Jeden z moich przyjaciół zapytał kierownika pewnego supermarketu, czy kiedykolwiek zdażyło mu się nie przyjąć czeku. „Nie, nigdy,” odpowiedział, „ponieważ nigdy nie patrzę na czek—patrzę na człowieka. Jeśli mogę mu zaufać, przyjmuję jego czek.”
W Liście do Hebrajczyków 10:23, znajdujemy następujące słowa: „Godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę.” Kto daje obietnice w Słowie Bożym?—Bóg. Spójrz na Twórcę tych obietnic i wiedz, że nie ma wątpliwości co do ich ważności. Słowo Boże mówi, „Pojednaj się, zawrzyj z Nim pokój, a dobra do ciebie powrócą.”1
Znać Boga to znaczy być pewnym, że On dotrzyma każdej obietnicy, którą kiedykolwiek złożył. Abraham znał Boga i „nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał.2
Niektórzy ludzie postrzegają wiarę jako coś bardzo tajemniczego i nieosiągalnego. Inni traktują wiarę jako dar przydzielony przy narodzinach—niektórzy mają go w dużej mierze, a inni wcale. Obydwa wspomniane toki myślenia są błędne.
Bóg wyznaczył każdemu miarę wiary,3 ale wielu ludzi nie korzysta ze swojej wiary. Kiedy nie korzystamy ze swojej wiary, staje się ona słaba, tak jak mięśnie, kiedy ich nie używamy. Aby wiara rozwijała się, musimy ją nieustannie praktykować.
Wiara działa na innym obszarze niż nasze pięć zmysłów, ale dotyczą ją niektóre te same zasady. Wiara dostarcza nam dowody duchowych prawd, tak jak nasze pięć zmysłów dostarcza nam dowody na istnienie rzeczy fizycznych. Tak jak akceptujemy to, co mówią nam nasze zmysły, tak samo musimy akceptować jako dowody to, co mówi nam nasza wiara. Kiedy tak bedziemy robić, nasza wiara sprawi, że dane rzeczy urealnią się. „Niech ci się stanie, jak uwierzyłeś.”4
Ufaj Bożemu Słowu. Kiedy pojawiąją się problemy i próby, zamiast pozwalać im narastać, otwórz Biblię, znajdź obietnicę i w imię Jezusa domagaj się jej spełnienia. Oto jedna z obietnic, którą ciężko mi objąć moim rozumem, ale często domagam się jej spełnienia: „O cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu.”5 A to kolejna: „Wołaj do Mnie, a odpowiem ci, oznajmię ci rzeczy wielkie i niezgłębione, jakich nie znasz.”6 Nic dziwnego, że Biblia nazywa te obietnice niezmiernie wspaniałymi i cennymi i mówi nam, że za ich pośrednictwem możemy być „uczestnikami Boskiej natury.”7