W starożytnym Izrealu, role mężczyzn i kobiet były jasno określone. Tradycyjnie, kobiecą strefą było gospodarstwo domowe i wszystko z nim związane, w tym opieka nad dziećmi, nadzór nad służbą, często także zarządzanie rodzinnymi finansami. Ale w Biblii, Bóg nie ograniczał się w kwestii płci, kiedy wybierał, kto ma spełnić Jego wolę, głosić Jego słowa, albo prowadzić Jego lud.
W niektórych przypadkach, zadania, które Bóg dawał kobietom, wydawałyby się wręcz onieśmielające dla większości mężczyzn, ale to nie powstrzymywało te odważne i pełne wiary kobiety przed odpowiedzią na Jego wezwanie.
Poznajcie kilka wspaniałych kobiet z biblijnej Galerii Sław Bohaterek:
Sara, żona Abrahama, ma zaszczyt bycia jedyną kobietą w Biblii, której wiek (127 lat) został zapisany w chwili jej śmierci, co wskazuje na szacunek jakim ją darzono, jako matce narodu hebrajskiego. Kiedy Abraham i Sara byli w podeszłym wieku, Bóg obiecał im syna i Sara, mając 90 lat, urodziła swojego pierwszego i jedynego syna, Izaaka. Apostoł Piotr przytacza postać Sary jako przykład świętej kobiety, która ufała Bogu i posiadała wewnętrzne piękno. (Księga Rodzaju rozdziały 11–23; Księga Izajasza 51:2; 1 List św. Piotra 3:4–6)
Pua i Szifra, dwie hebrajskie położne w czasach, kiedy Izraelici byli w niewoli w Egipcie. Nie podporządkowały się rozkazowi faraona nakazującemu zabijanie wszystkich noworodków płci męskiej z ludu Izraela. (Księga Wyjścia 1:15–22)
Jokebed ukrywała swojego maleńkiego synka, Mojżesza, przez 3 miesiące zanim posłuchała rozkazu faraona mówiącego o tym, że każdy nowonarodzony żydowski chłopiec ma być wrzucony do Nilu; a kiedy już to zrobiła, umieściła dziecko w koszu unoszącym się na wodzie. Przez wzgląd na jej wiarę i pomysłowość, Mojżesz został odnaleziony i adopotowany przez córkę faraona, wychowywał się i edukował na dworze faraona, a potem wyprowadził swój prawdziwy lud z niewoli do Ziemi Obiecanej. (Księga Wyjścia 1:22–2:10)
Debora była prorokinią i sędzią. Zebrała i zorganizowała armię, która wyzwoliła Izraelitów z okupacji Jabina, króla Kanaanu. (Księga Sędziów rozdział 4)
Jael, kolejna kobieta w Biblii, zakończyła wojnę uśmiercając generała Jabina, Sisera. (Księga Sędziów rozdział 4)
Rut opuściła swoją ojczyznę Moab i postanowiła iść za Bogiem i opiekować się swoją owdowiałą teściową, a On jej obficie błogosławił. Osiedliła się w Betlejem i stała się przodkinią króla Dawida i Jezusa. (Księga Rut; Ewangelia wg św. Mateusza 1:5)
Anna była bezdzietną kobietą, która obiecała Bogu, że jeśli da jej syna, ona odda go na służbę Panu. Bóg odpowiedział na jej modlitwy i Anna została matką proroka Samuela. (1 Księga Samuela 1)
Abigail uratowała życie swoich służących i swojej rodziny, a także swoje własne, po tym jak jej opryskliwy mąż obraził przyszłego króla Dawida. Abigail wyruszyła, aby spotkać się z Dawidem i przekazać mu przesłanie od Boga. Dawid odstąpił od zemsty. (1 Księga Samuela rozdział 25)
Wdowa z Sarepty uwierzyła i wysłuchała proroka Eliasza i w rezultacie uratowała trzy życia—jego, jej syna, oraz swoje własne. Przez prawie trzy lata klęski głodu, jej wcześniej niemal wyczerpane zapasy mąki i oliwy nie kończyły się. (1 Księga Królewska 17:1–16)
Chulda, prorokini żyjąca w tych samych czasach co prorok Jeremiasz. Skonsultował się z nią król Jozjasz w kwestii autentyczności pewnych pism znalezionych w zniszczonej świątyni. Za sprawą jej świadectwa, królestwo Judy powróciło do wiary w Boga. (2 Księga Królewska 22:13–20)
Estera była młodą Żydówką o imieniu Hadassa, kiedy została zauważona przez króla perskiego, Kserksesa, zwanego też Aswerusem. Po zostaniu jego królową, zaryzkowała swoje życie, aby uratować swój lud, kiedy skorumpowany minister króla, Haman, nakazał zabicie wszystkich Żydów. (Księga Estery)
Maria, matka Chrystusa, poczęła Jezusa z Ducha Świętego, kiedy była dziewicą i stanęła w obliczu perspektywy ukamienowania, ale anioł przekonał jej narzeczonego Józefa, by ją poślubił. Przez wzgląd na jej rolę matki Zbawiciela świata, została nazwana “błogosławioną między niewiastami.” (Ewangelia wg św. Łukasza 1:26–55; Ewangelia wg św. Mateusza 1:18–25)
Maria i Marta były bliskimi przyjaciółkami Jezusa i często gościły samego Jezusa i Jego uczniów u siebie w domu. Maria została pochwalona przez Jezusa za baczne słuchanie Jego nauk (Ewangelia wg św. Łukasza 10:38–42), a Marta była jedną z pierwszych, która rozpoznała w Jezusie Mesjasza i Syna Boga. (Ewangelia wg św. Jana 11:20–27)
Kobieta przy studni była nie tylko Samarytanką—Samarytanie byli pogardzani przez Żydów—lecz prawdopodobnie także kobietą o złej reputacji wśród mieszkańców jej miasta. Ale po tym jak Jezus jej się ujawnił, przyczyniła się do tego, że wielu jej rodaków poznało Jezusa. (Ewangelia wg św. Jana 4:3–30)
Maria Magdalena była bliską uczennicą Jezusa, była przy Nim w czasie ukrzyżowania i była też pierwszą osobą, której Jezus się pojawił po Swoim zmartwychwstaniu. (Ewangelia według św. Marka rozdział 16; Ewangelia wg św. Jana rozdział 20)
Lidia, sprzedawczyni tkanin w greckim mieście Filippi. Była pierwszą osobą na kontynencie europejskim, która przyjęła chrześcijaństwo. Gościła też uczniów w swoim domu. (Dzieje Apostolskie 16:14–15)
Lois i Eunice to babcia i matka Tymoteusza, przywódcy z czasów wczesnego chrześcijaństwa, którego szkoliły od dziecka w wiedzy na temat Pisma Świętego. Były znane ze swojej wiary. (2 List do Tymoteusza 1:5)
Te kobiety jak i niezliczone inne po nich odpowiedziały na powołanie, które Bóg dla nich przygotował, pokonały przeciwności losu, okazały wiarę, odwagę i miłość, które wciąż nas inspirują.