Na przestrzeni historii było wielu charyzmatycznych i wizjonerskich przywódców, ale żadnemu z nich nie udało się przewyższyć wagi Jezusa Chrystusa. Czego możemy nauczyć się z Jego przykładu jako przywódcy?
W Swoich naukach i zachowaniu Jezus reprezentuje doskonałe połączenie profesjonalnej władzy z osobistą pokorą. Zdumiewał ludzi, ponieważ „uczył ich jak ten, który ma władzę.”1 Mimo to spędzał wiele czasu na modlitwie, okazując Swoją zależność od Swojego Ojca. U szczytu Swojego sukcesu, kiedy Jego uczniowie zabiegali o władzę i pozycję, powstrzymał ich mówiąc:
Królowie narodów panują nad nimi, a ich władcy przyjmują nazwę dobroczyńców. Wy zaś nie tak [macie postępować]. Lecz największy między wami niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa.2
Kiedy spędzał Swój ostatni wieczór na ziemi ze Swoimi najbliższymi przyjaciółmi, umył im nogi, aby dać im do zrozumienia w jaki sposób pragnął, by Jego uczniowie traktowali tych, z którymi będą mieć kontakt.3 Umycie nóg uczniom przez Jezusa to akt nadzwyczajnej pokory. Jest to też kluczowy przykład misji Jezusa na ziemi.
Jednocześnie Jezus nie był słabym człowiekiem. Miał wizję, strategię i plan. Wiedział gdzie zmierza i potrafił motywować innych, aby podążali za Nim. Przekazał Swoim uczniom bardzo jasny rozkaz:
Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem.4
Inspirował Swoich uczniów Swoim przykładem i zachęcał ich do uczestniczenia w Swojej wizji. Ufał im i delegował im zadania. Jezus przemawiał z przekonaniem, oraz wielką pokorą. Uważam, że Jego słowa i Jego przykład to obraz najważniejszych zasad przywództwa.