Αφού απεβίωσε ο σύζυγός μου, ζούσα μόνη με τα παιδιά μου — ένα απ’ αυτά ήταν νεαρός ενήλικας που δούλευε ήδη, τα δύο αγόρια ήταν έφηβοι, είχα μια μικρή κόρη και ένα νήπιο — και επίσης φρόντιζα και το σκυλάκι της αδελφής μου, τον Πουφ, για λίγους μήνες.
Πολύ συχνά ένοιωθα καταβεβλημένη και λες και δεν έφτανε αυτό, ένα απόγευμα και ενώ είχαμε βγει για περίπατο, δύο σκυλιά επιτέθηκαν στον Πουφ και τον δάγκωσαν κοντά στο αριστερό του μάτι. Τον πήγαμε στον κτηνίατρο και εκεί του έκαναν μπάνιο, τον κούρεψαν και επίσης του έκαναν μερικά ράμματα. Όταν πήγαμε να φύγουμε, μια ευγενική νοσοκόμα μου είπε, «Μην απογοητεύεσαι, όλα θα πάνε καλά. Συμβαίνουν αυτά στον καθένα!» Τα ενθαρρυντικά της λόγια αναπτέρωσαν την ψυχή μου!
Τις επόμενες μέρες, όλα τα μέλη της οικογένειάς μου συμμετείχαν στο να φροντίζουν τον μικρό Πουφ. Τα αγόρια τοποθέτησαν μια κουνουπιέρα εκεί που καθόταν ο Πουφ, ώστε να μην κάθονται οι μύγες πάνω στην πληγή του και ο καθένας με τη σειρά του άλλαζε τους επιδέσμους του και πρόσθετε τα φάρμακά του μέσα στο φαγητό του. Αυτό μας έδεσε σαν οικογένεια και ευτυχώς όταν επέστρεψε η αδελφή μου για να πάρει το σκυλάκι της, ο Πουφ ήταν εντελώς καλά χωρίς ούτε ένα σημάδι.
Ο Χριστιανός συγγραφέας Μέρλιν Κάροθερς έδινε έμφαση στην έννοια του ότι «Οι άνθρωποι του Θεού χρειάζεται να ευχαριστούν τον Θεό για οτιδήποτε βγαίνει στο διάβα τους, επειδή δεν υπάρχει τίποτα που Αυτός δεν μπορεί να μετατρέψει σε καλό και να το χρησιμοποιήσει σαν μια πηγή πνευματικής ανάπτυξης για εκείνους που Τον αγαπάνε και Τον εμπιστεύονται, και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι θαυματουργά». Όταν εξυμνούμε τον Θεό για την καλοσύνη Του σε οποιαδήποτε δυσκολία και αν περνάμε, ερχόμαστε πιο κοντά σ’ Αυτόν και έτσι Τον κάνουμε μέρος της όλης κατάστασης, εμπιστευόμενοι ότι Αυτός θα ενεργήσει προς χάρη μας.
Το να δείχνουμε ευγνωμοσύνη στους άλλους είναι πολύ σημαντικό επίσης. Η ζωή είναι αρκετά δύσκολη για τους περισσότερους ανθρώπους και είναι τόσο αναζωογονητικό να ακούς θετικά λόγια ευγνωμοσύνης όταν τα κύματα είναι τεράστια και απειλούν να μας βουλιάξουν. Γι’ αυτό ίσως ο Ιησούς να μας δίδαξε να μην κρίνουμε τους άλλους. 1 Εάν μπορούσαμε να αντιληφθούμε το φορτίο που ήδη κουβαλά ο πλησίον μας, όπως το γνωρίζει ο Θεός, τότε θα ήμασταν πιο πρόθυμοι να βοηθήσουμε αντί να κρίνουμε.
Για να υπενθυμίζω στον εαυτό μου τη σπουδαιότητα της ευγνωμοσύνης, κρατώ ένα ημερολόγιο ευγνωμοσύνης. Αν και δεν προσθέτω σ’ αυτό καθημερινά, όμως, όταν το κάνω, προσπαθώ να γράψω τουλάχιστον τρία πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων. Αυτή η άσκηση με βοηθά να νοιώσω καλύτερα και να ξεπεράσω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω και επίσης να βάλω το καθετί στη σωστή του προοπτική.
- Δείτε Ματθαίου 7:1-3.↑