“Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: “Panie, naucz nas się modlić.” 1

Modlitwa była integralną częścią życia i służby Jezusa. W Ewangeliach pojawiają się liczne wzmianki na temat modlącego się Jezusa. Jezus nauczał Swoich uczniów i innych modlitwy, Jego uczniowie wiedzieli i słyszeli Go modlącego się. Przed wieloma ważnymi wydarzeniami, cudami i decyzjami w Swoim życiu, oraz tuż przed Swoją śmierci, Jezus modlił się. To że Jezus przywiązywał ogromną wagę do modlitwy i uczył na jej temat Swoich uczniów pokazuje, że modlitwa jest ważną częścią uczniostwa.

Modlitwa w odosobnieniu często pojawiała się w życiu Jezusa. Oddalał się od tłumów, a czasem także od Swoich najbliższych uczniów, aby się modlić. 2 Modlił się też w obecności uczniów.

Przykład modlącego się Jezusa miał ogromny wpływ na uczniów, co widzimy w Dziejach Apostolskich, które często wspominają o modlących się uczniach. Jezus przekazał Swoim uczniom wskazówki na temat tego w jaki sposób należy się modlić. Powiedział, „Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!” 3

Nauczał też Swoich uczniów w jaki sposób nie należy się modlić: „Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie.” 4

Jezus nauczał o byciu wytrwałym w modlitwie, o czym mówi Ewangelia wg św. Łukasza: „Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać.” 5

Nauczał też o mocy modlitwy, o tym że modlitwa jest wysłuchiwana, oraz o tym, że należy się modlić w wierze i pewności – wiedząc, że Bóg jest wszechpotężny i może zrobić wszystko. W Ewangelii wg św. Mateusza, Jezus powiedział, „Jeśli będziecie mieć wiarę, a nie zwątpicie, to nie tylko z figowym drzewem to uczynicie, ale nawet jeśli powiecie tej górze: ‘Podnieś się i rzuć się w morze!’, stanie się. I otrzymacie wszystko, o co na modlitwie z wiarą prosić będziecie.” 6

Jezus nawoływał  Swoich uczniów, aby czuwali i modlili się o to, by nie ulegli pokusie i grzechowi. „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie.” 7

Jezus modlił się też za innych, co opisuje Mateusz w swojej Ewangelii: „Wtedy przyniesiono Mu dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: ‘Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie’. Włożył na nie ręce i poszedł stamtąd. 8

Jak czytamy w relacjach dotyczących modlitwy Jezusa przed  Jego aresztowaniem, Jezus modlił się rozpaczliwie. Ewangelia wg św. Łukasza mówi nam: „A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: ‘Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!’ Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię.” 9

Modlitwa jest ważna w naszym życiu; jest to część naszej komunikacji z Bogiem. Modlitwa to środek komunikacji z Bogiem, trwania w Nim. Dzięki modlitwie łączymy się z Bożą mocą. Modląc się, kochamy innych i pomagamy im. Modlitwa chroni nasze duchowe życie i zdrowie. Modląc się za innych, wywieramy pozytywny wpływ na ich życie. W czasie modlitwy, kiedy błagamy o Jego pomoc i prosimy Go o wybaczenie, mamy możliwość upokorzenia się przed Bogiem.

  1. Ewangelia wg św. Łukasza 11:1 ↑
  2. Patrz Ewangelia wg św. Łukasza 5:15-16; Ewangelia wg św. Marka 1:35-37 ↑
  3. Ewangelia wg św. Mateusza 6:8-13 ↑
  4. Ewangelia wg św. Mateusza 6:5-8 ↑
  5. Ewangelie wg św. Łukasza 18:1 ↑
  6. Ewangelia wg św. Mateusza 21:21-22 ↑
  7. Ewangelia wg św. Marka 14:38 ↑
  8. Ewangelia wg św. Mateusza 19:13-15 ↑
  9. Ewangelia wg św. Łukasza 22:41-42, 44 ↑