Κάποιοι λένε ότι την ευτυχία τη δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι. Όσο περισσότερο βρίσκομαι με κάποιον συγκεκριμένο φίλο μου, τόσο περισσότερο είμαι πεπεισμένος ότι το παραπάνω γνωμικό ισχύει.

Πριν αρκετά χρόνια, ο φίλος μου αυτός, ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Κατόπιν, ένας απ’ τους εργαζόμενους εκεί, έπαθε νευρική κρίση και εμφανίστηκε με ένα όπλο, απειλώντας να σκοτώσει όσους περισσότερους ανθρώπους μπορούσε. Στην προσπάθειά του να αφοπλίσει τον άνδρα αυτό, ο φίλος μου έχασε το ένα του χέρι και το ένα του μάτι. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο, μετά από αρκετές βδομάδες, όλες του οι αποταμιεύσεις είχαν εξανεμιστεί. Η σύζυγός μου κι εγώ τον συναντήσαμε, όταν αρχίσαμε να βοηθάμε εθελοντικά σε έναν  ξενώνα για άστεγους όπου ζούσε κι αυτός. Στη συνέχεια έπαθε Πάρκινσον και κάποιο σοβαρό τύπο καρκίνο του δέρματος. Ίσα-ίσα που μπορούσε να περπατήσει και να σηκωθεί απ’ την καρέκλα μόνος του, παρ’ όλα αυτά, ήταν ένας από τους πιο χαρούμενους και αισιόδοξους ανθρώπους που συνάντησα ποτέ.

Μετά από λίγο καιρό, μετακόμισε από τον ξενώνα αστέγων σε ένα διαμέρισμα, όπου ζει με μια μικρή σύνταξη. Οι δύο εγχειρήσεις που έκανε, σταμάτησαν τον καρκίνο από το να επεκταθεί και τα φάρμακα και η θεραπεία που κάνει τον βοηθάνε να αντιμετωπίσει το Πάρκινσον που έχει, όμως σε μια δύσκολη μέρα μπορεί να κάνει πολύ λίγα πράγματα για τον εαυτό του. Το να τον πηγαίνω στα ραντεβού του με τους γιατρούς και να τον βοηθάω να κάνει τα ψώνια του, μου έχουν μάθει πάρα πολλά. Ανεξάρτητα απ’ το τι κάνουμε ή πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα γι’ αυτόν, χαμογελάει σε όποιον συναντήσει και αυτό πάντα πετυχαίνει. Μαθαίνει το όνομα του καθενός, τους χαιρετάει γεμάτος χαρά, ενώ θυμάται το όνομά τους την επόμενη φορά που θα τους συναντήσει. Βρίσκει ευκαιρίες να ενθαρρύνει τον καθένα και είναι πολύ γενναιόδωρος με τα κομπλιμέντα του. Λέει σαχλά ανέκδοτα και ακόμη και αστεία για τον εαυτό του. Οτιδήποτε χρειάζεται για να δώσει χαρά στους άλλους.

Πολλοί άλλοι, αν ήταν στη θέση του, θα είχαν κατηγορήσει τον Θεό ή θα είχαν γίνει μνησίκακοι, όχι όμως ο φίλος μου. «Δεν είναι τρόπος αυτός να ζεις και μη ξεχνάς ότι έχω πολλή ζωή μπροστά μου» μου είπε.

Την ευτυχία τη δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι.