Pytanie: Dlaczego powinienem ja wybaczyć innym, którzy zrobili rzeczy, które mnie zraniły? Czy to nie zwalnia ich z poczucia winy? Dlaczego miałbym im w ten sposób odpuścić?

Odpowiedź: Bez względu na to, jak trudno jest wybaczyć, twoja sytuacja nie poprawi się, dopóki nie zrobisz tego ważnego kroku.

Zaczyna się od zrozumienia, że przebaczenie nie jest całkowicie ani nawet przede wszystkim dla dobra drugiej strony. Musisz także wybaczyć osobie, która cię zraniła, ze względu na własne emocjonalne i duchowe samopoczucie; jest to niezbędna część procesu uzdrawiania. Oto trzy powody, dla których tak jest.

Po pierwsze, pomaga ci uniknąć zatruwającego wpływu, jaki nieprzebaczająca postawa niezmiennie wywiera na tych, którzy się jej trzymają. Jeśli odmówisz przebaczenia tym, którzy cię skrzywdzili, twój umysł i duch mogą stać się podatnym gruntem dla negatywnych i destrukcyjnych postaw, takich jak nienawiść, gorycz, złość i pragnienie zemsty. W takim stanie umysłu nigdy nie będziesz szczęśliwy. Przebaczenie jest antidotum, czynnikiem pozytywnej zmiany, który z czasem może odwrócić odczuwaną przez ciebie krzywdę.

Po drugie, nawet jeśli te uczucia mogą wydawać się uzasadnione, biorąc pod uwagę okoliczności, jeśli działasz zgodnie z nimi lub nawet je rozważasz, stajesz się winny wraz z tym, który cię skrzywdził. Dwie krzywdy nigdy nie czynią dobra.

Po trzecie, w tym, co stało się znane jako Modlitwa Pańska, Jezus nauczył nas zarówno szukać, jak i udzielać przebaczenia. “Odpuść nam nasze winy jako i my odpuściliśmy naszym winowajcom. (…) Jeśli bowiem przebaczycie innym ich przewinienia i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski; ale jeśli nie przebaczycie innym ich przewinień, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień” (Mateusza 6:12,14-15)

Przebaczenie nie zmienia przeszłości, ale zapewnia znacznie jaśniejszą przyszłość.

Samookaleczenie

Jeśli grzechotnik zostanie osaczony, może wpaść w taki szał, że przypadkowo ugryzie się swoimi śmiercionośnymi kłami. W ten sam sposób, gdy ktoś nosi w sercu nienawiść i urazę, często jest raniony przez truciznę własnej złośliwości. Myśli, że rani swoich wrogów, okazując swój gniew, ale prawdziwą krzywdę wyrządza głęboko w swojej duszy. Uleganie mrocznej namiętności goryczy i gniewu nigdy nic nie daje.

Kiedy ktoś nas skrzywdzi, musimy nauczyć się przebaczać i prosić Boga, aby Jego miłość wypełniła nasze serce. To jedyny sposób, by nie dać się zranić zgorzknieniu, gniewowi i złości

– Henry G. Bosch.