Niedawno przeglądałem blog mojej przyjaciółki i zainspirował mnie jeden z jej postów zawierających jej osobiste przemyślenia na temat wychwalania Boga za Jego dobroć pomimo codziennych problemów i utrapień.
Generalnie, jestem wdzięcznym człowiekiem. Publikuję na swoim blogu inspirujące historie, lub wysyłam je drogą mailową do przyjaciół i rodziny, aby dzielić się dobrymi rzeczami, które zdarzają się w moim życiu. Po tych wszystkich latach, nie miałem nawyku chwalenia Boga za „złe” rzeczy – „dziękowania zawsze za wszystko Bogu Ojcu.” 1 Nie miałem też w nawyku doszukiwania się dobra we wszystkim.
Ale po przeczytaniu postu przyjaciółki, przypomniałem sobie, że drobne codzienne rzeczy – kanapka, prysznic, zachód słońca, dobre słowo z ust przyjaciela, spacer – też zasługują na podziękowanie. Wcześniej, aby poczuć stan uszczęśliwienia, zawsze czekałem na „nie byle wydarzenie” – jak na przykład pierwszy lot samolotem jako dziecko, udział w spotkaniu klasowym po latach, dzień, w którym spotkam moją przyszłą żonę, dzień w którym zostanę ojcem, lub dzień w którym znajdę zakopany skarp na wyspie na Południowym Pacyfiku. Ale to wiąże się z długim wyczekiwaniem i wieloma przegapionymi szansami na bycie szczęśliwym i wdzięcznym Bogu, nawet jeśli miałoby to być zwykłe jedzenie śniadania o poranku, czy odebranie maila od mojej mamy.
Możecie pomyśleć, że łatwiej powiedzieć niż zrobić – i macie całkowitą rację. Ale po przeczytaniu posta mojej przyjaciółki uświadomiłem sobie, że naprawdę mogę być wdzięczny za te same rzeczy, za które ona była wdzięczna i od razu przyjąłem identyczną „postawę wdzięczności.” Wystarczy zacząć, a potem szybko przechodzi to w nawyk.
Wystarczy, że będę pamiętał swoje własne słowa, kiedy jutro utknę w korku w centrum miasta, kiedy będę czuć się źle, lub kiedy jeden z moich współpracowników będzie działać mi na nerwy. Te utrapienia nie będą mieć znaczenia. Mogę cieszyć się nawet w takich chwilach, kiedy tylko postanowię dostrzegać piękno we wszystkim co pojawia się na mojej drodze i mogę „w każdym położeniu dziękować, bo taka jest bowiem wola Boża.” 2