Χθες, προσκαλέσαμε μερικούς φίλους μας να έρθουν να φάνε μαζί μας, ένα δείπνο το οποίο ο σύζυγός μου χρειάστηκε ώρες για να ετοιμάσει. Περάσαμε ένα υπέροχο βράδυ. Χθες επίσης, γράφτηκε στις εφημερίδες ότι συνέβησαν δύο διαφορετικές πράξεις ωμής βίας, όπου πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που έχω ανέφερε επίσης ότι άνθρωποι που ζούνε πολύ κοντά μας, ήταν ασθενείς, σιγοπέθαιναν, χώριζαν, έθαβαν αγαπημένα τους πρόσωπα, έχαναν τη δουλειά τους, υπέφεραν ή ήσαν μόνοι τους.
Μια άλλη μητέρα κι εγώ, συζητούσαμε για αυτό το θέμα, για το πώς δηλαδή επιβιώνουμε σε αυτό τον ρημαγμένο κόσμο στον οποίο υφίσταται τόση πολλή κακία και πόνος. Πώς μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι; Πώς μπορούμε να διδάξουμε τα παιδιά μας να είναι ευτυχισμένα; Υποθέτω πως αυτή η αντίθεση — ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, τα δώρα και τις απώλειες, την ειρήνη και τον φόβο, την ομορφιά και τον πόνο — υφίσταται απ’ το χάραμα της δημιουργίας.
Πριν λίγες μέρες, απόλαυσα το πιο θεσπέσιο ηλιοβασίλεμα, ενώ είχαμε κολλήσει στην κίνηση, λόγω ενός θανατηφόρου ατυχήματος. Τι κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση; Την ίδια στιγμή και στο ίδιο μέρος, υπάρχει αυτό το εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα που μου υπενθυμίζει την ομορφιά που μπορεί να δημιουργήσει ο Θεός, καθώς επίσης και την προφανή απώλεια και τον πόνο ψυχής που συνέβη λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω.
Νομίζω πως η απάντηση είναι ότι πρέπει να έχουμε συναίσθηση και των δύο πραγματικοτήτων. Μπορούμε να επιτρέψουμε στο άσχημο να κάνει την ομορφιά ακόμα πιο πολύτιμη. Προσφέρουμε όση περισσότερη αγάπη και ομορφιά μπορούμε στον κόσμο και αυτό το γιορτάζουμε! Και όταν συναντάμε το απαίσιο και το αποτρόπαιο, θυμόμαστε τι είπε ο Ιησούς, ότι στον κόσμο θα έχουμε θλίψη, αλλά Αυτός υπερίσχυσε του κόσμου, γι’ αυτό κι εμείς μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι. 1
Μπορούμε να βρούμε χαρά με το να γνωρίζουμε ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο, ότι Αυτός έχει υπερισχύσει. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντέξω όλα εκείνα τα άσχημα πράγματα που συμβαίνουν, αν δεν είχα πίστη στον Ιησού, εάν δεν άνοιγα τη Βίβλο μου να διαβάσω για εκείνη την πίστη που είχαν οι πρώτοι οπαδοί του Ιησού, των οποίων η ζωή δεν ήταν καθόλου εύκολη, όμως δεν το έβαλαν κάτω. Υπερίσχυσαν κι αυτοί επίσης και μπόρεσαν να γίνουν το φως, η αγάπη και η ελπίδα σε έναν σκοτεινό και ρημαγμένο κόσμο.
Η απάντησή μου για το αν μπορούμε να έχουμε χαρά σε αυτόν τον χαώδη κόσμο, είναι ένα βροντερό «Ναι!» Και γι’ αυτό είμαι πιο πεπεισμένη από ποτέ!
- Δείτε Ιωάννη 16:33.↑