Apostoł Paweł poruszył kwestię bogactwa w 1 Liście do Tymoteusza 6:8-10: „Mając natomiast żywność i odzienie, i dach nad głową, bądźmy z tego zadowoleni! A ci, którzy chcą się bogacić, wpadają w pokusę i w zasadzkę oraz w liczne nierozumne i szkodliwe pożądania. One to pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie. Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy. Za nimi to uganiając się, niektórzy zabłąkali się z dala od wiary i siebie samych przeszyli wielu boleściami.” W posiadaniu pieniędzy nie ma nic złego, ale w kochaniu pieniędzy – już tak. Dostatek pieniędzy lub ich brak jest mniej ważny od naszego stanu duchowego.
W kulturze żydowskiej, ubóstwo, a nawet kalectwo, postrzegano jako wynik grzechu. W Ewangelii wg św. Jana 9:2-3, uczniowie Jezusa zadali Mu pytanie, „’Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym – on czy jego rodzice?’ Jezus odpowiedział: ‘Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale [stało się tak], aby się na nim objawiły sprawy Boże.’” Podczas gdy ludzie z natury często przypisują ubóstwo i inne słabości czemuś złemu co dana osoba zrobiła, Bóg często wykorzystuje takie okoliczności do wypełnienia Swojego doskonałego planu.
Opowieść o bogatym, młodym władcy w Ewangelii wg św. Marka 10:17-22 pokazuje w jaki sposób bogactwo może być duchową przeszkodą. Jezus nakazał młodzieńcowi sprzedać wszystko co miał, rozdać pieniądze ubogim, a potem podążać za Nim. Młody człowiek odszedł zasmucony, ponieważ miał pokaźny majątek . W tym przypadku, bogactwo było czynnikiem negatywnym, ponieważ przeszkodziło młodzieńcowi w podążaniu za Chrystusem. Ten młody człowiek bardziej kochał swoje pieniądze niż Jezusa.
Wiele psalmów i przysłów mówi o korzyściach związanych z bogactwem i trudnościach związanych z ubóstwem. Biblia jasno mówi, że zarówno ubóstwo jak i bogactwo mogą stanowić wolę Boga i Jego błogosławieństwo. Jezus żył w ubóstwie; Salomon został obdarzony bogactwem. Król Dawid zaczynał swoje życie w biedzie, a kończył w bogactwie. Apostołowie towarzyszyli Chrystusowi w czasie Jego prześladowania i męczeństwa; nie byli bogaci, ale wykorzystali wszystko co mieli, aby dzielić się Chrystusem z innymi. 1 „Spotykają się bogacz i nędzarz – Pan obydwu jest Stwórcą.” 2
Ludzie postrzegają bogactwo jako błogosławieństwo, a ubóstwo jako przekleństwo. Plan Boga jest wielki i wykorzystuje zarówno bogactwo jak i ubóstwo do wypełnienia Jego woli. Powinniśmy unikać postrzegania bogactwa materialnego jako jedynego Bożego błogosławieństwa; powinniśmy natomiast być szczęśliwi w każdej okoliczności wiedząc, że wyznacznikiem Bożych błogosławieństw nie są nasze dobra ziemskie, lecz nasze bogactwo duchowe.