—Bożonarodzeniowa adaptacja rozdziału 13 1 Listu do Koryntian

Gdybym perfekcyjnie ozdobił swój dom ostrokrzewem, łańcuchami migoczących światełek i lśniącymi bombkami, a miłości bym nie miał, byłbym tylko kolejnym dekoratorem.

Gdybym harował w kuchni, piekąc dziesiątki świątecznych ciasteczek, przygotowując wyśmienite potrawy i ustawiając przepięknie przystrojony stół, a miłości bym nie miał, byłbym tylko kolejnym kucharzem.

Gdybym pracował w jadłodajni dla ubogich, śpiewał kolędy w domu spokojnej starości i oddał wszystko co mam na cele dobroczynne, a miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał.

Gdybym przyciął choinkę z połyskującymi aniołami i szydełkowymi płatkami śniegu, uczestniczył w niezliczonych przyjęciach świątecznych i śpiewał świąteczne kantaty, a nie myślał o Chrystusie, nic bym nie rozumiał.

Miłość przestaje gotować, aby przytulić dziecko. Miłość odstawia na bok dekorowanie, aby pocałować męża. Miłość cierpliwa jest, mimo że udręczona i zmęczona. Miłość nie zazdrości innemu domostwu, w którym dobrano świąteczną zastawę do obrusów.

Miłość nie krzyczy na dzieci, aby zeszły z drogi, lecz jest wdzięczna za to, że są. Miłość nie daje tylko tym, którzy mogą dać coś w zamian, lecz raduje się dawaniem tym, którzy nic nie mogą dać.

Miłość wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie zawodzi. Płyty DVD zostaną podrapane, zabawki zostaną zapomniane, szaliki i czapki zostaną zgubione, nowy komputer stanie się przestarzały, a miłość nigdy nie ustanie. 

Walcząc z listami zakupowymi, zaproszeniami i brzydką grudniową pogodą, warto pamiętać, że są w naszym życiu ludzie, którzy są warci tego całego zdenerwowania i ludzie dla których jesteśmy tego samego warci. Boże Narodzenie pokazuje nam więzi, które nas łączą, nici miłości i troski splecione w najprostszy i najsilniejszy sposób w rodzinie.—Donald E. Westlake (1933–2008)

Dziel się darem śmiechu,
Dziel się darem śpiewu,
Dziel się darem empatii.
Przekaż wesołą wiadomość,
Podaj pomocną dłoń,
Powiedz zmęczonemu sąsiadowi,
„Jezus rozumie!”
Przekaż pełen nowin list
Dalekiemu przyjacielowi;
Wymyj naczynia po kolacji,
Pomóż powycierać kurze w pokoju;
Ofiaruj modlitwę, aby rozchmurzyć
Przygnębionego!
Dziel się darem dzielenia się,
Dziel się darem nadziei;
Zapal promienną świecę wiary
Dla tych, którzy szukają
W ciemnościach.
Rozjaśnij ponure dni
Zagubionych i samotnych.
Dawaj siebie, ZAWSZE.
—Margaret E. Sangster (1838–1912)