Modlę się o to, abyśmy w naszym zabieganym życiu, pełnym pilnych potrzeb i priorytetów nie zapominali o tym jak ważna jest miłość – zarówno w szerszej perspektywie jak i w naszych codziennych wyborach i priorytetach. Czasami zapominamy, że wszystkie nasze osiągnięcia byłby niczym bez miłości. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. 1 Jeśli nie mamy miłości, nasze poświęcenia i ciężka praca są bezwartościowe i nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.
Uczenie się jak kochać innych to sztuka, w której zawsze jest miejsce na rozwój. Chodzi na przykład o uczenie się jak okazywać miłość drugiemu człowiekowi w sposób, który on potrzebuje i doceni, jak dbać o niego, kiedy jest chory, jak go motywować, kiedy jest zniechęcony, jak go wspierać, kiedy jest zapracowany, jak być dla niego przyjacielem, kiedy jest samotny, jak go chronić, kiedy jest słaby; chodzi o uczenie się jak wspierać innych duchowo z wiarą i nadzieją, nie patrząc na ich błędy.
To co piękne w miłości to, że dostosowuje się ona do potrzeb. W zależności od sytuacji, miłość może oznaczać bycie milczącym i respektującym potrzebę milczenia drugiej osoby. Innym razem, miłość może wiązać się z byciem bardziej otwartym i rozmownym w stosunku do drugiego człowieka. Nie ma ustalonego wzoru, dlatego też częścią sztuki kochania jest odkrywanie potrzeb i sposobów na ich spełnienie.
Kiedy kochamy innych sami czerpiemy korzyści z Bożej miłości płynącej przez nas w kierunku innych. Kochanie innych wzmacnia naszą duszę i wypełnia ją, sprawia, że żyjemy w przestrzeni Bożych błogosławieństw i cudów.
- 1 List do Koryntian 13:2-3 ↑