Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem,  aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. 1

Bóg zesłał Swojego Syna na świat w określonym czasie i określonym miejscu, aby żył jako człowiek, umarł na krzyżu i został wskrzeszony by zbawić upadłą ludzkość, a tym samym dać ludziom możliwość wejścia do Jego królestwa i nawiązania wyjątkowej relacji z Nim. Cztery Ewangelie przedstawiają historię wyjątkowego człowieka, Żyda z Galilei, który pod wieloma względami był taki jak inni ludzie, nie mniej jednak był kompletnie inny.

Ewangelie mówią nam za sprawą czego Jezus był inny. Uczą nas, że Jezus przyszedł na ten świat by poświęcić Swoje życie w imię ludzkości. Mówią nam, że poprzez Jego śmierć i zmartwychwstanie człowiek mógł wejść w nową relację z Bogiem. Jezus nie przyszedł, aby uczyć człowieka jak być dobrym; przyszedł aby dać człowiekowi moc bycia dobrym poprzez największe poświęcenie, które dokonał dla nas. Nie ma ważniejszej historii niż ta, ponieważ to w jaki sposób ludzie reagują na tą wyjątkową jednostkę determinuje ich szansę na życie wieczne. 2 To dzięki tej historii rozumiemy wielki dar, który został nam ofiarowany: dar bycia dzieckiem naszego Ojca w niebie, bycia częścią Jego rodziny i życia wiecznego z Nim.

Ewangelie stanowią fundament chrześcijańskiej wiary. To z ich kart dowiadujemy się, że Jezus był kimś więcej niż dobrym i prawym człowiekiem, kimś więcej niż nauczycielem moralności i etyki, kimś więcej niż cudotwórcą. To z Ewangelii wiemy, że Jezus jest Zbawicielem obiecanym przez Boga. To z Ewangelii dowiadujemy się o spełnieniu obietnicy Bożej, że przez hebrajskiego patriarchę Abrahama cały świat będzie błogosławiony. 3

Jezus żył ponad dwa tysiące lat temu, a Ewangelie zostały napisane kilkadziesiąt lat po Jego śmierci i zmartwychwstaniu przez Jego wyznawców z tamtych czasów. Spisali oni historię Jezusa, aby ją zachować, tak żeby ludzie mogli się nią nieustannie dzielić. Zapisali Jego historię, aby inni uwierzyli, 4 co też im się udało. Od ich czasów aż po nasze czasy, liczba chrześcijan nieprzerwanie rośnie. Dwa tysiące lat później, czytamy te same Ewangelie, które czytali pierwsi czytelnicy i tak jak kiedyś te Ewangelie wciąż mają moc przekształcania życia ludzkiego.

Ewangelie nie były pierwszymi pismami na temat Jezusa. Uważa się, że listy apostoła Pawła zostały napisane pomiędzy 49-67 rokiem po Chrystusie, co oznacza, że niektóre z nich były w obiegu zanim napisano Ewangelie. Niektóre inne Listy Apostolskie też mogą być starsze od Ewangelii. Listy Apostolskie nie mówią wiele na temat życia Jezusa najprawdopodobniej dlatego, że autorzy pisali do wierzących, którzy wiedzieli już coś na temat Jego życia. Zgodnie z ogólnym zwyczajem z tamtych czasów, opowieści i nauki Jezusa przekazywano ustnie. Pierwsi świadkowie, ci którzy Go znali, opowiadali innym historię Jego życia, opisując Jego cuda, opowiadając Jego przypowieści i dzieląc się innymi szczegółami z Jego życia.

Pomiędzy śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa (ok. roku 33) a pierwszymi Listami Pawła minęło najprawdopodobniej 15 lat. Pierwsze Ewangelie zostały napisane około 30 lat po śmierci Chrystusa. To co napisali autorzy Listów Apostolskich odpowiada temu co zapisali  później autorzy Ewangelii.

Listy Apostolskie mówią nam, że Jezus był potomkiem Dawida, 5 Żydem zrodzonym pod Prawem Mojżeszowym, 6 cichy i łagodny, 7 bezgrzeszny, 8 poddawany próbom 9 i sprawiedliwy 10. Dowiadujemy się też, że doświadczył wrogości, 11 został zdradzony, 12 cierpiał bez sprzeciwu, 13 został ukrzyżowany 14 i zmartwychwstał. 15

Ewangelie skupiają się na okresie służby Jezusa. Dwie z Ewangelii opisują Jego Narodziny, a jedna z nich przelotnie wspomina o wydarzeniu z Jego dzieciństwa, kiedy miał około 12 lat. Oprócz tego, nie wiemy prawie nic o Jego życiu do czasu, kiedy został ochrzczony przez Jana Chrzciciela. Jego życie przed służbą nie było w centrum zainteresowania autorów Ewangelii. Zamiast tego, autorzy Ewangelii mówią o tym co Jezus powiedział i czego dokonał w czasie Swojej działalności publicznej, o Jego przesłaniu, które głosił, oraz o sposobie w jaki je głosił. Opowiadają o Jego czynach i cudach, które dokonał, opowieściach, które opowiedział, oraz o Jego śmierci i o Jego zmartwychwstaniu. Uczą nas, że Jezus był jednorodzonym Synem Boga, jedyną osobą, która była zarówno Bogiem jak i człowiekiem. Mówią nam też o tym, że Jezus przybrał ludzką formę, abyśmy mogli żyć z Bogiem wiecznie. Krótko mówiąc, głównym celem Ewangelii jest szerzenie dobrych wieści, że zbawienie jest dostępne za sprawą Jezusa Chrystusa.

Ewangelie uczą też wiernych na temat relacji, w którą wchodzimy, kiedy stajemy się dziećmi Boga. Stanowią  fundament dla życia nowych stworzeń, którymi stajemy się poprzez zbawienie i przyjęcie Ducha Bożego. Ewangelie przekazują informacje, które mogą mieć wpływ na nasze życie na wieki, mogą pomóc nam zbudować światopogląd oparty na prawdzie, oraz mogą służyć nam jako duchowe, moralne i etyczne drogowskazy na drodze naszego życia.

Pełniejsze zrozumienie Ewangelii może pogłębić naszą relację z Bogiem. Kiedy zrozumiemy głębsze znaczenie słów i działań Jezusa, Jego przypowieści, Jego cudów, możemy dostrzec głębię i piękno Jego przesłania. A to z kolei może prowadzić do pełniejszego zrozumienia Jego życia, głębszego zrozumienia „bogactw, mądrości i wiedzy Boga” 16, a co za tym idzie – głębszej wiary.

Ewangelie to zbiór podstawowych zasad, które stanowią wskazówki w kwestii prowadzenia życia pełnego sensu oraz podejmowania wyborów i decyzji w oparciu o wieczne prawdy przekazane przez naszego Zbawiciela. Znajomość Ewangelii jest konieczna do prowadzenia życia skoncentrowanego na Bogu, które prowadzi do radości w tym życiu jak i następnym.

Od zawsze uwielbiałem Ewangelie, ale gruntowniejsze studiowanie ich w ostatnich latach pozwoliło mi na pełniejsze zrozumienie ich głębi, ich piękna i ich mocy zmieniającej życie. Czas poświęcony na ich czytanie wzbogacił moje życie na różne sposoby. Ewangelie pogłębiły moje zrozumienie, moją wiarę i moją relację z Bogiem.

  1. List do Galatów 4:4–5 ↑
  2. Patrz Ewangelia wg św. Jana 3:16-18 ↑
  3. Patrz Księga Rodzaju 12:2-3 ↑
  4. Patrz Ewangelia wg św. Jana 20:31 ↑
  5. Patrz List do Rzymian 1:3 ↑
  6. Patrz List do Galatów ↑
  7. Patrz 2 List do Koryntian 10:1 ↑
  8. Patrz 2 List do Koryntian 5:21 ↑
  9. Patrz List do Hebrajczyków 2:18 ↑
  10. Patrz 1 List św. Piotra 3:18 ↑
  11. Patrz List do Hebrajczyków 12:3 ↑
  12. Patrz 1 List do Koryntian 11:23 ↑
  13. Patrz 1 List św. Piotra 2:21-23 ↑
  14. Patrz 1 List do Koryntian 1:23 ↑
  15. Patrz 1 List do Koryntian 15:4 ↑
  16. List do Rzymian 11:33 ↑