Jakiś czas temu natknąłem się na cytat przypisywany Konfucjuszowi, który pasuje do tematu tego wydania, czyli inwestowania w ludzi i znaczenia uczenia się: “Jeśli masz plan na jeden rok, posadź ryż. Na dziesięć lat – sadź drzewa. Na sto lat – kształć ludzi”.
Trochę dalszych badań wykazało, że Internet był w błędzie, a cytat ten powinien być przypisany innemu chińskiemu filozofowi o imieniu Guan Zhong. Dokładne tłumaczenie jest również nieco inne, ale ogólny sens jest taki sam, ja osobiście wolę bardziej dosadną wersję zawartą powyżej.
W ciągu ostatnich, około 18 miesięcy nasz świat przeżył pandemię, której skala nie miała precedensu od ponad 100 lat. Miliony ludzi straciło życie, a wiele innych straciło środki do życia lub przeżyło ogromne wstrząsy. Nawet ci z nas, którym udało się uniknąć największych zakłóceń, mieli dużo czasu i okazji do zastanowienia się nad swoim życiem i, być może, do ponownego skupienia się na tym, co naprawdę ważne.
W przypadku rodziców był to również czas ponownego zbliżenia się do edukacji i wychowania naszych dzieci, ponieważ w wielu krajach szkoły były zamykane raz, dwa, a nawet więcej razy. Musiałem nadrobić zaległości w tak różnych tematach jak dzielenie, temperatura na różnych ciałach w układzie słonecznym i ojcostwo Cezara z Kleopatrą, który miał nieślubnego syna. Jak nawiązuje do tego oryginalny cytat, uświadomiło mi to, jak ważna jest nauka jako proces trwający całe życie, który może przynieść pozytywne rezultaty jeszcze długo po tym, jak zakończymy nasze lata szkolne.
Chociaż uważam, że cytat Guan Zhonga zawiera wiele prawdy, to moim zdaniem nie jest on wystarczająco trafny. Jest jeszcze lepsza inwestycja, którą można poczynić w ludzi w każdym wieku. Jest to inwestycja w ludzkie serca i dusze poprzez słuchanie ich, rozumienie, pocieszanie i – co najlepsze – przedstawianie im Jezusa, Tego, który może przebaczyć im przeszłość, przemienić teraźniejszość, rozjaśnić przyszłość i dać im wieczną radość, spełnienie i pokój.