Czternaście lat temu zostałam zaproszona na przyjęcie pożegnalne, które przyjaciółka organizowała dla całkiem sporej grupy przyjaciół i znajomych. Nigdy wcześniej nie byłam u niej w domu, a tego wieczoru, gdy wyprowadzono nas na duży taras, gdzie podawano napoje i przekąski, nie miałam pojęcia, co mnie czeka.

Wciąż pamiętam uczucie, którego doznałam, gdy po raz pierwszy spojrzałam na zapierający dech w piersiach widok z tego tarasu: głęboki błękit morza otoczonego zielonymi wzgórzami, wyspy w oddali, wspaniałe niebo. Pozostałam nieruchomo przez kilka minut, po prostu podziwiając piękno, które wydawało się pojawiać niemal znikąd. Nie byłam jedyną: większość pozostałych gości również poświęciła czas na oparcie się o balustradę i komentowanie widoku.

Wkrótce potem, dom z przepięknym widokiem stał się moim domem. W wyniku niesamowitego splotu wydarzeń, kilka miesięcy po pamiętnym “pierwszym spotkaniu” na imprezie pożegnalnej, udało nam się wynająć właśnie tę nieruchomość!

W ciągu 14 lat mieszkania w tym miejscu, organizowaliśmy seminaria i obozy letnie oraz przyjmowaliśmy strumienie gości z całego świata – i oni również zawsze kończyli na tarasie, wpatrując się w ten sam zapierający dech w piersiach widok, co ja. Stoją tam, ciesząc się widokiem, nawet późno w nocy i wcześnie rano, a ja dzięki nim przeżywam to samo podniecenie, którego doświadczyłam za pierwszym razem.

Chciałabym móc powiedzieć, że zachowałam to poczucie zachwytu, ale przyznaję, że oswoiłam się z tym widokiem. Myślę, że jest to po prostu część ludzkiej natury; dzieje się tak w związkach, z materialnymi wygodami, którymi się cieszymy, a nawet w naszym życiu duchowym. Zaczynamy brać rzeczy za pewnik i przyzwyczajamy się do ich piękna lub użyteczności, aż w końcu popadamy w odrętwienie. Przywołuje to na myśl werset: “Przywróć mi radość z Twojego zbawienia.”1.

Czasami to odnowienie ma miejsce, gdy obserwujemy je u innych lub pomagamy innym odkryć je po raz pierwszy. Ale niezależnie od tego, jak to się dzieje, pomocne jest znalezienie sposobów w naszym własnym życiu, aby docenić i cenić tę świeżość i poczucie cudowności.

Wkrótce przeprowadzamy się do innego domu – i z pewnością stwierdzam, że spędzam więcej czasu na balkonie, podziwiając widoki.

  1. Patrz Księga Psalmów 51:12