Biblia uczy nas, abyśmy wchodzili w Bożą obecność z uwielbieniem i dziękczynieniem (Księga Psalmów 100:2-4). Hebrajskie i greckie słowa przetłumaczone jako chwała, zgodnie ze swoimi definicjami, zasadniczo mówią nam, abyśmy oddawali Bogu chwałę, na jaką zasługuje ze względu na Jego cechy, czyny i atrybuty, co oznacza błogosławienie, uwielbianie; dziękczynienie, uznanie i pochwałę. Możemy regularnie wyrażać nasz podziw, wdzięczność, respekt, uznanie i miłość, gdy stajemy przed Nim w pokorze, zdając sobie sprawę z tego, jak wspaniałym i kochającym Bogiem jest.

Możemy kontemplować to, co Bóg powiedział nam o sobie i swojej naturze poprzez swoje Słowo – że jest Ojcem, Synem i Duchem Świętym – Bogiem w trzech Osobach. Powiedział nam, jaki jest, co uczynił, jak się z Nim pojednać, jak sprawić, by zamieszkał w nas Jego Duch. Poprzez Swoje Słowo pokazał nam, jak Go poznać i kochać, jak Mu ufać, co Mu się podoba. Wyraził swoją miłość, wierność i troskę o nas. Dlatego możemy Go poznać, kochać, polegać na Nim i z ufnością wierzyć, ufać i być posłusznym Jego Słowu.

W naszym życiu wewnętrznym, w naszym duchu, możemy wielbić Boga, zawsze pamiętając, że On jest Bogiem – Stwórcą wszechświata, który nas stworzył, który wie o nas wszystko i który, choć jest majestatyczny, kocha każdego z nas osobiście. W Księdze Objawienia Jezus zaprasza każdego z nas do osobistej relacji z Nim, gdy mówi: ” Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną. ” (Objawienie 3:20).

Możemy odpowiedzieć na Bożą miłość do nas, kochając i uwielbiając Go z wnętrza naszej istoty, całym naszym sercem, duszą, rozumnym umysłem i wszystkim, co jest w nas (Ew. św. Marka 12:30).

Biblia uczy nas, abyśmy “przybliżyli się do Boga, a On przybliży się do nas” (List św. Jakuba 4:8). Każdego dnia możemy starać się przebywać w Jego obecności, żyć w świadomości Boga i wszystkiego, czym On jest i co uczynił. Możemy przypominać sobie o Jego atrybutach, mocy i miłości. Możemy patrzeć ze zdumieniem na Jego stworzenie i zastanawiać się nad jego pięknem i wspaniałością. Możemy doceniać dobroć, jaką okazał wszystkim ludziom i podziwiać Jego miłość do każdego człowieka. Możemy żyć w zachwycie nad łaską i miłosierdziem, którymi obdarzył nas poprzez zbawienie. Możemy radować się, że zostaliśmy przyjęci do Jego rodziny poprzez cierpienie i śmierć Jezusa na krzyżu. Możemy być głęboko upokorzeni tym, że Duch Święty mieszka w nas (1List do Koryntian 3:16).

Możemy zrozumieć, że On jest osobowy i stworzył nas, abyśmy również byli osobowi i mieli z Nim relację. Możemy konsekwentnie dążyć do pielęgnowania i wzmacniania tej relacji. Możemy starać się przebywać w Jego obecności, kochać Go, wyrażać naszą wdzięczność, komunikować się z Nim w modlitwie i słuchać Go, gdy czytamy Biblię i słyszymy Jego cichy głos, gdy komunikuje się z nami. Możemy powtórzyć słowa psalmisty: “O jedno proszę Pana i tego będę szukał: abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni mego życia, abym oglądał piękno Pana i pytał w Jego świątyni” (Księga Psalmów 27:4).

W naszym zewnętrznym życiu możemy oddawać cześć i chwałę Bogu poprzez nasze czyny. Chwalimy Go, gdy przyjmujemy i podążamy za tym, czego uczy i nakazuje nam Jego Słowo, gdy żyjemy zgodnie z nim i wprowadzamy biblijne zasady w codzienne życie (Ew. św. Jana14:15). Ponieważ jesteśmy osobowymi istotami, które mają relację z Bogiem, możemy również podążać za Nim, szukając Jego przewodnictwa w modlitwie, podejmując pobożne decyzje i robiąc te rzeczy, które On nam pokazuje. Każdy z nas jest inny, a Pan może udzielić wskazówek, które są specyficzne dla każdego z naszych żyć (Księga Przysłów 3:5-6). Okazujemy Mu cześć, gdy prosimy Go, by nas prowadził i gdy z wiarą podążamy za Jego wskazówkami.

Czcimy Boga, gdy żyjemy w sposób, który odzwierciedla Bożą miłość i zasady Jego Słowa. Biblia instruuje nas, abyśmy pozwolili świecić naszym światłem przed innymi, aby mogli zobaczyć, co robimy i jak żyjemy, a także doświadczyć Bożej miłości i oddać Mu chwałę z tego powodu (Ew. św. Mateusza 5:16). Nasze bogobojne interakcje z innymi, nasze codzienne życie zgodne z naukami i zasadami Jego Słowa, widziane przez innych, mogą świecić światłem Bożej miłości i prawdy i przyciągać innych do Niego.

Chwalimy również Pana przed innymi, gdy dzielimy się dobrą nowiną ewangelii, gdy opowiadamy nasze osobiste świadectwo o tym, jak doszliśmy do wiary w Chrystusa. Kiedy dzielimy się chrześcijańską literaturą, nauczamy lub w jakikolwiek inny sposób informujemy ludzi o Bogu i Jego miłości do nich, wypełniamy Jego Wielkie Polecenie skierowane do Jego naśladowców (Ew. św. Mateusza 28:19-20). Oddajemy Mu cześć, gdy pomagamy potrzebującym, wdowom i sierotom, potrzebującym, ubogim – gdy dajemy siebie w jakikolwiek sposób, który odzwierciedla Bożą miłość i troskę o innych (List św. Jakuba 1:27).

Kiedy modlimy się i prosimy Go o pomoc dla siebie lub innych, kiedy szukamy Jego przewodnictwa, oddajemy Mu chwałę i cześć. Potwierdzamy naszą wiarę w Jego opiekę i troskę o nas, w prawdę Jego Słowa i w niezawodność Jego obietnic. Uznajemy nasze potrzeby i deklarujemy poprzez nasze modlitwy, że ufamy, iż On je usłyszy i odpowie na nie (1List Jana 5:14-15). Kiedy wyznajemy Mu nasze grzechy, oddajemy Mu cześć, przyznając, że postąpiliśmy źle i potrzebujemy Jego przebaczenia.

Chwalimy Boga, gdy kochamy naszych bliźnich tak, jak kochamy samych siebie; gdy czynimy innym to, co chcielibyśmy, aby nam czyniono (Ew. św. Łukasza 6:31); gdy kochamy w czynie i w prawdzie (1List Jana 3:18); i gdy kochamy, jesteśmy posłuszni i czcimy Boga oraz czynimy to, co On mówi, bo to jest cały obowiązek człowieka (Księga Kaznodziei 12:13). Teolog J. I. Packer wyraził to w ten sposób: “ Wszystkie działania życiowe muszą być również prowadzone w celu oddania Bogu hołdu, czci i delektowania się Nim, co jest oddawaniem chwały na poziomie praktycznym”.

Kiedy żyjemy ze świadomością, że Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo, powinno nas to motywować do tego, by starać się wzorować nasze życie na przykładzie, jaki dał nam Jezus i żyć w sposób, który przynosi Mu chwałę. Prowadzenie życia uwielbiającego Boga nie jest jednak ulicą jednokierunkową, z której wszystkie korzyści płyną do Boga. Istnieją błogosławieństwa otrzymane w tym życiu i w życiu przyszłym dla tych, którzy żyją, aby Go kochać i chwalić, jak czytamy w Psalmach: “Dobroć i miłosierdzie pójdą za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pana na zawsze” (Księga Psalmów 23:6).

Jako chrześcijanie, którzy rozumieją, że Pan pragnie, abyśmy żyli w sposób, który będzie błogosławiony przez Niego i będzie błogosławił innych, mamy możliwość wypełnienia celu naszego Stwórcy w tym życiu i przebywania w Jego obecności na zawsze w radości i szczęściu, zawsze będąc w stanie oddać Mu chwałę, na jaką zasługuje.

Jeśli nie masz jeszcze osobistej relacji z Jezusem, możesz zaprosić Go do swojego życia, odmawiając tę prostą modlitwę:

Drogi Jezu, wierzę, że jesteś Synem Bożym. Dziękuję Ci, że umarłeś za mnie na krzyżu, abym dzięki Twojej ofierze mógł żyć wiecznie z Tobą w Niebie. Proszę Cię o przebaczenie moich grzechów i otwieram przed Tobą drzwi mojego serca. Proszę, napełnij mnie swoim Duchem Świętym i pomóż mi żyć w sposób, który Cię chwali. Amen.