Życie często porównuje się do chodzenia do szkoły i jest to dobra analogia. Bóg pozwala, by w naszym życiu działy się różne rzeczy, by nas sprawdzić, zobaczyć, jak na nie zareagujemy, nauczyć nas lekcji i pomóc nam wzrastać duchowo. Jego pragnieniem w tym wszystkim jest oczywiście to, byśmy się do tego przyłożyli, wzięli sobie lekcje do serca, wyciągnęli z nich wnioski i w pełni wykorzystali swój potencjał. Krótko mówiąc, życiowe próby są zaprojektowane przez Niego, aby pomóc nam stać się ludźmi, którymi On wie, że możemy być.
Jedną z rzeczy, których Bóg używa, aby nas do siebie doprowadzić, są nasze ludzkie słabości. Każdy ma w nich swój udział. Nasze słabości i wady uczą nas między innymi pokory, cierpliwości i innych cnót. Uczą nas mocy modlitwy, która pomaga nam żyć bliżej Boga i stawać się bardziej zależnymi od Niego, a także pomagają nam lepiej rozumieć innych, co stawia nas w lepszej pozycji, aby pomóc im przejść przez ich problemy i próby.
Mamy uczyć się z naszych słabości i niedociągnięć, a także z naszych błędów i złych decyzji. Pierwszym krokiem jest przyznanie się do problemu, a następnym krokiem jest podjęcie decyzji o zrobieniu czegoś w celu przezwyciężenia tej słabości z Bożą pomocą. Bóg chce pomóc ci przezwyciężyć twoje słabości i zrobi to, jeśli Go o to poprosisz.
Więc następnym razem, gdy będziesz zmagać się z jakąś osobistą słabością, potraktuj to jako wyzwanie. Zdecyduj się wyciągnąć z tego wnioski, a wkrótce zaczniesz osiągać sukcesy w szkole życia.
Kultywowanie charakteru
Bóg stworzył nas “na swój obraz” (Księga Rodzaju 1:26), ale jeszcze nie skończył. Jest to proces ciągły. Wszyscy dzielimy pewne podstawowe aspekty Jego natury od urodzenia – jesteśmy wiecznymi, duchowymi istotami zdolnymi do rozumowania, kochania i odróżniania dobra od zła – ale rozwijanie pobożnego charakteru jest procesem trwającym całe życie. Jest to również ważny powód, dla którego tu jesteśmy. Jacy powinniśmy być? Poniższy fragment Biblii dostarcza pewnych wskazówek:
“Duch Święty wydaje tego rodzaju owoce w naszym życiu: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie” (List do Galacjan 5:22-23).
Kazanie na Górze również służy jako przewodnik, ponieważ Jezus podkreśla, że błogosławieni są ci, którzy są miłosierni, cisi i wprowadzający pokój oraz ci, którzy łakną i pragną sprawiedliwości (ew. św. Mateusza 5:3-9). Biblijny “rozdział o miłości” podkreśla wyższość miłości: “Miłość cierpliwa jest i łaskawa… Miłość wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma” (1 List do Koryntian 13:4-7).