Μια μέρα παρατήρησα ότι η φίλη μου, η Ρίνα, που ήταν οδοντίατρος, έδειχνε στεναχωρημένη. Συχνά συναντιόμαστε και πάμε για καφέ, όμως σήμερα η Ρίνα δεν ήταν ο συνηθισμένος εύθυμος εαυτός της. Την ρώτησα τι δεν πήγαινε καλά και μου είπε:
«Λοιπόν, πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και νοιώθω λίγο στενοχωρημένη. Όπως ξέρεις και τα δύο μου παιδιά είναι παντρεμένα και ζούνε μακριά. Και δεν έχω ακόμα εγγόνια».
Αναλογιζόμενη τη δική μου κατάσταση, μπορούσα εύκολα να ταυτιστώ με τη Ρίνα. Και τα δικά μου παιδιά έχουν μεγαλώσει, έχουν παντρευτεί και ζούνε στην άλλη άκρη του κόσμου και αν και έχω εγγόνια, βρίσκονται μακριά μου και δεν τα συναντώ συχνά.
«Σε καταλαβαίνω, Ρίνα», της είπα. «Βρίσκομαι στην ίδια κατάσταση. Να σου πω όμως, τι είναι αυτό που με βοηθάει;»
Και μ’ αυτό συνέχισα, λέγοντας στη Ρίνα ότι πάω και βοηθάω εθελοντικά μια φορά την εβδομάδα σ’ ένα τοπικό ορφανοτροφείο και όταν βρίσκομαι εκεί, ασχολούμενη με τα ορφανά, αυτό δεν κάνει καλό μόνο σε αυτά αλλά βοηθάει κι εμένα επίσης. Πάντα φεύγω από εκεί χαρούμενη και εμπνευσμένη, επειδή μπόρεσα να κάνω κάποιο καλό και να βοηθήσω τους άλλους. Στην ουσία δεν ξέρω πραγματικά ποιος ωφελείται περισσότερο – τα ορφανά ή εγώ η ίδια!
Έχοντας αντιληφτεί ότι η Ρίνα χρειαζόταν κάτι ώστε να μη σκέφτεται και τόσο τη δική της κατάσταση, της είπα για κάποιο μελλοντικό πρόγραμμα στο ορφανοτροφείο.
«Θα θέλαμε να κάνουμε τη γιορτή των Χριστουγέννων κάπως ξεχωριστή για τα ορφανά. Θα πρέπει να διαλέξουμε το σωστό δώρο για το καθένα τους. Θα μπορούσες να μας βοηθήσεις;»
Το πρόσωπο της Ρίνα έλαμψε. «Βεβαίως», αποκρίθηκε. «Θα μου άρεζε πολύ να το κάνω αυτό».
Τις επόμενες βδομάδες, έχοντας μια λίστα που ανέφερε τις επιθυμίες του κάθε παιδιού, με χρώματα και μεγέθη, η Ρίνα ψώνιζε για τα ορφανά. Το μυαλό της ήταν τόσο απασχολημένο στο να βρει τις καλύτερες τιμές και να κάνει τα λεφτά να φτάσουν για όλα, που δεν είχε καιρό να σκεφτεί τον εαυτό της.
Την ημέρα των Χριστουγέννων που θα μοιράζαμε τα δώρα στα ορφανά, η Ρίνα ήταν στην πόρτα μου, γεμάτη χαρά και πρόθυμη να αρχίσει να τυλίγει τα δώρα.
Σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, παρατήρησα πως η Ρίνα είχε αλλάξει τόσο πολύ. Ήταν αυτή που έδινε τα δώρα στα ορφανά και κάθε φορά που την κοιτούσα, γελούσε και ήταν τόσο ευτυχισμένη.
Η Ρίνα είχε ανακαλύψει το μυστικό της αληθινής ευτυχίας: Δώσε τον εαυτό σου προσφέροντας στους άλλους και η ευτυχία θα βρει κι εσένα!