Μια φορά όταν συζητούσα με μια ταξιδιωτική πράκτορα, η συζήτησή μας οδηγήθηκε στα πνευματικά θέματα και την ύπαρξη του Θεού. «Δεν πιστεύω στον Θεό», είπε αυτή. «Εάν υπάρχει ένας Θεός, γιατί υπάρχει τόσος πολύ πόνος στον κόσμο σήμερα; Γιατί πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά από έλλειψη τροφίμων; Τί Θεός είναι Αυτός που επιτρέπει σε τόσες απαίσιες αρρώστιες να μεταδίδονται ανεξέλεγκτες; Γιατί να μείνει παράλυτος ο καλύτερος μου φίλος, μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα; Γιατί δεν εμπόδισε τον Χίτλερ;»
«Οι ερωτήσεις σου είναι πολύ καλές», της απάντησα, «όμως εάν για παράδειγμα, ο Θεός είχε εμποδίσει τον Χίτλερ, τότε θα έπρεπε να δώσει ένα τέλος και στην ελεύθερη βούληση του κάθε ατόμου. Η Βίβλος μας λέει, ‘ Όλοι έχουν αμαρτήσει και στερούνται της δόξης του Θεού’. 1 Έτσι θα έπρεπε να εμποδίσει τον καθένα σε ολόκληρο τον κόσμο απ’ το να κάνει οτιδήποτε λάθος ή κακό! Απ’ την αρχή ο Θεός θα έπρεπε να επέμβει και να μας αφαιρέσει την ελευθερία βούλησης και το μεγαλείο της προσωπικής επιλογής που έδωσε στον καθένα από εμάς ώστε να μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα στο καλό και το κακό».
«Δεν θα ήταν όμως καλύτερα αν μας είχε δημιουργήσει όλους μας να είμαστε καλοί;», με ρώτησε αυτή.
«Εάν ο Θεός ήθελε ρομπότ, θα είχε κάνει τον καθένα να μπορεί να κάνει μόνο το καλό και να Τον αγαπά. Όμως μας δημιούργησε με ελευθερία βούλησης και επιλογής, ώστε εμείς να επιλέξουμε να Τον αγαπάμε! Δεν θα απολάμβανες τα παιδιά σου το ίδιο, εάν αυτά δεν είχαν άλλη επιλογή απ’ το να σε αγαπάνε, έτσι δεν είναι;» της είπα εγώ.
Κάπως σαστισμένα αποκρίθηκε, «Ναι βέβαια, όμως τι έχει να κάνει αυτό με τα βάσανα και τον πόνο;»
Κατόπιν της εξήγησα, «Βλέπεις, είμαστε εδώ για να επιλέξουμε ανάμεσα στο καλό και το καλό, ανάμεσα στο θέλημα του Θεού ή το δικό μας και είναι οι λανθασμένες επιλογές που είναι η αιτία όλων των βασάνων, της δυστυχίας, του πόνου, της κακής υγείας, των πολέμων και των οικονομικών προβλημάτων στον σημερινό κόσμο. Αντί να επιλέγουμε να αγαπάμε και να υπακούμε τον Θεό, επιλέγουμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε εμείς και μερικές φορές καταλήγουμε να υποφέρουμε ως αποτέλεσμα των λανθασμένων μας επιλογών. Η Βίβλος μας λέει ότι ‘υπάρχει μια οδός η οποία φαίνεται σωστή σε κάποιον, όμως καταλήγει στον θάνατο’». 2
Αυτή η ανταλλαγή απόψεων με προέτρεψε να αναλογιστώ για το πόσα πολλά απ’ τα βάσανα του κόσμου, έχουν προξενηθεί απ’ την ίδια την ανθρωπότητα, τα ανείπωτα βάσανα και ο πόνος που έχει προξενήσει η ανθρωπότητα με το να κάνει πολέμους, στους οποίους εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και έχουν ακρωτηριαστεί. Ο Μαρτίνος Λούθηρος αποκάλεσε τους πολέμους «τη χειρότερη κατάρα που μπορεί να πλήξει την ανθρωπότητα. Καταστρέφει τη θρησκεία, καταστρέφει τις χώρες και καταστρέφει τις οικογένειες. Οποιαδήποτε άλλη μάστιγα είναι προτιμότερη απ’ τους πολέμους».
Και γιατί πρέπει να κατηγορούμε τον Θεό για τους ανθρώπινους πολέμους; Η Βίβλος μας λέει, «Από πού προέρχονται οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας; Δεν προέρχονται απ’ τους πόθους που μάχονται μέσα σας;» 3 Έτσι λοιπόν, δεν θα πρέπει να κατηγορούμε τον Θεό για όλα τα βάσανα και τον πόνο που προξενούνται απ’ τον πόλεμο, αλλά μάλλον την απληστία και τη δίψα της ανθρωπότητας για ισχύ, δόξα και εγωιστικά οφέλη.
Στις μέρες μας, το άγχος, η βιασύνη και η ένταση της μοντέρνας διαβίωσης, συχνά επιφέρουν ψυχοσωματικές ασθένειες όπως δυνατούς πονοκεφάλους, έλκος στομάχου και καρδιακά προβλήματα. Δεν έχουμε μάθει να δίνουμε όλες μας τις έγνοιες στον Θεό, καθώς μας συμβουλεύει Αυτός στο εδάφιο Πέτρου Α’ 5:7, έτσι επιτρέπουμε στον ανήσυχο και γεμάτο βιασύνη νου μας να μας αρρωσταίνει καθώς προσπαθούμε να συμβαδίσουμε με τη συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα της σύγχρονης κοινωνίας. Εντωμεταξύ μπορεί επίσης να αρρωστήσουμε απ’ το κάπνισμα, το πολύ πιοτό και απ’ το να παίρνουμε ουσίες που βλάπτουν τον νου μας και το σώμα μας.
Για άλλο ένα παράδειγμα, όπου η ανθρωπότητα προξενεί βάσανα και πόνο, κοίταξε τα εκατομμύρια ανθρώπων που λιμοκτονούν κάθε χρόνο σε κάποια μέρη του κόσμου, τη στιγμή που υπάρχει μεγάλη αφθονία τροφίμων σε τόσα άλλα μέρη του κόσμου. Ο Θεός έχει προμηθεύσει περισσότερο από αρκετή τροφή, ώστε κανείς να μην πεινάει! Όμως ενώ οι επιπλέον τροφές αποθηκεύονται ή καταστρέφονται σε ορισμένα μέρη του κόσμου, άλλοι λαοί σε άλλες χώρες λιμοκτονούν.
Βέβαια, ένας σπουδαίος λόγος που εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από στερήσεις, ένδεια και ζούνε σε άθλιες συνθήκες, οφείλεται στην εγωιστικότητα των άλλων. Εάν ο καθένας μοιραζόταν τον πλούτο του ή τα εδάφη του όπως θα έπρεπε, ή επένδυε σε εργασίες και βιομηχανίες για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας ή πλήρωναν σωστούς μισθούς ή καλές τιμές για την εργασία και τον μόχθο των φτωχών, σίγουρα θα υπήρχαν αρκετά για όλους. Ο Λόγος του Θεού, επανειλημμένα συμβουλεύει και ακόμα και προστάζει εκείνους που έχουν αφθονία, να την μοιράζονται με εκείνους που δεν έχουν, επειδή δεν θέλει να υποφέρουν οι φτωχοί.
Και τελευταία, θα πρέπει να θυμόμαστε τους τρόπους που μπορεί ο Θεός να χρησιμοποιήσει τα βάσανα και τον πόνο, ώστε να μετατραπούν σε καλό στη ζωή μας. Η στεναχώρια και τα βάσανα συχνά βγάζουν τον καλύτερό μας εαυτό και κάνουν τους ανθρώπους να επιδεικνύουν περισσότερη συμπόνια, αγάπη και φροντίδα για τους άλλους. Τα βάσανα έχουν σκοπό να μας προσδίδουν δύναμη και να μας δίνουν τα εφόδια για να δίνουμε δύναμη στους άλλους. Η Βίβλος λέει, «Παρηγορούμε τους άλλους με την παρηγοριά που εμείς οι ίδιοι λαμβάνουμε απ’ τον Θεό». 4 Για μας τους Χριστιανούς, μας δίνουν την επιθυμία να μοιραστούμε την αιώνια λύση στα προβλήματα και τα βάσανα των ανθρώπων, που είναι ο Ιησούς!
Το «Γιατί ο Θεός επιτρέπει τα βάσανα και τον πόνο;» είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα ερωτήματα στη ζωή. Αν και μπορούμε να κατανοήσουμε πολλούς απ’ τους λόγους, με το να μελετάμε τον Λόγο του Θεού, υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία δεν θα κατανοήσουμε πλήρως μέχρι την επόμενη ζωή, όταν θα μπορέσουμε να δούμε τα πράγματα όπως τα βλέπει και ο Θεός.
Τα βάσανα συχνά στρέφουν τους ανθρώπους στον Θεό και τους παρακινούν να μετανοήσουν και να αναζητήσουν συγχώρεση και να ζητήσουν απ’ τον Θεό να τους σώσει. Όπως είπε και ο Βασιλιάς Δαβίδ, «Πριν ταλαιπωρηθώ, είχα λοξοδρομήσει, όμως μέσα απ’ όσα υπέφερα, επικαλέστηκα τον Κύριο και Αυτός έσωσε αυτόν τον κακόμοιρο απ’ όλες του τις στεναχώριες». 5 Τα βάσανα και ο πόνος μας φέρνουν κοντύτερα στο Θεό.
Ο Λόγος του Θεού μας υπόσχεται πως θα βάλει ένα τέλος στα βάσανα εκείνων που αγαπάνε τον Θεό και Αυτός «θα εξαλείψει κάθε δάκρυ απ’ τα μάτια τους και δεν θα υπάρχει πια θάνατος, ούτε λύπη ούτε κλάμα. Ούτε θα υφίσταται πια άλλος πόνος, επειδή όλα τα παλιά πέρασαν». 6
Μέχρι εκείνη την τέλεια ημέρα, θα πρέπει να υπομείνουμε κάποια βάσανα, όμως η αποζημίωσή μας και η ανταμοιβή που μας προσμένει στον επουράνιο κόσμο, δεν θα συγκρίνεται με τον παροδικό πόνο και τα βάσανα που μπορεί να βιώνουμε εδώ στη γη. Όπως είπε και ο απόστολος Παύλος, «Συλλογίζομαι, πως τα παθήματα του τωρινού καιρού, δεν είναι άξια να συγκριθούν με τη μελλοντική δόξα που θα αποκαλυφτεί σ’ εμάς». 7