Biblia odnotowuje wiele przypadków modlitwy Jezusa. Czasami modlił się przez całą noc (ew. św. Łukasza 6:12). Innym razem wstawał przed świtem, aby modlić się w samotności (ew. św. Marka 1:35). Czasami modlił się przed swoimi naśladowcami jako przykład dla nich (ew. św. Jana 11:41-42).
Modlił się za swoich uczniów i za nas wszystkich, którzy poznamy Go na przestrzeni wieków (ew. św. Jana 17:21-22). Ofiarował modlitwy uwielbienia i dziękczynienia swojemu Ojcu (ew. św. Łukasza 10:21). Modlił się również w chwilach udręki i osobistych trudności (ew. św. Łukasza 22:41-44).
Pewnego dnia uczniowie Jezusa poprosili Go, aby nauczył ich modlić się, więc nauczył ich tej prostej modlitwy, która od tamtej pory jest wzorem dla niezliczonych chrześcijan.
Ojcze nasz w niebie,
święć się imię Twoje.
Przyjdź królestwo Twoje.
Bądź wola Twoja
jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
I odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw ode złego.
Albowiem Twoje jest królestwo i moc,
i chwała na wieki. Amen.
-Mateusza 6:9-13