Boże Narodzenie to czas radości i świętowania. Wiele krajów posiada wyjątkowe zwyczaje i tracycje, które pomagają tworzyć ten radosny okres.
– W Meksyku, dziewięć dni przed Dniem Bożego Narodzenia, dzieci zaczynają chodzić po swojej okolicy odgrywając poszukiwania noclegu przez Józefa i Maryję. Dwoje dzieci niosących figurki Józefa i Maryi prowadzą procesję do umówionego domu, śpiewając po drodze bożonarodzeniowe kolędy. Pukają do drzwi i proszą o pokój. Najpierw, słyszą odmowę, ale później zostają wpuszczeni. Po tym, odbywa się uczta i świętowanie. Przy pomocy kija, dzieci z zasłoniętymi oczyma próbują rozbić piniatę (hiszp. piñata), dużą, jaskrawo udekorawną, papierową figurę wiszącą przy suficie, która zawiera w sobie słodycze, lub drobne prezenty.
– W Irlandii, w Wigilię zapala się świecę i kładzie przy oknie jako wyraz gościnności domu dla każdego znużonego wędrowca.
– W Szkocji, w wieczór po Bożym Narodzeniu pakuje się pudełka z jedzeniem i rozdaje biednym.
– W Rosji, prawosławni chrześcijanie poszczą przez pewien okres przed Bożym Narodzeniem. Następnie, po pojawieniu się na niebie pierwszej gwiazdy w Wigilię, rozpoczyna się kolacja składająca się z 12 dań.
– W Grecji, dzieci chodzą od domu do domu w Wigilię, pukają do drzwi i śpiewają pieśni zwiastujące nadejście Dzieciątka Jezus.
– W Ghanie, w Zachodniej Afryce, domy dekorowane są papierowymi ozdobami wykonanymi przez rodziny na tę okazję. Na każdym dziedzińcu można też znaleźć udekorowane drzewko—mango, gujawę, lub nanercz.
– W Etopii, członkowie Etopskiego Kościoła Prawosławnego obchodzą Boże Narodzenie 6 stycznia, zgodnie z kalendarzem juliańskim.
– W południowych Indiach, chrześcijanie dekorują swoje domy glinianymi lampami w nocy.
– Na Filipinach, bożonarodzeniowe kolędy zaczynają rozbrzmiewać już we wrześniu.
– W Chinach, chrześcijanie budują szcztuczne drzewa—zwane „drzewami światła”—i dekorują je papierowymi łańcuchami, kwiatami, lampionami i innymi ozdobami.
– Amerykanie dekorują swoje domy kolorowymi światełkami. W niektórych częściach kraju, przy ulicach ustawia się też świece.
W wielu państwach, wystawia się bożonarodzeniowe szopki, aby przypominać każdemu o narodzinach Jezusa. We Włoszech, rodziny modlą się, kiedy mama rodziny wkłada figurkę Dzieciątka Jezus (Bambino) do żłóbka.
Na całym świecie, przy radosnych okazjach rozbrzmiewają dzwony. Czy istnie bardziej radosna okazja od świętowania Bożego daru dla świata w postaci Jego jedynego Syna? W Norwegii, ludzie świętują początek Bożego Narodzenia dzwoniąc w dzwony o 17-tej w Wiglię.
I jest też oczywiście bożonarodzeniowa choinka. Istnieje wiele spekulacji na temat tego w jaki sposób i kiedy wiecznie zielone drzewko stało się symbolem Bożego Narodzenia, ale według wielu ludzi jego historia sięga czasów średniowiecznych Niemczech, gdzie rajskie drzewo, rodzaj wiecznie zielonego drzewa, dekorowano czerwonymi jabłkami i wykorzystywano w popularnych misteriach o Adamie i Ewie wystawianych w okresie świąt Bożego Narodzenia. Fakt, iż to drzewo jest zawsze zielone symbolizuje wieczne życie, które Jezus obiecał tym, którzy w Niego wierzą. Wiecznie zielone drzewo pięknie rośnie nawet w zimie. Tak samo Chrystus odniósł zwycięstwo nad śmiercią.
W dawnych czasach, w okresie świąt Bożego Narodzenie, chrześcijanie dekorowali swoje domy ostrokrzewem (świętym drzewem). Nazywali to drzewo „świętym drzewem”, ponieważ jego kłujące liście przypominały im koronę cierniową, którą Jezus miał na sobie, kiedy Go ukrzyżowano, a czerwone jagody przypominały im krew, którą On przelał dla odpuszczenia naszych grzechów.
Prawdopodobnie jedna z najbardziej rozpowszechnionych tradycji bożonarodzeniowych—dawania prezentów bliskim—ma swoje korzenie w darach, które mędrcy ofiarowali Jezusowi. Zobaczyli znak na niebie, który sygnalizował narodziny Mesjasza i udali się, aby oddać Mu cześć i ofiarować Jego rodzinie dary: złoto, kadzidło i mirrę. Dar w postaci złota sybolizował godność królewską. Kadzidło było znakiem Jego boskości. Była to aromatyczna żywica, z której wykonywano perfumy dla królów. Mirra, trzeci dar, to także aromatyczna żywica, z której wykonywano perfumy do balsamowania zwłok. To symbolizowało człowieczeństwo Jezusa oraz to, że umrze za nas. Dary mędrców symbolizowały narodziny Jezusa, Jego cierpienie, śmierć, oraz chwałę.
Ale dlaczego wszystkie te tradycje? Przenieśmy się w przeszłość do pierwszej Wigilii, gdzie pasterze pilnują swe stada na wzgórzu w pobliżu Betlejem. W pewnej chwili, widzą jasne światło, oraz anioły ogłaszające śpiewem narodziny Jezusa. Podeskcytowani pasterze rozpowiadają wszystkim napotkanym co się właśnie wydarzyło. Wyobraźmy sobie radość Maryi i Józefa, kiedy trzymali w ramionach Bożego Syna! Tę samą niewypowiedzianą radość mogą poczuć dziś ci wszyscy, którzy otworzą swoje serca, aby przyjąć Bożą miłość w Jezusie.