Υπάρχουν στιγμές όταν οι επίγειες ομορφιές συγκρίνονται με τη μεγαλοπρέπεια του επουράνιου κόσμου, όταν κοιτάς γύρω σου έκθαμβος και γνωρίζεις ότι υπάρχει ένας Θεός που σε αγαπά και σε φροντίζει. Έχοντας μεγαλώσει σε αγρόκτημα και βλέποντας την απεραντοσύνη του ουρανού σε 360 μοίρες, ήμουν πάντα συντονισμένη με τη φύση. Όταν παρατηρώ το καθαρό χάραμα του πρωινού, μετά από μια νύχτα γεμάτη βροχή και βλέπω τα μοναδικά οπτικά φαινόμενα από το ανακάτεμα της ομίχλης και της σκόνης, έρχονται στον νου μου τα τελευταία καταγεγραμμένα λόγια του Βασιλιά Δαβίδ: «Και θα είναι σαν το φως τού πρωινού, όταν ανατέλλει ο ήλιος, ενός ανέφελου πρωινού, σαν το χορτάρι από τη γη, σαν από τη λάμψη εκείνη που βγαίνει από τη βροχή». 1
Είμαι επίσης συνεπαρμένη από τις ακτίνες του λυκόφωτος που λάμπουν με ένα αιθέριο φως. Είναι ακτίνες φωτός που διαχωρίζονται από πιο σκοτεινές και συννεφιασμένες περιοχές και αν και είναι σχεδόν παράλληλες, εμφανίζονται λες και ακτινοβολούν από ένα και μόνο σημείο. Ξεχύνονται πίσω από βουνά ή από σύννεφα, διαχέοντας ηλιακό φως μέσα από τα σωματίδια της σκόνης. Μερικές φορές αποκαλούνται και οι «Ακτίνες του Θεού».
Όποτε τις βλέπω, σταματώ για να ευχαριστήσω τον Θεό που φανερώνει τη δόξα Του μέσα από τη δημιουργία Του και εκδηλώνει πνευματικές αρχές μέσα από οπτικά φαινόμενα. Χωρίς τα σωματίδια της σκόνης ή τους υδρατμούς του νερού που θολώνουν το καθαρό ηλιακό φως, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να δούμε αυτή την ομορφιά τόσο ξεκάθαρα. Χωρίς τα σύννεφα που προσπαθούν να κρύψουν τον ήλιο, θα μας ξέφευγαν μερικές από τις πλευρές του μεγαλείου του.
Στη ζωή μας, οι ενοχλήσεις, σαν την σκόνη, που εμποδίζουν το φως μας και προσπαθούν να φορτώσουν τις μέρες μας με μικρούς περισπασμούς, μπορεί στην πραγματικότητα να βγουν προς το καλό μας και να μας προσφέρουν μια βαθύτερη ομορφιά. Εάν για μια στιγμή παρατηρήσουμε τις ομορφιές της δημιουργίας, τις πρώτες ακτίνες της αυγής ή του δειλινού, η ζωή μας θα γεμίσει με μια ομορφιά που θα είναι μεγαλοπρεπής και περήφανα θα διακηρύσσει την αγάπη του Θεού που εκχύνεται πάνω μας, αγνή, αδιάλειπτη και αιώνια.
- Σαμουήλ Β’ 23:4↑