do Tymoteusza 4:4 ↑
- Stott, The Message of the Sermon on the Mount (Przekaz Kazania na Górze), 155 ↑
- 1 List do Tymoteusza 6:10 ↑
- List do Kolosan 3:1–2 ↑
- 1 List do Tymoteusza 6:17–19 ↑
- Ewangelia wg św. Mateusza 6:24 ↑